Η Μ. Καρυστιανού και το επιτελείο της για “τη σωτηρία της χώρας από τους επίορκους που συνειδητά την καταστρέφουν”.

Απόσπασμα από την συνέντευξη της Μ. Καρυστιανού στην ΕφΣυν (Οι υπογραμίσεις δικιά μας παρέμβαση):

Όταν λέτε «δεν βιαζόμαστε»;

Να το διορθώσω. Δεν εννοώ ότι έχουμε χρόνια μπροστά μας, όχι. Εννοώ ότι δεν βιαζόμαστε να το χαρακτηρίσουμε κάπως. Αυτή τη στιγμή είναι πραγματικά μια εντυπωσιακή συγκεντρωτική και υπερκομματική κίνηση πολιτών, μέσα στους οποίους και εγώ, οι οποίοι βαρέθηκαν τη σήψη, τη διαφθορά και ονειρεύονται ένα κράτος δικαίου και μια αληθινή δημοκρατία. Θα δείξει τι μπορεί να είναι, γιατί η δυναμική του υπερβαίνει την κομματοκρατία που μας κατάντησε εδώ που φτάσαμε.
Όπως προανέφερα, δεν βιάζομαι να το χαρακτηρίσω. Ήδη όμως οργανώνεται από την κοινωνία και αυτό είναι το μοναδικό και το διαφορετικό.
Είπα ότι και εγώ θέλω να δω κάτι άφθαρτο που θα με κάνει να επιστρέψω στην κάλπη. Να μου δώσει ελπίδα, γιατί θα είναι μέσα από την κοινωνία για την κοινωνία.

Έχετε στον νου σας ανθρώπους με τους οποίους θα συνεργαζόσασταν;

Έτυχε να ψάξω κάποιους ανθρώπους ή κάποιοι να με βρουν. Τους ονομάζω σοφούς, είναι άνθρωποι εξειδικευμένοι, οι οποίοι έχουν να προτείνουν δυνατές και εφικτές λύσεις και οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Δεν χρησιμοποίησαν το σύστημα για να εξελιχθούν, ενώ η ψυχή τους οραματίζεται ένα και μοναδικό πράγμα: τη σωτηρία της χώρας από τους επίορκους που συνειδητά την καταστρέφουν.

Είναι ειδικοί σε κάποιους τομείς. Υπάρχει, για παράδειγμα, ο «σοφός» στα οικονομικά;

Ναι. Ο «σοφός» που ασχολείται με τα οικονομικά, ο «σοφός» για την εξωτερική πολιτική, για την άμυνα, την παιδεία, την υγεία…

______________________________

Και ο Γ. Παπαχρήστου στα σημερινά ΝΕΑ

Θολό ακροατήριο

Περί των σχεδίων της κυρίας Καρυστιανού ο λόγος. Σε μια πρόσφατη συνάντηση που είχαμε, ο Στρατής Φαναράς μού έλεγε ότι το «κόμμα» Καρυστιανού συγκεντρώνει τις προτιμήσεις ενός 12% του εκλογικού σώματος, ξεπερνάει κατά δύο μονάδες το κόμμα Τσίπρα, που φαίνεται να βρίσκεται στο 10%. Τόσοι είναι αυτοί που απαντούν ότι «σίγουρα» θα τον ψήφιζαν τον αρχηγό. Άλλωστε το ίδιο απάντησαν και στην περίπτωση του «κόμματος» Καρυστιανού. Και μετά υπάρχουν «δυνητικά» ποσοστά – αυτοί που απάντησαν ενδεχομένως ή και ίσως να ψήφιζαν ένα από τα δύο κόμματα.

Ρώτησα τον Στρατή πώς γίνεται αυτό, όταν και η Ζωή Κωνσταντοπούλου φαίνεται να συγκεντρώνει τις προτιμήσεις ενός 13% περίπου. «Δεν βγαίνουν τα νούμερα». Η απάντησή του ήταν μάλλον αναμενόμενη: υπάρχουν επικαλύψεις. Ήτοι, αυτός που σήμερα δηλώνει ότι θα ψήφιζε το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα εξακολουθήσει να το κάνει, αν αύριο προκύψει το κόμμα της Καρυστιανού ή το κόμμα Τσίπρα. Επίσης αυτός που δηλώνει ότι ενδεχομένως να ψήφιζε Τσίπρα ή Καρυστιανού, αν εν τέλει προκύψουν και τα δύο αυτά κόμματα, προφανώς θα επιλέξει ένα εκ των δύο, ανατρέποντας την εικόνα που προκύπτει από τις σημερινές μετρήσεις.

Επειδή και οι τρεις απευθύνονται στο ίδιο θολό ακροατήριο, προσθέτω εγώ…