Απόσπασμα από την συνέντευξη που έδωσε ο γ.γ του ΚΚΕ στην συντάκτρια της ΕφΣυν Εύας Νικολαΐδου:
● Ως συγγραφέας, τι τίτλο θα επιλέγατε αν γράφατε βιβλίο για τα πολιτικά κόμματα;
Για τη Ν.Δ. θα έβαζα «Νέα Δημοκρατία, παλιά ιστορία, νέα τραγωδία». Για τον ΣΥΡΙΖΑ: «Αραμπάδες και καρούλια, ραπανάκια και μαρούλια, μια παντόφλα στο κρεβάτι, βάσανα που ’χει η αγάπη». Ενα σουρεάλ ποιηματάκι που το λέγαμε μικροί στο σχολείο. Για το ΠΑΣΟΚ: «Τον παραμέθυσαν τον ήλιο, σκοτείνιασε κι ο ήλιος»…
● Για το «φαινόμενο Κασσελάκη» τι πιστεύετε; Ηταν σχέδιο;
Δεν έχω κάποιο στοιχείο για να έχω αυτή την άποψη. Το έχω ακούσει, αλλά νομίζω ότι ήταν μια φυσιολογική κατάληξη του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ. Η εξέλιξη αυτή ήταν σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενη. Τα εκφυλιστικά φαινόμενα είχαν οργιάσει τα τελευταία χρόνια. Φαινόταν ότι πήγαινε προς τα κει. Βρέθηκε αυτός κάποια στιγμή και μπήκε. Με μια διαδικασία απαράδεκτη.
Σαν να λες «με ένα δίευρο άντε ψήφα και μένα, μπάρμπα». Λες και είμαστε στη λαχαναγορά για να αγοράζουμε μπρόκολα και λάχανα. Αυτή είναι η κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς και σε άλλα τέτοια αστικά κόμματα το ίδιο συμβαίνει. Μια διαδικασία απαράδεκτη που θα έπρεπε να αφορά τα μέλη ενός κόμματος και όχι γενικότερα αυτό που γίνεται με τους χρηματοδότες, τους χορηγούς, με τα κανάλια που ο ένας ενισχύει τον έναν υποψήφιο και ο άλλος τον άλλον.
Αφήστε μια απάντηση