Ο Θάνος Πλεύρης είναι το νέο μεταγραφικό απόκτημα της ΝΔ, μετά τους Βορίδη και Άδωνη Γεωργιάδη. Εκ των υστέρων, λοιπόν, εξηγείται γιατί ο Αντώνης Σαμαράς μας κατατρόμαξε με τα σφυροδρέπανα και τις …αναρχικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, αντιγράφοντας το Μιχαλολιάκο. Αν ο βασικός αντίπαλός της ΝΔ παρουσιαστεί «ακραίος», ο αρχηγός της έχει δικαίωμα να επιστρατεύσει κάθε ακροδεξιάς καρυδιάς καρύδι για να τον νικήσει. Μήπως όμως αδικούμε το Θάνο Πλεύρη και το νέο του κόμμα, απλά και μόνο λόγω …συνωνυμίας; Στο βιβλίο του «Το κρυφό χέρι του Καρατζαφέρη» (εκδ. Αλεξάνδρεια 2010), ο Δημήτρης Ψαρράς μας συστήνει τον υιό του πατρός του ελληνικού ναζισμού Πηγή: REDNotebook
Ο γιος του Κώστα Πλεύρη κληρονόμησε την εύνοια του αρχηγού του ΛΑΟΣ, όταν θεωρήθηκε ότι η προβολή του πατέρα δεν συμβαδίζει με τη «νέα πολιτική», δηλαδή την απόκρυψη τω εκτεθειμένων στελεχών του ακροδεξιού ρεύματος. Αυτή την αναγκαστική παραδση της σκυτάλης από τον πατέρα στο γιο την εξηγεί με σαφήνεια ο Καρατζαφέρης: «Ο κ. πατέρας είναι ανενεργός. Ο Θάνος, όμως, ο Πλεύρης, ο διδάκτωρ, ο πολύ καλός αυτός νέος, με σπουδές επιπέδου στη Χαϊδελβέργη, με αξιόλογη θέση στο κόμμα, στο Εκτελεστικό Γραφείο, με εισήγηση δική μου και ομόφωνη απόφαση του τελευταίου συνεδρίου, από πού κι ως πού πρέπει να έλκει τις οποιασδήποτε δοξασίες ή αρχές ή πιστεύω που είχε κάποτε ο Κώστας ο Πλεύρης; Από πού τεκμαίρεται αυτό; Σ’ αυτή την ίδια τη Γερμανία, ο γιος του Ρόμελ ήταν δήμαρχος σε μια από τις μεγαλύτερες πόλεις. Ο γιος του Ρόμελ. Που ο Ρόμελ ήταν το δεξί χέρι του Χίτλερ Ένα νέο παιδί, 30 ετών. Που θα ήθελε να το έχει ο καθένας στο σπίτι του. Το οποίο ουδέποτε έχει εκφραστεί. Ουδέποτε έχει μιλήσει. Ουδέποτε έχει κάνει ούτε μνεία. Δηλαδή τι λέμε στο παιδί; Για να
μπορέσεις να υπάρξεις, άλλαξε επίθετο;» [1].
Με τα λόγια αυτά, βέβαια, ο Καρατζαφέρης άφηνε ένα μεγάλο ερωτηματικό. Αφού αυτό το «παιδί» δεν είχε μιλήσει ποτέ και δεν είχε εκφραστεί, πώς ξαφνικά βρέθηκε – με ομόφωνη μάλιστα απόφαση συνεδρίου- στην ηγεσία ενός κόμματος; Η απάντηση είναι αυτονόητη: «αντ’ αυτού». Αυτή είναι η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί και στο γεγονός ότι ο Πλεύρης υιός ήρθε πρώτος σε σταυρούς στην Α’ Αθηνών, τόσο το 2007 (με 6.942, έναντι 5.583 του Γεωργίου, 5.292 του Θεοδωρακίδη και 2.956 του Παπαδόπουλου), όσο και το 2009 (με 11.431, έναντι 8.402 του Κωνσταντάρα και 6.286 του Γεωργίου). Το πώς έφτασε σ’ αυτή τνν επιτυχία το αποκαλύπτει ο ομοϊδεάτης και επί χρόνια εκδότης του πατρός Πλεύρη Ιωάννης Σχοινάς. Μιλώντας για τις εκλογές του 2007, παραδέχεται ότι «έδωσε γραμμή» για να ψηφιστεί ο Θάνος Πλεύρης στην Α’ Αθηνών, «για τις δε άλλες περιφέρειες να ψηφιστούν εθνικιστές» [2].
Από εκείνη τη στιγμή, όταν αναφέρεται το όνομα του Πλεύρη πατρός, ο ίδιος ο γιος και οι άλλοι συναγωνιστές του διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν έχουν καμιά σχέση μ’ αυτόν. «Δεν έχει καμία σχέση με τον Κώστα», θα επαναλάβει και στον Νίκο Χατζηνικολάου ο Καρατζαφέρης, όταν εκείνος του επισημαίνει ότι το κόμμα ξεκίνησε «σκληρά δεξιά» και σιγά σιγά «μπήκε νερό στο κρασί, δηλαδή, παράδειγμα, ο Κωνσταντίνος Πλεύρης υπήρξε μέλος του κόμματος, στη συνέχεια απομακρύνθηκε και μπήκε στ θέση του ο γιος του, που είναι ένα παιδί που δεν είναι εξίσου σκληρό, να το πω έτσι». [3]
Βέβαια ο Πλεύρης υιός δεν επιβεβαιώνει με τη δράση του τις διαφορές αυτές με τον πατέρα του. Πολλές παρεμβάσεις του θυμίζουν την ιδεολογία του Κώστα Πλεύρη, όπως, π.χ., η πρότασή του να ευνουχίζονται οι παιδεραστές [4], ενώ, αγορεύοντας κατά την υπεράσπιση του πατέρα του στη δίκη για το βιβλίο περί Εβραίων, επαναλάμβανε συλλογισμούς όπως ο ακόλουθος: «Σας προβλημάτισε η αναφορά για το Άουσβιτς. Που λέει ότι ‘να τηρείται σε καλή κατάσταση το στρατόπεδο του Άουσβιτς’. Εγώ παίρνω την ακραία εκδοχή. Ότι ο κατηγορούμενος εκεί πέρα εννοεί: ‘Να διατηρείται σε καλή κατάσταση το στρατόπεδο του Άουσβιτς, γιατί θέλω κάποια στιγμή να επανέλθει εθνικοσοσιαλιστικό καθεστώς, να επανέλθει ο Χίτλερ, να πάρει τους Εβραίους και να τους βάλει στο Άουσβιτς’. Ποια παρότρυνση είναι αυτή; Ποια διέγερση; Δεν μπορεί δηλαδή κάποιος να πιστεύει και ναν θέλει να πιστεύει ότι ‘θέλω να εξοντώσω κάποιον’;». Και λίγο αργότερα επανέλαβε: «Σας λέω στην πιο ακραία εκδοχή που ακούγεται ότι θέλει να μαζέψει τους Εβραίους, ότι θέλει να τους εξαφανίσει τους Εβραίους. Αυτές οι φράσεις από μόνες τους, πώς διεγείρουν;». [5] Και βέβαια, αν και ήδη εκλεγμένος βουλευτής, δεν δίστασε να δηλώνει προς το δικαστήριο ότι δεν γνώριζε αυτός και ο πατέρας του τον αντιρατσιστικό νόμο 927/79 προτού γραφεί το βιβλίο και ότι τον πληροφορήθηκαν μόνο μετά την άσκηση της δίωξης: «Δεν τον γνωρίζαμε. Ψάχναμε στο site του Δικηγορικού Συλλόγου για να δούμε ποιος είναι αυτός ο νόμος». Μόνο που στο βιβλίο του Κώστα Πλεύρη αναδημοσιεύεται αυτούσιος ο νόμος.
Όσο για τη συνεργασία πατρός και υιού μετά την εκλογή του Θάνου Πλεύρη στη βουλή, χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από το τετρασέλιδο φυλλάδιο που εκδίδει τακτικά ο Κώστας Πλεύρης: «Ο βουλευτής κ. Αθανάσιος Πλεύρης, εθεώρησεν υποχρέωσίν του με την λήξιν του έτους 2007 να ενημερώση τους αναγνώστας του Δελτίου Ελλήνιον Σάλπισμα διά απολογισμόν της δραστηριότητος και των πράξεών του ως βουλευτού κατά το διαρρεύσαν χρονικόν διάστημα από τα ορκομωσίας του έως σήμερον. Και τούτο διότι αισθάνεται, όπως μας ετόνισεν, ιδιαίτερον ψυχικόν δεσμόν με τους αναγνώστας του Ελλήνιου Σαλπίσματος [6]. Το έντυπο αυτό είναι βέβαια το τετρασέλιδο προσωπικό προπαγανδιστικό δελτίο του Κώστα Πλεύρη, το οποίο εκδίδεται με τη σφραγίδα του κόμματος Πρώτη Γραμμή που υποτίθεται ότι έχει διαλυθεί, αλλά φαίνεται ότι διατηρείται «εν υπνώσει» και φιλοξενεί τις απόψεις του γνωστού εθνικοσοσιαλιστή ως τάση του ΛΑΟΣ. Στο ίδιο φύλλο με τον απολογισμό του υιού, γίνεται σύγκριση της δίκης για το βιβλίο περί Εβραίων του Κώστα Πλεύρη με τη δίκη του Ιησού. Με τίτλο «Άρον άρον σταύρωσον αυτόν», διατυπώνεται η θέση ότι όπως ο Πλεύρης, έτσι και ο Χριστός διώχτκε από τους Εβραίους, επειδή «προσεπάθησεν να ρίψει φως εις τας μηχανορραφίας και τα σκοτεινά σχέδια των Εβραίων και να ενημερώση τον τότε κόσμον διά την αληθείαν».
Όπως κάνει με το εθνικοσοσιαλιστικό Ελλήνιον Σάλπισμα, έτσι και με άλλα έντυπα του χώρου της Ακροδεξιάς, ο Θάνος Πλεύρης υιοθετεί για τον εαυτό του την τακτική του Δούρειου Ίππου. Μιλώντας, λ.χ., στο φιλοχουντικό Στόχο, μετά την εκλογή του το 2007, δεν θα κρύψει την πολιτική συγγένεια με τον πατέρα του: «Ο πατέρας μου δημιούργησε τη δική του κατεύθυνση, η οποία από άλλους είναι σεβαστή, από άλλους επικρίνεται. Οπωσδήποτε είμαι μέρος αυτής της κατεύθυνσης ως υιός, αλλά από εκεί και πέρα δεν είχε να μου δώσει ένα ‘πελατολόγιο’» [7]. Για να διασκεδαστούν, πάντως, οι αμφιβολίες και των πλέον αφελών ψηφοφόρων, στο προεκλογικό του φυλλάδιο του 2007 ο Πλεύρη υιός αυτοσυστήνεται ως «Αθανάσιος Κωνσταντίνου Πλεύρης» και μεταξύ των αρετών του προβάλλει τη «ζωντάνια», τον «ενθουσιασμό της ηλικίας», αλλά δεν παραλείπει και τις «γονικές καταβολές» του.
________________________
Σημειώσεις
[1] «Ελλάδα γεια σου», Τηλεάστη, 7.3.2006
[2] Συνέντευξη στο Θεόδωρο Χατζηγώγο, Ελεύθερος Κόσμος, 7.10.2007
[3] Real FM, 27.1.2008
[4] Ελευθεροτυπία, 6.12.2007
[5] Η αγόρευση του Θάνου Πλεύρη και άλλα ντοκουμέντα σχετικά με τη δίκη Πλεύρη είναι αναρτημένα στον ιστότοπο της Αντιναζιστικής Πρωτοβουλίας (http://www.antinazi.gr)
[6] Eλλήνιον Σάλπισμα, αρ. 77, Δεκέμβριος 2007
[7] «Δεν θά’μαστε ‘σπασίκλες’ του μπροστινού θρανίου», Στόχος, 4.10.2007
Πηγή: REDNotebook
Αφήστε μια απάντηση