Η εικόνα είναι αποκαλυπτική: δεκάδες πολιτικοί ηγέτες ανά τον κόσμο έσπευσαν να δηλώσουν «συντετριμμένοι» για τη δολοφονία του ακροδεξιού Αμερικανού ακτιβιστή Charlie Kirk. Με στόμφο τόνισαν ότι ήταν «πατέρας, σύζυγος, οικογενειάρχης» και ότι «η βία δεν έχει θέση στην πολιτική». Έριξαν ποτάμια δάκρυα για έναν άνθρωπο που υπήρξε σταθερός υπερασπιστής της ισραηλινής γενοκτονίας, διαχέοντας τοξικό δηλητήριο ενάντια σε μετανάστες, μειονότητες και προοδευτικούς.
Κι όμως, την ίδια στιγμή, στη Γάζα μέσα σε μόλις 48 ώρες οι ισραηλινές επιθέσεις αφαίρεσαν δεκάδες ζωές. Ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίζονται καθημερινά. Παιδιά θάβονται κάτω από ερείπια, μητέρες κρατούν κομμάτια από τα κορμιά των παιδιών τους, ηλικιωμένοι ξεψυχούν δίχως ιατρική βοήθεια. Ο αριθμός των νεκρών έχει ξεπεράσει κάθε όριο φρίκης, αλλά για την «πολιτισμένη Δύση» αυτά είναι «παράπλευρες απώλειες».
Κανένα διεθνές δάκρυ για τις χιλιάδες χαροκαμένες μάνες της Παλαιστίνης. Καμία σπαρακτική δήλωση για τους πατεράδες που θάβουν τα παιδιά τους. Καμία πολιτική ανατριχίλα για τη γενοκτονία που συντελείται μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας. Η «ευαισθησία» των ισχυρών εξαντλείται όταν δολοφονείται ένας λευκός ακροδεξιός στις ΗΠΑ, αλλά όχι όταν οι βόμβες ισοπεδώνουν παλαιστινιακά νοσοκομεία, σχολεία, στρατόπεδα προσφύγων.
Αυτή η χυδαία υποκρισία δεν είναι τυχαία. Είναι η ίδια που εδώ και δεκαετίες στηρίζει τα εγκλήματα του Ισραήλ με όπλα, χρήμα και διπλωματική κάλυψη. Είναι η ίδια που θέλει την Παλαιστίνη γονατισμένη και το αίμα των αμάχων να μην αξίζει ούτε ένα λεπτό στο δελτίο ειδήσεων.
Ο Kirk ήταν ένα σύμβολο μίσους και προπαγάνδας. Τα δάκρυα για τον θάνατό του είναι πολιτικά δάκρυα, υποκριτικά και κροκοδείλια. Γιατί όταν καθημερινά σβήνουν δεκάδες ζωές στη Γάζα, η σιωπή των ίδιων ηγετών ουρλιάζει πιο δυνατά από οποιαδήποτε δήλωσή τους.
Αφήστε μια απάντηση