Το 2025 δεν είναι 1950 — αλλά κάποιοι μέσα στα σώματα ασφαλείας φαίνεται πως δεν το έχουν αντιληφθεί. Η πρόσφατη προσαγωγή δημοτικής υπαλλήλου από άνδρα της Ασφάλειας, με μόνη αιτιολογία το ότι «είναι κομμούνι», μας επιστρέφει απότομα στην πιο σκοτεινή περίοδο της μετεμφυλιακής Ελλάδας.
Δεν πρόκειται για μεμονωμένο γεγονός, αυτό που φέρνει στην δημοσιότητα η ιστοσελίδα aftodioikisi.gr. Είναι ο καθρέφτης μιας κουλτούρας αυταρχισμού, που επιβιώνει κάτω από τον μανδύα της “τάξης” και της “ασφάλειας”. Είναι το σύμπτωμα ενός κράτους που, αντί να προστατεύει τους πολίτες, διατηρεί εφεδρείες καταστολής και ιδεολογικής δίωξης. Όταν ο αστυνομικός αυθαιρετεί, προσβάλλει, εξευτελίζει, δεν είναι «κακό μήλο». Είναι προϊόν ολόκληρου κήπου.
Από τον «κομμουνιστικό κίνδυνο» του Εμφυλίου, μέχρι τη σύγχρονη στοχοποίηση όποιου δεν χωρά στο «καλούπι» της κανονικότητας, οι μνήμες δεν είναι παλιές — είναι παρούσες. Γιατί το βαθύ κράτος ποτέ δεν αποχώρησε. Φωλιάζει εκεί που δεν έγινε λογαριασμός με την Ιστορία. Εκπαιδεύει, διατάζει, καλύπτει.
Αυτό που συνέβη στον Άγιο Στέφανο δεν είναι ακραίο — είναι αποκαλυπτικό. Και αν δεν σταθούμε συλλογικά απέναντί του, τότε ό,τι σήμερα είναι “μεμονωμένο”, αύριο θα γίνει κανονικότητα.
Απέναντι στην κανονικοποίηση του αυταρχισμού, εμείς επιμένουμε:
Ούτε βήμα πίσω. Ούτε στο φόβο, ούτε στη λήθη.
Αφήστε μια απάντηση