Με αφορμή την προγραμματισμένη άφιξη του ισραηλινού κρουαζιερόπλοιου Crown Iris στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης, το κράτος επιστρατεύει –για άλλη μια φορά– το κατασταλτικό του οπλοστάσιο.
Διμοιρίες ΜΑΤ μετακινούνται από την Αθήνα σε ένα νησί χιλιοκαμμένο από την αντίσταση, όχι για να προστατεύσουν τον λαό, αλλά για να καταστείλουν προληπτικά κάθε φωνή διαμαρτυρίας. Όχι γιατί απειλείται η «τάξη», αλλά γιατί το σύστημα φοβάται την αλήθεια των από κάτω.
Οι εργαζόμενοι, οι νέοι, οι αλληλέγγυοι που τολμούν να αντισταθούν στη νομιμοποίηση της ισραηλινής πολεμικής μηχανής και της γενοκτονίας στη Γάζα, στοχοποιούνται ξανά ως «ταραξίες». Το ίδιο το γεγονός ότι το πλοίο μεταφέρει Ισραηλινούς τουρίστες εν μέσω σφαγών, βομβαρδισμών και αποκλεισμών, προκαλεί αυθόρμητη οργή. Κι όμως, η οργή αυτή —αντί να εισακουστεί— ποινικοποιείται. Με πολιτική εντολή, στέλνονται ΜΑΤ και εισαγγελείς, με το πρόσχημα του «αντιρατσιστικού νόμου», για να θωρακιστεί η «εικόνα σταθερότητας» που θέλει να πουλήσει το κράτος σε Ισραήλ και κεφάλαιο.
Το σιδερόφραχτο κράτος δεν στέλνει τα ΜΑΤ για να διασφαλίσει τη δημόσια ασφάλεια. Τα στέλνει για να προστατεύσει τα συμφέροντα των ισχυρών και να τρομοκρατήσει τους από κάτω. Το έχουμε ξαναδεί: στη Χαλκιδική, στα μνημόνια, στις πλατείες, στις απεργίες. Κάθε φορά που ο λαός σηκώνει κεφάλι, απαντούν με ΜΑΤ, χημικά, συλλήψεις και συκοφάντηση.
Η κυβέρνηση -με την πλήρη συνέργεια της δικαστικής εξουσίας- σφίγγει το καθεστώς εξαίρεσης. Η ταξική μεροληψία της «δημοκρατίας» τους είναι πιο ξεκάθαρη από ποτέ: διαδηλώσεις εργαζομένων πνίγονται στα χημικά, ενώ οι πολεμικοί τουρίστες αποβιβάζονται με τιμές και προστασία.
Αυτό που επιχειρούν είναι να ποινικοποιήσουν την αλληλεγγύη, να βάλουν στο γύψο τη λαϊκή αγανάκτηση, να αποστειρώσουν κάθε μορφή αντίστασης. Όμως δεν θα τους περάσει.
Γιατί τα λιμάνια δεν είναι μόνο χώροι τουρισμού και εμπορίου – είναι και τόποι λαϊκής αξιοπρέπειας. Και όσο ο λαός βλέπει παιδιά να δολοφονούνται, σχολεία να καίγονται και νοσοκομεία να ισοπεδώνονται στην Παλαιστίνη, τόσο θα συνεχίσει να λέει: Ούτε στη Σύρο, ούτε στη Ρόδο, ούτε πουθενά – έξω οι δολοφόνοι από τα νησιά!
Κανένας εκφοβισμός δεν θα σταματήσει το δίκιο. Όσο πιο σιδερόφρακτο γίνεται το κράτος τους, τόσο πιο καθαρό γίνεται ποιος είναι με ποιον. Και εμείς είμαστε με τους λαούς – όχι με τους καταπιεστές.
Αφήστε μια απάντηση