Στη Βρετανία: αγώνας, σύγκρουση, πίεση
Στο Λονδίνο, οι αγρότες δεν έμειναν με τα «παραπονεμένα δελτία τύπου» ή με «αιτήματα προς διαβούλευση». Με τρακτέρ, μπλόκα, εισβολές — έφτασαν μέχρι το Westminster. Έστειλαν ένα ξεκάθαρο μήνυμα: «Δεν φοβόμαστε να συγκρουστούμε, γιατί αν δεν πάψουμε να παλεύουμε, δεν έχουμε μέλλον».
Οι Βρετανοί αγρότες κατάλαβαν ότι όταν τους αγγίζουν τα συμφέροντα — φάρμες, επιβίωση, γη — η υπομονή και οι «ευγενικοί διάλογοι» δεν φτάνουν, χρειάζεται πίεση, κινητοποίηση, σύγκρουση.
Στην Ελλάδα 2025: μπλόκα, αγανάκτηση, αλλά …
Τι συμβαίνει αυτές τις ημέρες στην Ελλάδα; Ο αγροτικός κόσμος λέει πως «είναι πια αρκετά».
Αγρότες και κτηνοτρόφοι από τη Βόρεια Ελλάδα έως τη Θεσσαλία ετοιμάζονται να βγάλουν ξανά τα τρακτέρ σε εθνικές οδούς, διόδια, κόμβους.
Από τις 30 Νοέμβρη ξεκινά μια σειρά κινητοποιήσεων που θα διαρκέσουν έως τις 5 Δεκέμβρη, με στόχο να ασκηθεί ουσιαστική πίεση: οι αγρότες καταγγέλλουν καθυστερήσεις στις επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, ανεπαρκείς αποζημιώσεις, κόστος παραγωγής που δεν καλύπτεται και τιμές προϊόντων «αστρονομικές» στο ράφι, αλλά εξευτελιστικές στον παραγωγό.
Όμως, όλα αυτά μοιάζουν μέχρι τώρα με προειδοποίηση. Η κυβέρνηση προσπαθεί να «κατευνάσει», υπόσχεται, αλλά δεν έχει δείξει ότι είναι έτοιμη για ουσιαστικές λύσεις.
Η μεγάλη διαφορά: δύναμη πίεσης vs αναμονή
Η ουσία είναι απλή:
Στη Βρετανία όταν οι αγρότες αντίκρισαν κυβερνητικές πολιτικές που απειλούσαν τη γη και το βιος τους δεν περίμεναν.
Στην Ελλάδα υπάρχει η κουλτούρα της αναμονής: «ας δούμε τι θα γίνει», «ας μιλήσουμε», «ας κάνουμε μια απεργία/διαμαρτυρία/μπλόκο» — και μετά… τίποτα.
Οι αγρότες εδώ δεν έχουν (ακόμη) στείλει ένα μήνυμα που θα αιφνιδιάσει, δεν κατάφεραν να επιβάλλουν ρεαλιστικό φόβο στο κράτος.
Κι ενώ ο κόσμος τους έχει ήδη χτυπηθεί – τιμές, κόστος, ΕΕ, επιδοτήσεις στον αέρα – η πίεση παραμένει “χαλαρή”.
Αν οι μπλόκα που σχεδιάζονται από Δευτέρα δεν γίνουν μαζικά, δυναμικά, αποφασιστικά τότε δεν θα είναι ούτε προειδοποίηση, ούτε πάλη· θα είναι απλώς μια ακόμη παράσταση αγωνιστικού θεάματος χωρίς αντίκρισμα.
Το δίδαγμα από την εμπειρία των Βρετανών είναι καθαρό: η εξουσία δεν υποχωρεί με ανακοινώσεις, υποχωρεί με πίεση.


Αφήστε μια απάντηση