Η αναχαίτιση της «Global Sumud Flotilla» από τις ισραηλινές δυνάμεις προκάλεσε διεθνή κατακραυγή, αλλά δεν έβαλε τέλος στην προσπάθεια να σπαστεί ο ναυτικός αποκλεισμός της Γάζας. Αντίθετα: ενώ το ισραηλινό κράτος προέβη σε έναν κύμα συλλήψεων και απέλασης ακτιβιστών, οργανώσεις και ακτιβιστές απάντησαν άμεσα με νέα αποστολή πλοίων.
Συγκεκριμένα, παρά την αναχαίτιση και τη δριμεία στάση του Τελ Αβίβ, που αυτή την στιγμή κρατάει φυλακισμένους εκατοντάδες ακτιβιστές, ξεκίνησε από την Ιταλία νέα φάλαγγα 11 πλοίων με περίπου 250 ανθρώπους – γιατρούς, δημοσιογράφους και εθελοντές – και 18 τόνους ανθρωπιστικής βοήθειας, που επιχειρεί και αυτή να φτάσει στη Γάζα. Η κίνηση αυτή δείχνει πως οι προσπάθειες για να αρθεί ο ναυτικός αποκλεισμός της Γάζας δεν σταμάτησαν.
Τα γεγονότα των τελευταίων 48 ωρών αποδεικνύουν ένα απλό αλλά κρίσιμο σημείο: η στρατιωτική αναχαίτιση και οι κινήσεις «τρομοκράτησης» (συλλήψεις, απελάσεις, δημόσιες δηλώσεις περί «τρομοκρατών») δεν απέτρεψαν άλλες οργανωμένες προσπάθειες να σπάσουν τον αποκλεισμό.
Ενώ ισραηλινά πλοία ανέλαβαν δράση εναντίον δεκάδων σκαφών, των ακτιβιστών του Παγκόσμιου Στόλου Sumud, νέες ομάδες ενεργοποιήθηκαν ξανά και έστειλαν νέο κομβόι στη θάλασσα. (Μια λαϊκή ρήση λέει “Οσο πιο δυνατά χτυπάς το καρφί, τόσο βαθύτερα καρφώνεται“).
Η απάντηση των κινημάτων και των οργανώσεων ήταν διπλή: 1) να επιχειρήσουν ξανά, με νέες ομάδες και μέσα και 2) να κλιμακώσουν την πολιτική και την κοινωνική πίεση διεθνώς, με διαδηλώσεις και εκκλήσεις προς κυβερνήσεις για επιβολή μέτρων και άνοιγμα πραγματικών διαδρόμων βοήθειας. Ταυτόχρονα, τα διεθνή ΜΜΕ καλύπτουν μαζικά τις συλλήψεις και τις διεθνείς αντιδράσεις, κι αυτό πολλαπλασιάζει την πίεση.
Με απλά λόγια: το μήνυμα «αν μας σταματήσετε μια φορά, θα σταματήσετε όλες» δεν πέρασε. Η πολιτική στόχευση της ισραηλινής κυβέρνησης να αποθαρρύνει νέα εγχειρήματα μέσω σκληρής δράσης δεν απέδωσε. Οι οργανωτές απαντούν με συνέχιση αποστολών και με ευρύτερη διεθνή κινητοποίηση.
Τι σημαίνει αυτό για τη διεθνή αλληλεγγύη και την πίεση προς κράτη και διεθνείς φορείς; Σημαίνει ότι η γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού δεν θα ξεχαστεί και ότι οι προσπάθειες πολιτικής απομόνωσης ή δαιμονοποίησης των ακτιβιστών είναι μηδαμινής αποτελεσματικότητας.
Οι νέος στολίσκος, οι μαζικές διαδηλώσεις και η διαρκής κάλυψη των συλλήψεων μετατρέπουν σε διεθνές πολιτικό ζήτημα την αυταρχική-τρομοκρατική συμπεριφορά της Ισραηλινής κυβέρνησης.
Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι η απάντηση στην προχθεσινή τραμπούκικη συμπεριφορά του Τελ Αβίβ. Όσο το διεθνές κίνημα και οι ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες επιμένουν – στέλνοντας νέα σκάφη, οργανώνοντας διεθνείς δράσεις και απαιτώντας πολιτικές αποφάσεις – τόσο αποδεικνύεται πως η προσπάθεια «τρομοκράτησης» της διεθνούς αλληλεγγύης δεν έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα για όσους επιδιώκουν να διατηρήσουν τον αποκλεισμό, που είναι δεδομένο ότι σύντομα θα σπάσει.
Αφήστε μια απάντηση