Η κακοκαιρία BYRON σαρώνει τη χώρα αφήνοντας πίσω της καταστροφές, πλημμυρισμένες γειτονιές, αποκλεισμένους οικισμούς, διακοπές ρεύματος και ανθρώπους που παλεύουν μόνοι τους να σώσουν τις περιουσίες τους.
Και όπως συμβαίνει κάθε φορά, το επιτελικό κράτος εμφανίζεται απροετοίμαστο, σαν να μην έμαθε τίποτα από την «Daniel», την «Ballos», την «Elias», τις φωτιές, τις πλημμύρες, τα χιλιάδες σπίτια που χάθηκαν σε λίγες ώρες.
Γιατί η αλήθεια είναι απλή: Οι κακοκαιρίες δεν αντιμετωπίζονται με ΜΑΤ. Και αυτό είναι το πρόβλημα της κυβέρνησης.
Όταν οι αγρότες ζητούν το δικαίωμα στη ζωή και στην παραγωγή, η απάντηση είναι δακρυγόνα και αστυνομικοί φραγμοί.
Όταν όμως η φύση βάζει τη δική της σφραγίδα, εκεί το κράτος δεν έχει κάτι να παρατάξει — γιατί τα έργα αντιπλημμυρικής προστασίας, τα δίκτυα, οι υποδομές, τα σχέδια πολιτικής προστασίας δεν μπαίνουν ποτέ στις προτεραιότητες της εξουσίας.
Από μέρες οι μετεωρολόγοι προειδοποιούσαν ότι η κακοκαιρία BYRON θα ήταν έντονη, με μεγάλα ύψη βροχής και ισχυρούς ανέμους.
Όλοι το ήξεραν — εκτός, φυσικά, από το επιτελικό κράτος που κάθε φορά «αιφνιδιάζεται».
Πλημμύρες σε οικισμούς που έχουν ήδη πνιγεί τρεις και τέσσερις φορές μέσα σε μία διετία, κλειστοί δρόμοι, καταρρεύσεις αναχωμάτων, ποτάμια που ξεχειλίζουν επειδή κανείς δεν καθάρισε τα ρέματα, δήμοι και περιφέρειες που τσακώνονται για το ποιος έχει την αρμοδιότητα.
Η εικόνα είναι πλέον μονότονα ίδια: Η χώρα και ο λαϊκός κόσμος δεν προστατεύεται από τίποτα.
Όταν πρόκειται για επικοινωνία, συμβούλους, «επιτελικότητα», βρίσκονται δισεκατομμύρια. Για αντιπλημμυρικά έργα, «η γραφειοκρατία καθυστερεί». Για έργα βιτρίνας, φωτογραφίσεις και «κορδέλες», όλα γίνονται αστραπιαία. Για ιδιώτες, συμβούλους, επικοινωνία, οι πόροι ρέουν άφθονοι. Για υποδομές που σώζουν ζωές, τα πάντα αναβάλλονται.
Το αποτέλεσμα;
Μια χώρα που πνίγεται ξανά και ξανά από τα ίδια φαινόμενα. Οχι επειδή είναι «ακραία», αλλά επειδή η πολιτική που εφαρμόζεται είναι ακραία ανεύθυνη και ακραία ταξική.

Αφήστε μια απάντηση