Δυτικός τομέας Ρουβίκωνα: Παρέμβαση στα μαγαζιά Elias και Κρητικός στο Χαϊδάρι, ιδιοκτησίας Ηλία Τσουκαλά, για τραμπουκισμό σε εργαζόμενες γυναίκες.

Ο σεξισμός και η εργοδοτική αυθαιρεσία δεν θα μένουν στο απυρόβλητο.

Στα μαγαζιά «Elias» και «Κρητικός», πολλές εργαζόμενες έχουν βιώσει, και βιώνουν, σεξιστική, προσβλητική και κακοποιητική συμπεριφορά από το αφεντικό και πρώην μπάτσο, Ηλία Τσουκαλά.

Ο Τσουκαλάς συστηματικά παρενοχλεί, λεκτικά και σωματικά, γυναίκες εργαζόμενες και δεν χάνει ευκαιρία να συμπεριφέρεται εξουσιαστικά, χρησιμοποιώντας απειλές και προσβολές σε όποια τολμήσει να σηκώσει κεφάλι. Σειρά από καταγγελίες περιγράφουν ότι ο Τσουκαλάς έχει μια γκάμα παραβιάσεων ως εργοδότης. Από το ότι αρνείται να πληρώσει τις εργαζόμενες στην ώρα τους και ότι ουκ ολίγες γυναίκες εκεί δούλευαν ανασφάλιστες – πάντα με τον φόβο της απόλυσης ή του τραμπουκισμού -, στο επανειλημμένο νταηλίκι που πουλά όταν κάποια τολμά τα αυτονόητα, όπως το να ζητήσει τα δεδουλευμένα της.

Ο συνδυασμός πατριαρχίας, εξουσίας και φόβου γεννά πάντα την ίδια νοοτροπία: ο άντρας-αφεντικό κάνει ό,τι θέλει χωρίς να λογαριάζει τίποτα και κανέναν που λογίζει ως κατώτερό του. Αντιμετωπίζει τους άλλους, ιδίως αν είναι γυναίκες, με υποτίμηση και αυταρχισμό και εκμεταλλεύεται την ανάγκη βιοπορισμού τους και τη δική του θέση ισχύος ως άντρας-αφεντικό-πρώην μπάτσος.

Βλέπει τις γυναίκες ως κατώτερες του, στη βάση του φύλου τους, και τρέφεται από την πατριαρχία, έχοντας την πλήρη κάλυψη που του δίνουν οι όμοιοί του και οι πλάτες του εκάστοτε κεφαλαίου.

Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργεί η εργοδοτική εξουσία όταν νιώθει ότι δεν λογοδοτεί. Ο Τσουκαλάς, ως αφεντικό και ως πρώην μπάτσος, το ξέρει αυτό καλά.

Αν πιστεύει όμως ότι δεν θα λογοδοτήσει πουθενά, τότε παρόλο που έχει γκάμα στο καφριλίκι του, δεν έχει φαντασία.

Ο σεξισμός, η εργοδοτική αυθαιρεσία και τα εξουσιαστικά μάτσο συμπλέγματα δεν θα μείνουν αναπάντητα.

Αν ο Τσουκαλάς, και ο κάθε Τσουκαλάς, νομίζει ότι μπορεί να εκμεταλλεύεται ανενόχλητος την εξουσία που του δίνει το φύλο του, η θέση του στην πατριαρχία και το οικονομικό του προνόμιο, απλά επειδή μπορεί, ας το σκεφτεί ξανά και ας το σκεφτεί καλά.

Καμία εργαζόμενη γυναίκα δεν είναι μόνη απέναντι στην εξουσία των αφεντικών.

Καμία ανοχή στον σεξισμό, τον εκφοβισμό και την εργοδοτική τρομοκρατία.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *