Γράφει ο Νίκος από Βόλο
Συμπληρωματικά στα όσα έχουν αναφερθεί για την βουλεύτρια Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Ελενα Ακρίτα.
Η Ακρίτα ήταν ανέκαθεν ένα σημείο αναφοράς του αστικού (αντικομμουνιστικού ως το μεδούλι) ΔΟΛ επί δεκαετίες. Μέσα από αυτό το διαβόητο κι αμαρτωλό (ως τη ρίζα του) Συγκρότημα του αστικού Τύπου, διοχετεύτηκαν χιλιάδες τόνοι αντικομμουνισμού, αντισοβιετισμού και αντισταλινισμού στην ελληνική λεγόμενη “κοινή γνώμη”.
Και πριν, αλλά και μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,πριν καν …γεννηθεί η Ακρίτα, όπως βέβαια και πριν, αλλά και μετά τη μεταπολίτευση του 1974, ο ΔΟΛ διέπρεψε στο σπορ του αντικομμουνισμού … Πάνω από ένα αιώνα γράφει βρόμικη ιστορία.
Το σημείο ζενίθ όλης αυτής της αντισοβιετικής επιχείρησης του ΔΟΛ σημειώνεται φυσικά στα τέλη της δεκαετίας του ’80 με αρχές της δεκαετίας του ’90. Στη δεκαετία 1990-2000 κι εντεύθεν ο αντικομμουνισμός του ΔΟΛ στρέφεται κυρίως στην πλαστογράφηση της ιστορίας της Αντίστασης και του κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας.
Θα ήταν αδύνατον, λοιπόν, να περιμένουμε κάτι διαφορετικό από την Ακρίτα, η οποία “άκμασε” ως αστή δημοσιογράφος ακριβώς μέσα στο αντικομμουνιστικό κρεσέντο του ΔΟΛ, στα χρόνια εκείνα όπου κορυφώθηκε η αστική αντεπανάσταση στα -ήδη ρεβιζιονιστικά από δεκαετίες – κράτη της Ανατολικής Ευρώπης και στα χρόνια που ακολούθησαν την επικράτηση της μαύρης μαυρίλας διεθνώς…
Το γεγονός ότι την Ακρίτα την προώθησαν στο ΣΥΡΙΖΑ οι κεφαλαιοκράτες χρηματοδότες της, δεν είναι τίποτε άλλο από μία ακόμα διείσδυση αυτών των αφεντικών του αστικού Τύπου μέσα σε ένα ακόμη αστικό πολιτικό κόμμα που διαχειρίζεται ή που πρόκειται να διαχειριστεί την αστική εξουσία.
Σε κάθε παρόμοιο κόμμα τα αφεντικά των Συγκροτημάτων Τύπου φυτεύουν συστηματικά κάτι τέτοιους ανθρώπους τους σαν την Ακρίτα, για να λειτουργούν αυτές οι δημοσιογραφικές μαριονέτες ως λόμπυ πίεσης των ιδιαίτερων συμφερόντων του εκάστοτε κεφαλαιοκρατικού συγκροτήματος Τύπου πάνω στις αστικές κομματικές ηγεσίες. Φυσικά, και το γεγονός ότι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα προήλθε από την κοινή αντικομμουνιστική μετάλλαξη τόσο των ευρωρεβιζιονιστών του παρδαλού Κυρκισμού, όσο και των πιο δεξιών πρώην “ορθοδόξων” ρεβιζιονιστών, αυτών που εγκατέλειψαν τον Περισσό το 1991, προκαθόρισε το έδαφος πάνω στο οποίο βρήκαν ευνοϊκές συνθήκες για να κάνουν πολιτική καριέρα οι παντός είδους αστοί αντικομμουνιστές, τύπου Ακρίτα.
Τις αντισταλινικές συκοφαντικές αθλιότητες στο χώρο αυτό της ψευτοαριστεράς δεν τις εφεύρε πρώτη η Ακρίτα. Υπήρξαν άλλα κι άλλα, εντελώς …”χαμένα κορμάκια” εκεί μέσα, προϋπήρξαν δηλαδή κάτι άλλοι “αριστεροί” πολύ πριν την Ακρίτα, που έπιασαν στα χέρια τους με πάθος το αντικομμουνιστικό “πηλοφόρι”… Συνεπώς,η Ακρίτα του ΔΟΛ, η οποία κατευθύνθηκε από το ΔΟΛ στο ΣΥΡΙΖΑ για πολιτική καριέρα, ούτε η πρώτη είναι, αλλά ούτε και η τελευταία μεταξύ των κατ’ επάγγελμα αντικομμουνιστών της αστικής ψευτοαριστεράς.
Αφήστε μια απάντηση