Υπόθεση Ρούτσι: μια τεράστια πανωλεθρία της κυβέρνησης

Παρακολουθείς την συμπεριφορά των γαλάζιων τρολ μετά το κυβερνητικό πατατράκ και το «πράσινο φως» που άναψε η Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας, για διενέργεια τοξικολογικών – βιοχημικών εξετάσεων στα θύματα των Τεμπών και σου έρχεται στο μυαλό η ρήση “όταν δεν μας αρέσει η πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα”.

Βλέπετε, δεν έχουν όλα τα κυβερνητικά παπαγαλάκια το “ταλέντο” του πρώην πωλητή θαυματουργών νανογιλέκων να εξασκούνται αλά Κομανένσκι.

Εδώ, με την εξέλιξη που είχε ο αγώνας του Πάνου Ρούτσι, δεν πρέπει να μιλάμε για μια απλή κυβερνητική ήττα. Ηταν μια τεράστια πανωλεθρία της κυβέρνησης και όσο χρυσόσκονη και να ρίξουν τα παπαγαλάκια του Μαξίμου δεν μπορεί να αποφύγουν την αλήθεια, όπως κάνουν Λουέλες και λοιπά τσουτσέκια της ομάδας αλητείας.

Η ψευτοτσαμπουλίδικη άκαμπτη στάση “αρμοδίων”, –από την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου μέχρι του υπουργού “Δικαιοσύνης”– στο δίκαιο αίτημα του τραγικού πατέρα να μάθει από τι πέθανε το παιδί του δημιούργησε ένα ορμητικό λαϊκό ποτάμι που είχε φουντώσει τόσο πολύ που ήταν ανοιχτό το ενδεχόμενο να τους “πνίξει”. Αναγκαστικά τότε η κυβέρνηση έβαλε την Εισαγγελία Πρωτοδικών Λάρισας, να εκδώσει δελτίο καιρού που καταλάγιαζε τους “ανέμους”.

Τρομοκρατημένος από τις θύελλες που αναμενόταν έγραφε το πρωί ο Δημήτρης Καμπουράκης:

Όταν ο Πάνος Ρούτσι θα φύγει από την Πλατεία Συντάγματος πάνω σε φορείο, με είκοσι κανάλια να μεταδίδουν ζωντανά, στα τηλεοπτικά στούντιο δεν θα κάθονται κάθιδροι ανακριτές και ανήσυχοι δικαστές για να απαντήσουν στον καταιγισμό ερωτήσεων και καταγγελιών. Υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ θα κάθονται.

Κι όταν τα social media θα ουρλιάζουν για «δολοφόνους πατεράδων», δεν θα εμφανιστούν εισαγγελείς και εφέτες να βάλουν επωνύμως τα στήθη τους μπροστά. Οι δε συγκεντρωμένοι στο Σύνταγμα κι έξω απ’ το νοσοκομείο όπου θα νοσηλεύεται ο Ρούτσι, δεν θα κρατούν πανό κατά του Άρειου Πάγου.

Εναντίον του Μητσοτάκη και της κυβέρνησης θα ουρλιάζουν. Αυτά, για να έχουμε επίγνωση της πραγματικής κατάστασης.

Το Μαξίμου μπορεί να άντεχε τους κραδασμούς που του προκάλεσαν οι διαφοροποιήσεις στελεχών σαν τον Δένδια και τον Αβραμόπουλο, δεν θα μπορούσε όμως να διαχειριστεί την κατάσταση που θα ξεσηκωνόταν ο γίγαντας λαός, αν συνέβαινε κάτι δυσάρεστο στον απεργό πείνας.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *