Του Γιώργη Γιαννακέλλη
Αν θέλετε να πείσετε ότι δεν επενδύετε συνειδητά στους διχασμούς του παρελθόντος διαλέξτε τουλάχιστον κ. Τσίπρα άλλη μουσική εισαγωγή στις ομιλίες σας από τον ύμνο του ΕΑΜ. Νομίζω ότι όλοι μπορούν να βγάλουν τα συμπεράσματά τους από τις ιστορικές αναφορές που το κάθε κόμμα επιδιώκει να αναδείξει . Εμείς ας πούμε αναδεικνύουμε την αποκατάσταση της δημοκρατίας από την Ν.Δ και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Εσείς επιμένετε να μας θυμίζετε τις χειρότερες στιγμές τις ελληνικής ιστορίας και τους εμφύλιους διχασμούς που αυτός ο τόπος πλήρωσε πολύ ακριβά.
Κυριάκος Μητσοτάκης – Βουλή 7/2/2023
Οταν έχεις βιώματά από 6 μηνών που ήσουν πολιτικός κρατούμενος, -«Εγώ ήμουνα πολιτικός κρατούμενος 6 μηνών από τη χούντα», είχε πει στο παρελθόν ο πρωθυπουργός-. Οταν έχεις την δυνατότητα να συναντάς εξωγήινους στον Υμηττό, και δεν έχεις κανένα προβληματισμό να επιβραβεύεις άτομα που αναφερόταν ότι στην παράταξη σου στεγάζονται κλέφτες και ψεύτες,(περιπτώσεις Γεωργιάδη, Θεοχάρη κ.α), Οταν δεν διστάζεις να παραχωρείς αμειβόμενα κυβερνητικά αξιώματα,, σε άτομα που χαρακτηρίζουν τον γεννήτορα σου θλιβερό πρωταγωνιστή στις πιο σκοτεινές εποχές της πρόσφατης ιστορία μας, όπως έγινε με την κ. Αριστοτελία Πελώνη (Η πρώην κυβερνητική εκπρόσωπος είναι συγγραφέας βιβλίου, το οποίο φέρει τον τίτλο «Αποστασία: οι μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα», στο οποίο σημειώνει: «Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, η “ψυχή” της αποστασίας»).,, Ε, τότε με μια τέτοια ψυχοσύνθεση, φυσικά δεν έχεις κανένα ενδοιασμό να παραχαράσσεις την ιστορία και να λες τα πιο θηριώδη ψέματα.
Και φυσικά να αναπολείς τις εποχές πρωθυπουργίας του ιδρυτή της παράταξης σου Κ. Καραμανλής, τότε που βασίλευαν οι παρακρατικοί μηχανισμοί, –με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη -, τότε που υπήρχε το φακέλωμα, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, την εποχή που είχαμε βουλευτικές εκλογές βίας και νοθείας, όπως το 1961 που ψήφιζαν και τα δέντρα.
Είναι επόμενο λοιπόν, εκτός από τα παραπάνω, ο Κυριάκος Μητσοτάκης να νοσταλγεί την εποχή της “αποκατάστασης της δημοκρατίας από την Ν.Δ και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή”, τότε που ο κόσμος του αγώνα γνώρισε άγρια καταστολή, θρηνώντας θύματα όπως ο Ισιδωρόπουλος, ο Κουμής, η Κανελλοπούλου, η Βασιλακοπούλου…
Οχι φυσικά ότι οι ρεφορμιστές του ΣΥΡΙΖΑ φείδονται σε θετική αποτίμηση για το έργο του “εθνάρχη”.
Να επανέλθουμε όπως από κει που ξεκινήσαμε. Προφανώς το τέκνο του “εφιάλτης της δημοκρατίας” -όπως ευφυώς είχε χαρακτηρίσει τον πατέρα του Κυριάκου ένας άλλος αστός πολιτικός που έμεινε στην ιστορία με το προσωνύμιο «παπατζής».- είναι επόμενο να προβάλει ιστορικές διδαχές του τύπου “Τι τον νοιάζει το 17χρονο που θα ψηφίσει πρώτη φορά τι έγινε το ‘63», -αναφερόμενος στην δολοφονία Λαμπράκη- και να χαρακτηρίζει τον Άη Στράτη, τόπο δολοφονίας εξορίας και μαρτυρίου για τους κομμουνιστές, «ένα τοπόσημο διχασμού και δοκιμασίας»,
Συνεπακόλουθο όλων των παραπάνω είναι και η σημερινή του αθλιότητα που ισχυρίστηκε ότι το ΕΑΜ δίχασε τον Ελληνικό λαό.
Και εδώ επιστρέψτε μας μια παρεμβολή. Ενα κείμενο απ’ το μπλοκ μας, απ’ αυτά που ενόχλησαν τον Μητσοτάκη και έκανε παρέμβαση ώστε η Gogle να βάλει λουκέτο στο ιστότοπο που διατηρούσαμε στο χώρο της (https://tsak-giorgis.blogspot.com/).
____________________________________________________
Μια ιστορική αναφορά για τον γεννήτορα του Κούλη και τις σχέσεις του Κώστα Μητσοτάκη με τα Γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Ας ξεφύγουμε λίγο απ’ την καταθλιπτική επικαιρότητα και να σχολιασθούμε με ένα ιστορικό θέμα το οποίο έχει πρωταγωνιστή τον γεννήτορα του σημερινού πρωθυπουργού.
Προφανώς και δεν είμαστε θιασώτες της “οικογενειακής ευθύνης”. Τουλάχιστον, όμως, όσο μας αφορά, προσπαθούμε να φέρνουμε στην επιφάνεια “αθέατες” πλευρές της πρόσφατης ιστορίας μας, οι οποίες για κάποιους είναι ενοχλητικές.
Ας ξεκινήσουμε αναφέροντας τι βλέπουμε στις φωτογραφίες. Στο πρώτο κολλάζ αριστερά βλέπουμε την ομιλία του πατρός Κυριάκου, υπέρ της νομιμοφροσύνης προς τις Γερμανικές αρχές και κάτω επαγγελματική διαφήμιση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για την ειδίκευσή του στα γερμανικά στρατοδικεία, στην εφημερίδα των αρχών κατοχής. Στο κέντρο, το παραστατικό της καταβολής 50.000.000 δρχ. στον Κώστα Μητσοτάκη από τη γερµανική εταιρεία MilitärVerwaltung ÜberlandTransport (27.1.1944). Δεξιά, μια φώτο από την επίσκεψη Τσολάκογλου στα Χανιά τον Αύγουστο του 1942, όταν η Καίτη Μητσοτάκη υποδέχθηκε µε ανθοδέσμη τον Γερμανό διοικητή, στρατηγό Αντρέ.
Στην δεύτερη φωτογραφία παρακολουθούμε μια διαφημιστική καταχώρηση στην ελεγχόμενη από τις δυνάμεις κατοχής χανιώτικη εφημερίδα “Παρατηρητής”. στις 21/11//1942 και στην οποία ο γεννήτορας του σημερινού πρωθυπουργού διαφήμιζε τις υπηρεσίες που μπορούσε να προσφέρει σαν “Γερμανομαθείς δικηγόρος” όταν οδηγούταν αγωνιστές να δικαστούν στα Γερμανικά στρατοδικεία. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δηλαδή, δικηγόρευε στα έκτακτα στρατοδικεία που έστηναν οι κατακτητές την εποχή που χιλιάδες κομμουνιστές έχυναν το αίμα τους αγωνιζόμενοι ενάντια στις χιτλερικές ορδές.
Από ένα ένθετο το οποίο υπογράφουν οι Τάσος Κωστόπουλος και Δημήτρης Ψαρράς, το οποίο κυκλοφόρησε με την “ΕφΣυν”, το 2017, σκανάρουμε ένα μεγάλο μέρος του.
Οι σχέσεις µε τους Γερμανούς
Σύμφωνα µε δική του αφήγηση, ο Μητσοτάκης πέρασε τον πρώτο χρόνο της Κατοχής στην Αθήνα, ως ασκούµενος δικηγόρος και φοιτητής ταυτόχρονα της Σχολής Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών.
Η επιβίωσή του, υποστηρίζει, εξασφαλίστηκε χάρη στην ταυτόχρονη εγγραφή του σε τρία συσσίτια που λειτουργούσαν τότε στην πρωτεύουσα: των δικηγόρων, των εφέδρων αξιωματικών και των Κρητικών φαντάρων που είχαν αποκλειστεί εκεί.
Από επιστολές του πατέρα του, που δημοσίευσε το 1985 ο Νίκος Κακαουνάκης, πληροφορούμαστε πάντως πως αυτό το σιτηρέσιο συμπληρωνόταν µε οικογενειακά κοφίνια τροφίμων και τενεκέδες λάδι που στέλνονταν από τα Χανιά µε διάφορα καΐκια.
Στην Κρήτη επέστρεψε τον Ιούλιο του 1942, µε επίσημή «άδεια επανόδου» από τις γερµανικές αρχές του νησιού την οποία ο πατέρας του έστειλε «αεροπορικώς» στην Αθήνα.
Τα επόμενα χρόνια, ο γερµανοµαθής νέος εργάζεται ως δικηγόρος στα Χανιά, ειδικευμένος στα προβλήματα µε τις αρχές κατοχής. Το πιστοποιεί η αγγελία που δημοσίευσε τον Ιανουάριο του 1944 στην τοπική εφημερίδα Παρατηρητής, όργανο αυτών των τελευταίων, μετά τη µετακόµισή του:
«Ο δικηγόρος κ. Κώστας Κ. Μητσοτάκης μετέφερε το Γραφείον του επί της οδού Κωνσταντίνου αρ. 53, έναντι επισκοπικού µμεγάρου. Αναλαμβάνει την υπεράσπισίν υποθέσεων ενώπιον του γερμανικού στρατοδικείου και των λοιπών γερµανικών αρχών».
Η ειδίκευση αυτή αποτελεί το κύριο χαρακτηριστικό βάσει του οποίου περιγράφεται και στις εκθέσεις των πρακτόρων της βρετανικής SOE.
Μεταπολεµικά θα δεχτεί γι’ αυτό δημόσιες επικρίσεις από τους πολιτικούς του αντιπάλους, που τον αποκαλούσαν υποτιμητικά «δικηγόρο των γερµανικών δικαστηρίων»
Απαντώντας µέσω της εφημερίδας του, ο ίδιος θα διεκδικήσει απεναντίας εύσημα πατριωτικής δράσης:
«Οταν µετά την αµνηστείαν του 1941 [για τη µάχη της Κρήτης] κατηργήθησαν τα έκτακτα Στρατοδικεία, καθωρίσθη ότι οι Ελληνες πολίτες, οι οποίοι θα περεβίαζαν τον γερµανικόν ποινικόν νόµον, θα εδικάζοντο εφεξής από τα τακτικά Στρατοδικεία µε όλας τας εγγυήσεις, µεταξύ των οποίων ρητώς εµνηµονεύθη ότι θα τους ήτο επιτετραµµένον να χρησιµοποιούν ως συνηγόρους και Ελληνας δικηγόρους.
Ούτω, τινές εκ των γερµανοµαθών δικηγόρων Χανίων, µεταξύ των οποίων κυρίως οι κ.κ. Μιχ. Παπαγιαννάκης, Γρηγ. Παπαδόπετρος και Κωνστ. Μητσοτάκης ανέλαβον την υπεράσπισιν πολλών ατυχών συμπατριωτών µας, οι οποίοι, τότε, είχον παραπεµφθή εις τα Γερµανικά Στρατοδικεία. Εξεπλήρωσαν ούτω όχι µόνον επαγγελµατικήν υποχρέωσιν, ως δικηγόροι, αλλά προ παντός επετέλεσαν το εθνικόν των καθήκον, προστατεύσαντες εις δυσκόλους ώρας απροστατεύτους Ελληνας πολίτας, µεταξύ των οποίων πολλοί ήσαν και αγωνισταί της αντιστάσεως και µάλιστα, συνήθως, παρείχον τας υπηρεσίας αυτάς χωρίς οιανδήποτε αµοιβήν»
Σε µεταγενέστερη κατάθεσή του, ο Μητσοτάκης θα υποστηρίξει µμάλιστα ότι πήγαινε στα γερµανικά στρατοδικεία οπλοφορώντας.
Οσο για περί το σεβασμού των δικονομικών εγγυήσεων από τη χιτλερική δικαιοσύνη, προτιμάμε να το αφήσουμε ασχολίαστο.
Λίγο μετά τη δημοσίευση της παραπάνω αγγελίας, στις 27.1.1944, ο Κώστας Μητσοτάκης εισέπραξε µέσω της Τράπεζας της Ελλάδος 50.000.000 κατοχικές δραχμές, µε εντολή της γερµανικής εταιρείας MilitärVerwaltung Überland Transport. Το σχετικό παραστατικό, για το οποίο γίνονταν νύξεις και τα προηγούμενα χρόνια, κατέθεσε στις 23 Απριλίου 1966 στη Βουλή ως «τεκµήριον εθνικής αναξιότητος» ο κεντρώος βουλευτής Χανίων Πολυχρόνης Πολυχρονίδης.
Ο εγκαλούµενος δήλωσε αρχικά πως «το έγγραφον πρώτη φορά το βλέπει» για να καταθέσει στη συνέχεια μια υπόθεση εργασίας:
«Μετά την αρρώστειαν, την οποίαν είχον περάσει, ευρέθην εις την ανάγκην να κάµω µίαν σχετικήν υπερασπισιν και στερούμενος χρημάτων εζήτησα από ένα φίλον µου µηχανικόν, τον κ. Εµµ. Βουγιούκαλον, να µου δανείση µμερικά χρήματα. Μου εδάνεισε μερικά χρήματα των οποίων η αξία ήτο περίπου 7-8 λίραι, και υποθέτω ότι το γραµµάτιον το οποίον έχετε ενώπιόν σας σήµερον, εάν και εφόσον η υπογραφή την οποίαν φέρει είναι ακριβής -ενθυµούµαι ότι διά της Τραπέζης της Ελλάδος έλαβον τα χρήματα- είναι διά το δάνειον αυτό. […] ∆εν υποθέτω να νομίζετε ότι οι Γερμανοί επλήρωναν τους µυστικούς πράκτοράς των µε γραµµάτια επίσημα της Τραπέζης της ςΕλλάδος».
.Η υπόθεση κρίθηκε δικαστικά τον Μάρτιο του 1967, ύστερα από μήνυση του Μητσοτάκη για µεταγενέστερο σχετικό άρθρο της τοπικής εφημερίδας “Παρατηρητής” µε κατηγορούμενους τον διευθυντή της Γιάννη Γαρεδάκη, τον αδερφό τού Πολυχρονίδη, Χαρίδηµο (διευθυντή της τράπεζας στα Χανιά επί Κατοχής και αργότερα), και τον νεαρό -τότε- ρεπόρτερ Νίκο Κακαουνάκη. Το δικαστήριο καταδίκασε τον Γαρεδάκη σε δεκάµηνη φυλάκιση για συκοφαντική δυσφήμηση, αθωώνοντας τους υπόλοιπους.
Οπως διαβάζουµε σε ρεπορτάζ των ημερών, «στην κατάθεσή του ο κ. Μητσοτάκης δέχθηκε ότι εισέπραξε το ποσόν για λογαριασµό της εταιρείας “Ούµπερλαντ Τρανσπόρτ”, που υπαγόταν στη γερµανική στρατιωτική διοίκηση. Πρόσθεσε όµως ότι ο ίδιος δεν είχε καµιά συνεργασία µε την υπηρεσία αυτή, αλλά απλώς εισέπραξε µε τον τρόπο αυτόν το ποσόν που του δάνεισε ο φίλος του κ. Βουγιούκαλος»
Κατά τη δική του πάλι κατάθεση, ο µάρτυρας κατηγορίας Μάρκος Σπανουδάκης, προσωπικός φίλος και στρατολόγος του Μητσοτάκη στην Αντίσταση, «υποστήριξε ότι δεν υπήρχε Ελληνας που να µην πήρε, κατά οποιονδήποτε τρόπο, χρήματα από τους Γερμανούς» –ισχυρισµός µάλλον αναµενόµενος, αφού ο ίδιος εργαζόταν ως μηχανικός στα οχυρωµατικά έργα της Βέρµαχτ, κατασκοπεύοντάς τα ταυτόχρονα για λογαριασμό των Βρετανών.
Αλλά και ο φερόμενος ως δανειστής του Μητσοτάκη µνηµονεύεται από τον πρωτεργάτη της χανιώτικης Αντίστασης σαν «πλουτίσας επίκατοχής» χάρη στην «εκτέλεσιν διαφόρων Γερµανικών έργων»…..
∆ιαφορετικής τάξης ζήτημα αποτελεί η στάση της ευρύτερης οικογένειας απέναντι στις αρχές Κατοχής. Η σοβαρότερη κατηγορία διατυπώθηκε επ’ αυτού από τον γιατρό Ιωάννη Παΐζη, ιδρυτή και ηγετικό στέλεχος της πρώτης αντιστασιακής οργάνωσης που συγκροτήθηκε στα Χανιά τον Ιούνιο του 1941 µε την ονομασία «Ανωτάτη Επιτροπή Αγώνος Κρήτης» (ΑΕΑΚ). Στα αποµνηµονεύµατά του, που κυκλοφόρησαν το 1971, κατηγορεί ευθέως τους Μητσοτάκηδες για στενές κοινωνικές σχέσεις µε τους κατακτητές:
«Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αμέσως σχεδόν μετά την επικράτησιν των Γερµανών στην Κρήτη, φάνηκε ότι πολύ ευχερώς προσαρµόστηκε µε την δηµιουργηθείσαν νέαν κατάστασιν, και σαν επιβεβαίωσις τούτου εθεωρήθη η πρόσληψις της κόρης του Καίτης, σχεδόν ευθύς αμέσως, στην υπηρεσίαν των Γερµανών ως διερµην έως όπου και παρέμεινεν µέχρι τέλους της αποχωρήσεως των Γερµανών»
Ο υιός του Κων. Μητσοτάκης, ο και ήδη θεωρούµενος εν δράσει πολιτικός, ήλθε στην Κρήτη, αν καλώς έχω σηµειώσει, τον Οκτώβριον ή Νοέµβριον του 1941 και η δημιουργημένη οικογενειακή ατμόσφαιρα των καλών σχέσεων µε τους Γερμανούς φάνηκε ότι τον βόλευε στην προσαρμογή του µε την νέα κατάστασιν. Ελέγετο ότι είχελάβει το δίπλωµά του της Νοµικής και, σαν γνώστης της Γερµανικής γλώσσας, παρίστατο στα ψευτοστρατοδικεία που είχαν συσταθεί από τους Γερµανούς, σε λίγο καιρό µάλιστα οι Γερµανοί τού παρεχώρησαν και αυτοκίνητο».
.Οταν ο Κώστας Μητσοτάκης εµφανίστηκε απρόβλεπτα σε κάποιο συνωµοτικό ραντεβού µε τους ντόπιους κοµµουνιστές, συνεχίζει ο Παΐζης, ο ίδιος «ένοιωσε ταραχήν» καθώς είχε «πληροφορίες ότι στο σπίτι τού Μητσοτάκη οι Γερµανοί έκαναν κάθε βράδυ πάρτυ διασκεδάσεως. Την πληροφορία αυτή είχεν αναφέρει στην οργάνωσί µας ο Νικ. Λαµπαθάκης που από δική του πρωτοβουλία παρακολουθούσε το σπίτι του Μητσοτάκη, σαν µεµυηµένος στην οργάνωσίν µας, και που έλεγε µε ασυγκράτητη αγανάκτησή περίπου τα εξής – αν έλεγε την αλήθεια: “∆εν µπορώ πλειά, κάθε βράδυ έχουν πάρτυ στο σπίτι του Μητσοτάκη οι Γερµανοί, και κουβαλούν γλυκά, ανθοδέσµες και τρόφιμα, θα τους ρίξω χειροβομβίδες να τους σκοτώσω όλους κ.λπ.”
___________________________________
Και για να επανέλθουμε από εκεί που ξεκινήσαμε. Κατά την άποψη μου ήταν πολύ χλιαρή η αντίδραση του ΚΚΕ στην αποστροφή της ομιλίας του Μητσοτάκη, ότι δηλαδή το ΕΑΜ “δίχασε” τον ελληνικό λαό. Αντιγράφουμε από την ιστοσελίδα 902:
… Όσο για τα περί “διχασμού” που επικαλείται ο κ. Μητσοτάκης με αφορμή τον ύμνο του ΕΑΜ σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ, είναι προκλητικά, όταν μάλιστα ο τυχοδιωκτικός ΣΥΡΙΖΑ κατόρθωσε να κάνει το ακατόρθωτο, να βάλει το ΕΑΜ δίπλα στον ορκισμένο εχθρό του, τον Γεώργιο Παπανδρέου. Αν κάτι απέδειξε η εποποιία του ΕΑΜ ήταν ότι όντως υπήρχαν και υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές στις κοινωνίες.
Το γεγονός μάλιστα ότι ο πρωθυπουργός προέβη σε τέτοιες ανιστόρητες αναφορές, την ώρα που συζητιέται στη βουλή η τροπολογία για τη δήθεν αντιμετώπιση των παραφυάδων της Χρυσής Αυγής, επιβεβαιώνει τους κινδύνους για τους οποίους από την πρώτη στιγμή μίλησε το ΚΚΕ. Ότι τόσο με την τροπολογία της ΝΔ, όσο και με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εισάγονται επικίνδυνες γενικεύσεις που μπορούν να χωρέσουν την απαράδεκτη και ανιστόρητη θεωρία των δύο άκρων.»
Εμείς και επειδή μας αρέσει να “αναμοχλεύουμε τα πολιτικά πάθη”, σε μια τέτοια περίπτωση θα θυμίζαμε στον πρωθυπουργό ποιός ήταν ο ρόλος των πολιτικών απογόνων του. Θα λέγαμε, λοιπόν στον Μητσοτάκη ότι παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος βρήκε τις οργανώσεις του ΚΚΕ τσακισμένες από το δικτατορικό καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά, οι κομμουνιστές ήταν πρωταγωνιστές όχι μόνο στην ίδρυση, αλλά σε όλη τη διάρκεια ύπαρξης του ΕΑΜ. Το ΕΑΜ έδωσε πολιτικό/ιδεολογικό περιεχόμενο στον αγώνα του ελληνικού λαού ν’ αντιμετωπίσει τις εφιαλτικές συνέπειες της Κατοχής και “έσωσε τον λαό από την πείνα”
Και ενώ το ΕΑΜ με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές πάλευαν τους κατακτητές και προσπαθούσαν να σταθούν δίπλα στον δοκιμαζόμενο λαό μας, οι πολιτικοί πρόγονοι του Μητσοτάκη είτε έκαναν διακοπές στην Μέση Ανατολή, είτε συνεργαζόταν με τους κατακτητές. Για να μην μιλήσουμε για την μήτρα της παράταξης του που γέννησε ταγματασφαλίτες, δωσίλογους και κάθε κοινωνικό κατακάθι που συνεργάστηκε με τους κατακτητές στο μακέλεμα του λαού μας.
Είναι, λοιπόν, εξοργιστικό να μας λέει ο άθλιος Μητσοτάκης ότι το ΕΑΜ “δίχασε” τον Ελληνικό λαό.
Αφήστε μια απάντηση