Η είδηση κάνει του γύρο του διαδικτύου. Στην Ταϋλάνδη, σε μια χώρα όπου το κατά κεφαλήν εισόδημα στάθμευσε στα 7.492 δολάρια ΗΠΑ φέτος, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, η είδηση για την περιουσία του βασιλιά Μάχα Βατζιραλόνγκκορν – γνωστού και ως Ράμα Χ – πέφτει σαν βόμβα.
Σε έναν ωκεανό φτώχειας, ζαλίζει η έκταση του βασιλικού πλούτου: 17.000 ακίνητα μόνο στη Μπανγκόκ, 38 ιδιωτικά τζετ, 300 πολυτελή αυτοκίνητα και 52 χρυσές βασιλικές βάρκες, όλα μαζί να ανεβαίνουν σε πάνω από 43 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτή η αποκάλυψη, που κυκλοφόρησε σήμερα σε διεθνή μέσα όπως το Times of India και το Hindustan Times, δεν είναι απλώς ένας κατάλογος πολυτελών υπερβολών. Είναι το πιο ωμό σύμβολο ενός συστήματος που λεηλατεί τους πολλούς για να θρέψει τους ελάχιστους – ένα σύστημα όπου ο καπιταλισμός και η μοναρχία χορεύουν αγκαλιά, αφήνοντας τον λαό να πνίγεται στη φτώχια και στην εξαθλίωση,.
Ενώ εκατομμύρια Ταϊλανδοί αγωνίζονται να καλύψουν τα βασικά έξοδα ο βασιλιάς ελέγχει χιλιάδες στρέμματα γης – πάνω από 6.560 εκτάρια, με 40.000 συμβόλαια ενοικίων σε όλη τη χώρα. Αυτά τα ακίνητα δεν είναι απλώς «κληρονομιά» από τον πατέρα του, τον μακροβιότερο μονάρχη Μπουμιμπόλ Αντουλιγιάτζετ. Είναι εργαλεία κερδοφορίας: ξενοδοχεία υψηλού επιπέδου, εμπορικά κτίρια και παλάτια που αποδίδουν «πλουσιοπάροχα ενοίκια», όπως αναφέρουν οι αναφορές.
Και πίσω από αυτά κρύβεται το Crown Property Bureau, ένας μηχανισμός που μετατρέπει τη βασιλική «κληρονομιά» σε καπιταλιστική αυτοκρατορία, με μετοχές σε μεγάλες εταιρείες και επενδύσεις που ρουφάνε τον πλούτο από την οικονομία της Ταϊλάνδης.
Αυτή η ανισότητα δεν είναι τυχαία. Με δείκτη Gini περίπου 0,35, η Ταϊλάνδη είναι μια χώρα διχασμένη: Στη Μπανγκόκ, η μεσαία τάξη φουσκώνει χάρη στον τουρισμό και τις εξαγωγές, αλλά στις αγροτικές ζώνες -όπου ζει το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού των 70 εκατομμυρίων- τα εισοδήματα βουλιάζουν.
Πώς μπορεί ένας άνθρωπος να κατέχει 300 αυτοκίνητα πολυτελείας – από Mercedes έως λιμουζίνες – και 38 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων Boeing και Sukhoi, ενώ εκατομμύρια οικογένειες παλεύουν με δάνεια και ανεργία;
Αυτή είναι η ουσία του καπιταλισμού: Μια δομή που νομιμοποιεί την εκμετάλλευση, μετατρέποντας τη γη, τον αέρα και τη θάλασσα σε ιδιωτικά παιχνίδια για ελίτ.
Σε έναν κόσμο όπου δισεκατομμυριούχοι όπως ο Μουκές Αμπάνι (92,5 δισ.) και ο Γκάουταμ Αντάνι (56,3 δισ.) χτίζουν αυτοκρατορίες σε Ινδία και πέρα, η Ταϊλάνδη δείχνει πώς η μοναρχία λειτουργεί ως καπιταλιστικός πολλαπλασιαστής. Ο Βατζιραλόνγκκορν, εκπαιδευμένος πιλότος μαχητικών και στρατιωτικός, δεν είναι απλώς ένας «πλούσιος βασιλιάς». Είναι ο φύλακας ενός συστήματος που καταστέλλει τις φωνές της νεολαίας – θυμηθείτε τις διαδηλώσεις του 2020 για μεταρρυθμίσεις στη μοναρχία, που πνίγηκαν από αστυνομικές δυνάμεις.
Σήμερα, αυτή η είδηση δεν είναι απλώς σκάνδαλο. Είναι μια κραυγή: Η Ταϊλάνδη προφανώς δεν είναι το πιο αντιπροσωπευτικό καπιταλιστικό κράτος. Είναι όμως μια κραυγαλέα περίπτωση όπου οι ανισότητες στον καπιταλισμό δείχνουν σε τι μεγέθη μπορεί να φτάσουν!
Αφήστε μια απάντηση