Ο εθνικόφρων, αντικομμουνιστής Θεός της Ελλάδας και η καθοριστική συμμετοχή του σε μάχες του εμφυλίου. (Ενα δημοσίευμα σαν σήμερα το 1947 σε φυλλάδα)

Του Γ. Γ.

Ως γνωστόν ο Θεός της Ελλάδας, καθώς και η ιεραρχία των επί της χώρας εκπροσώπων του είναι εθνικόφρονες. Και αυτό φάνηκε πολύ καθαρά την εποχή του εμφυλίου.

Οι αρχιρασοφόροι όμως τότε λίγα πράγματα, με πρακτικό αντίκρισμα, μπορούσαν να κάνουν. Να εκδώσει η Ιερά Σύνοδος κανέναν φετφά “αφορίζοντας” σαν «εθνικώς εγκληματικόν κίνημα» (!) τον αγώνα των μαχητών του ΔΣΕ, (30/5/47), ή να πάρει την πρωτοβουλία για ίδρυση αντικομμουνιστικών ταγματών από παπάδες, όπως έγινε την ίδια εποχή επί αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού.

Περιορισμένη αν όχι μηδαμινή ουσιαστική αξία μπορεί να έχουν όλα αυτά. Οταν όμως επεμβαίνει ο ίδιος ο Παντοδύναμος Θεός και μάλιστα σε πολεμικό πεδίο, τότε το αποτέλεσμα της μάχης έχει κριθεί.

Και στην προκειμένη περίπτωση αυτό μας το λέει η μαρτυρία του “εμπνευσμένου αρχιμανδίτη Λ. Παρασκευόπουλου”, όπως την αναφέρει σε άρθρο του, που δημοσιεύτηκε σαν σήμερα το 1947, στην αντικομμουνιστική φυλλάδα “Εμπρός”.

Απ’ ότι, λοιπόν διαβάζουμε, ο παπάς ήταν παρών σε μάχη που δόθηκε στο Καϊμακτσαλάν, μεταξύ δυνάμεων του λεγόμενου Εθνικούς Στρατού και ανταρτών του ΔΣΕ και η νίκη του πρώτου “οφείλεται εξ ολοκλήρου στον θεόν”. Δεν μας περιγράφει τα κουμάντα που έκανε ο Υψιστος για να νικήσουν οι εκλεκτοί του, αλλά αφού το λέει ο “εμπνευσμένος” παπάς κάτι περισσότερο θα ξέρει.

Εκεί που έκανα χάζι στο τροπάριο του ρασοφόρου είναι όταν έκανε αναφορά ενός επεισοδίου “κατά την διεξαγωγήν της μάχης εις τα Καλύβια Γιαννακούλια”. Λέει τις αρλούμπες του και κάποια στιγμή αναφέρει ότι συνελήφθησαν από τους στρατιώτες “δυο συμμορίτισσαι με τα αυτόματα τους εντός των χαρακωμάτων”.

Και παραθέτει το παρακάτω απόσπασμα:

Χωρίς να το καταλαβαίνει ο ηλίθιος παπάς, δείχνει το μεγαλείο ψυχής των ανταρτών/ισων του ΔΣΕ, εν αντιθέσει με τα στρατεύματα του Ε.Σ., που χρειάστηκαν, όπως λέει. την καθοριστική επέμβαση του Παντοδύναμου για να επικρατήσουν στην μάχη.

Εδώ να συμπληρώσουμε ότι ενώ δεν υπήρξε ούτε μια, έστω για δείγμα, γυναίκα εθελόντρια στον λεγόμενο Ε.Σ, η συμμετοχή των γυναικών στο αντάρτικο και τον Δημοκρατικό Στρατό ήταν χωρίς προηγούμενο. Οι γυναίκες στελέχωσαν ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των μάχιμων αντάρτικων τμημάτων (οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 23 έως 30%), ενώ εκατοντάδες από αυτές υπηρέτησαν τον Δ.Σ.Ε ως αξιωματικοί και υπαξιωματικοί. 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *