Του Γ.Γ.
Ο Αδωνις Γεωργιάδης ποτέ δεν έκρυψε ότι είναι ένας παθιασμένος αντικομουνιστής, που εξασφάλισε την πολιτική του ανάδειξη πουλώντας μεγαλοϊδεατισμό, αρχαιοπληξία και αρχαιοκαπηλεία.
Και δεν αρκείται να προβάλει τις ομοφοβικές, ρατσιστικές και εθνικιστικές απόψεις του, ο αρχειοθετημένος (να θυμίσουμε ότι για πρώτη φορά στα νομικά χρονικά υπάρχει επίσημο κρατικό έγγραφο που απαλλάσσει ελεγχόμενο πρόσωπο για δωροληψία με την πιθανολόγηση ότι “είναι άτομο χαρακτηριστικής κουφότητας και δεν αντιλαμβάνεται τι πράττει και γιατί το πράττει”), άκρως γαβγιστικός ακροδεξιός.
Ο τύπος που «παρκάρει σταθερά δίπλα σε συμφέροντα. Είτε τα προσωπικά του, είτε μιας κάστας ευνοουμένων», όπως ανέφερε ρεπορτάζ του Documento, μας εμφανίζεται και σαν πτυχιούχος από το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών. (Σημειωτέον ότι ο πολιτικάντης αυτός που εμφανίζεται κατά των “αιώνιων φοιτητών” ξεκίνησε σαν φοιτητής το 1991 για να πάρει τελικά το πτυχίο του το 2003). Και μ’ αυτή την ιδιότητά του θα ασχοληθούμε παρακάτω αφού προηγουμένως σας προτείνουμε να διαβάσετε το πόνημα του Δημήτρη Ψαρρά: “Αδωνις Γεωργιάδης: Η ακροδεξιά με το γελαστό πρόσωπο”).
Πριν όμως σχολιάσουμε με τις πρόσφατες προκλητικές, ανιστόρητες, τοποθετήσεις του πωλητή θαυματουργών νανογιλέκων να θυμίζουμε ότι και στην περίπτωση του Ισραήλ έχει κάνει μια θεαματική κωλοτούμπα.
Από διαφημιστής και προωθητής (για τέσσερα ολόκληρα χρόνια 2006-2009) του ακραίου φιλοναζιστικού και αντισημιτικού το βιβλίου του πολιτικού του μέντορα Κώστα Πλεύρη, ξαφνικά όταν η Ισραηλινή πρεσβεία απείλησε να τον “τελειώσει” πολιτικά, υπέγραψε “δήλωση μετανοίας” και μετατράπηκε σε χρόνο td το πιο πιστό φερέφωνο του δολοφονικού-εγκληματικού κράτους της Μέσης Ανατολής.
Εδώ μια παρένθεση για να θυμίσουμε ότι ο Αδωνις Γεωργιάδης δέχτηκε να καταθέσει και ως μάρτυρας κατηγορίας στη μήνυση του Πλεύρη εναντίον των εκπροσώπων του Ελληνικού Εβραϊσμού και του ΕΠΣΕ, οι οποίοι είχαν καταφύγει στη δικαιοσύνη κατά του βιβλίου του.
Στην κατάθεσή του ο Γεωργιάδης δηλώνει ενόρκως ότι «ο κ. Πλεύρης είναι γνωστός δικηγόρος και ιστορικός», και ότι απλώς «το βιβλίο συγκέντρωσε διάφορα αποσπάσματα από τα ιερά για τους Εβραίους βιβλία».
Ο Αδωνις στην κατάθεσή του ορκίζεται ότι οι μηνυτήριες αναφορές κατά του Πλεύρη για αυτές και πολλές άλλες διατυπώσεις του έχουν «άκρως ψευδές και συκοφαντικό περιεχόμενο».
Υπερασπίζεται κάποιον που το εμετικό του πόνημα είναι γεμάτα από εκφράσεις του τύπου «έτσι θέλουν οι Εβραίοι, διότι μόνον έτσι καταλαβαίνουν: εντός 24 ωρών και εκτελεστικό απόσπασμα», ή «Εβραίος και άνθρωπος είναι έννοιες αντιφατικές, δηλαδή η μία αποκλείει την άλλη», «η όλη των εγκληματική συμπεριφορά δικαιολογεί τας πράξεις των Ναζί εναντίον των και κάτι περισσότερον. Τας δικαιώνει» και «η ιστορία της ανθρωπότητος θα καταλογίση στον Αδόλφο Χίτλερ τα εξής: Δεν απήλλαξε, ενώ ηδύνατο την Ευρώπη από τους Εβραίους».
Το γιατί έκανε μεταστροφή 180 μοιρών το γράφουμε παραπάνω,
Πάμε τώρα στις πρόσφατες αδιανόητες δηλώσεις του στον τηλεοπτικό σταθμό «One».
Εκεί ο Άδωνις Γεωργιάδης δεν «παρασύρθηκε» απλά σε μια άστοχη δήλωση. Με απόλυτη κυνικότητα, διακήρυξε ότι δεν τον νοιάζει τι λέει ο ΟΗΕ, ούτε οι αποφάσεις του διεθνούς δικαίου. Για εκείνον, «η Ιερουσαλήμ είναι εβραϊκή πόλη» γιατί «έτσι έμαθε από τα βιβλία της ιστορίας».
Μόνο που η πραγματικότητα είναι άλλη: το κράτος του Ισραήλ δεν είναι ιστορική συνέχεια κανενός αρχαίου βασιλείου. Είναι ένα κατασκευασμένο κράτος, για το οποίο γράφαμε αναλυτικά σε περασμένη ανάρτησή μας. Ένα τεχνητό δημιούργημα του 1948, στήριγμα του αμερικανονατοϊκού ιμπεριαλισμού στη Μέση Ανατολή, που χτίστηκε πάνω στα ερείπια της Παλαιστίνης, με σφαγές, εθνοκαθάρσεις και μαζικούς εκτοπισμούς. Από τότε μέχρι σήμερα, η ύπαρξή του διασφαλίζεται μόνο με βία, κατοχή, εποικισμούς και αδιάκοπες σφαγές του παλαιστινιακού λαού.
Κι ενώ ο ΟΗΕ –με όλες τις αντιφάσεις του– αναγνωρίζει τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, ο Άδωνις δηλώνει ότι «δεν τον νοιάζει». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η Ελλάδα, μέσω ενός κορυφαίου υπουργού της, εμφανίζεται να αποδέχεται το δόγμα πως «το δίκιο το έχει ο ισχυρός». Μια επικίνδυνη θέση, που όχι μόνο εξευτελίζει κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας, αλλά και υπονομεύει τα ίδια τα ελληνικά «εθνικά δίκαια» που επικαλούνται στο Αιγαίο και στην Κύπρο.
Ας το πούμε καθαρά: Ο Γεωργιάδης δεν μιλά σαν υπουργός μιας χώρας που σέβεται το διεθνές δίκαιο. Μιλά σαν τσιράκι του ισραηλινού επεκτατισμού, σαν προπαγανδιστής του πιο βάρβαρου αποικιοκρατικού μορφώματος της σύγχρονης ιστορίας. Μιλά σαν υπάλληλος των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων που έχουν μετατρέψει την Παλαιστίνη σε ανοιχτή φυλακή και τη Γάζα σε σφαγείο.
Κι όταν ένας υπουργός μιλά έτσι, δεν είναι απλά «ανιστόρητος» ή «γραφικός». Είναι επικίνδυνος. Γιατί δίνει πολιτική κάλυψη στη γενοκτονία, ξεπλένει τον ιμπεριαλισμό και κάνει τη χώρα συνένοχη στο έγκλημα.
Ιστορικό Παράρτημα: Το «κατασκευασμένο κράτος» του Ισραήλ
➤ 1917 – Διακήρυξη Μπάλφουρ: Η Βρετανία υπόσχεται «εθνική εστία για τον εβραϊκό λαό» στην Παλαιστίνη, βάζοντας τα θεμέλια του σιωνιστικού εποικισμού.
➤ 1947 – Απόφαση ΟΗΕ 181: Το σχέδιο διαμελισμού επιβάλλεται στον παλαιστινιακό λαό χωρίς τη συναίνεσή του.
➤ 1948 – Νάκμπα (Καταστροφή): Ιδρύεται το κράτος του Ισραήλ με αίμα και φωτιά. 750.000 Παλαιστίνιοι ξεριζώνονται, πάνω από 400 χωριά ισοπεδώνονται.
➤ 1967 – Πόλεμος των Έξι Ημερών: Το Ισραήλ καταλαμβάνει Ανατολική Ιερουσαλήμ, Δυτική Όχθη, Γάζα, Γκολάν. Ξεκινά η μακροχρόνια κατοχή που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
➤ Αποφάσεις ΟΗΕ 242 & 338: Ζητούν αποχώρηση του Ισραήλ από τα κατεχόμενα εδάφη. Το Ισραήλ αρνείται πεισματικά.
➤ 1973 – Πόλεμος του Γιομ Κιπούρ: Η περιοχή φλέγεται ξανά, με φόντο την κατοχή και τον επεκτατισμό του Ισραήλ.
➤ Δεκαετίες εποικισμών: Χιλιάδες παράνομοι οικισμοί στη Δυτική Όχθη. Αλλαγή δημογραφικών συσχετισμών με στόχο την οριστική αρπαγή της γης.Γάζα: Από το 2007 σε πλήρη αποκλεισμό. Δύο εκατομμύρια άνθρωποι στοιβαγμένοι σε μια «ανοιχτή φυλακή».
➤ Σφαγές και γενοκτονία: Από τη Σαμπρά και Σατίλα το 1982 μέχρι τις σημερινές σφαγές στη Γάζα, η ιστορία του Ισραήλ είναι ιστορία αίματος.
Αφήστε μια απάντηση