Πηγή: Βασίλης Σκουρής – Realnews
Η διαδρομή από το ΚΚΕ έως τους υπουργικούς θώκους και τη διαφωνία. Οι «νίκες», οι «ήττες», οι προσχωρήσεις και οι αποχωρήσεις που διαμόρφωσαν την ταυτότητα της Αριστερής Πλατφόρμας
Αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ μετά την ψήφιση του νέου μνημονίου, καθώς φοβούνται εκλογικό αιφνιδιασμό από τον Αλέξη Τσίπρα, με συγκρότηση ξεχωριστής Κοινοβουλευτικής Ομάδας, που θα ξεπερνά τους 20 -ίσως και τους 25- βουλευτές μελετά πλέον σοβαρά η Αριστερή Πλατφόρμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Υπάρχει βέβαια και η δεύτερη άποψη, των πιο μετριοπαθών, που εκτιμά ότι η Αριστερή Πλατφόρμα θα πρέπει να παραμείνει και κατά την προσυνεδριακή περίοδο στον ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να επηρεάσει και να κερδίσει μεγαλύτερο μέρος του κομματικού σώματος, πλην, όμως ο κύβος… ερρίφθη! Τίποτα πλέον δεν μπορεί να εμποδίσει τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός ίσως από τη μη υπογραφή μνημονίου και την επαναφορά του Grexit τώρα, εξέλιξη, όμως, που δεν φαίνεται στον ορίζοντα, καθώς ο Αλ. Τσίπρας φέρεται αποφασισμένος να υπογράψει τη συμφωνία ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Ισως, μάλιστα, το ερώτημα είναι αν με την Αριστερή Πλατφόρμα θα συμπορευτούν σε ενιαίο κόμμα πρόσωπα όπως η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης, η ΚΟΕ του Ρούντι Ρινάλντι που διαθέτει και 4 βουλευτές, αλλά και το Plan b του Αλέκου Αλαβάνου και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ-όπου φαίνεται να υπάρχουν δυο τάσεις, υπέρ και κατά της συνεργασίας με την κίνηση του Π. Λαφαζάνη.
Οι ανανεωτές του ΚΚΕ
Η αλήθεια είναι, πάντως πως η Αριστερή Πλατφόρμα προέρχεται από πολύ μακριά, από την Ανανεωτική Πτέρυγα του ΚΚΕ, που έχασε για τρεις ψήφους την κρίσιμη εκλογή γραμματέα για την Κεντρική Επιτροπή στο 13ο Συνέδριο του 1991, όταν η Αλέκα Παπαρήγα έλαβε 47 ψήφους έναντι 44 του Γιάννη Δραγασάκη. Ηταν η ημέρα που ο Χαρίλαος Φλωράκης άφησε τα «παιδιά» του (Π.Λαφαζάνης Μίμης Ανδρουλάκης Γ.Δραγασάκης κ.ά.) και πρότεινε ο ίδιος για γραμματέα την Αλ. Παπαρήγα, εκτιμώντας πως οι «ανανεωτικοί» έχουν στόχο να διαλύσουν το ΚΚΕ και να το ενσωματώσουν σε έναν ενιαίο Συνασπισμό. Αμέσως μετά η Αλ. Παπαρήγα διέγραψε ουσιαστικά τη μειοψηφία της Κ.Ε. -που ούτως ή άλλως δεν επρόκειτο να παραμείνει στο ΚΚΕ- όπως και κάτι λιγότερο από τα μισά κομματικά μέλη.
Οι διαφωνούντες στην πλειοψηφία τους βρήκαν στέγη στον Συνασπισμό, που είχε ήδη πρόεδρο, μετά την αποχώρηση του X. Φλωράκη και του Λεωνίδα Κύρκου, τη Μαρία Δαμανάκη. Τότε, τον Ιούλιο του 1992, συγκρότησαν την Κίνηση Νέας Αριστεράς γνωστή ως… ΚΙΝΑ, που αποτελεί τον ιδεολογικό πρόγονο της Αριστερής Πλατφόρμας. Στην ηγεσία της ΚΙΝΑ, πρωταγωνιστικό ρόλο είχαν οι Μ.Ανδρουλάκης, Π. Λαφαζάνης, Γ. Δραγασάκης Νίκος Χουντής Δημήτρης Στρατούλης Θανάσης Καρτεράς, Στάθης Λεουτσάκος.
Η Μ. Δαμανάκη, ωστόσο, έθεσε θέμα ενιαιοποίησης του Συνασπισμού, άποψη που επικράτησε σε εσωκομματικό δημοψήφισμα και τον Ιούλιο του ’92 η ΚΙΝΑ διαλύεται. Στα τέλη του ’92, ωστόσο, τέσσερα μέλη της Π.Γ. του Συνασπισμού, οι Π. Λαφαζάνης, Γ. Δραγασάκης Ν. Χουντής, Στ. Λεουτσάκος, μαζί με τον Θ. Καρτερό, τον Δημ. Στρατούλη και άλλα στελέχη συγκροτούν ιδεολογική πλατφόρμα και ζητούν «αριστερή στροφή» στον ΣΥΝ, γεγονός που προκαλεί την μήνιν της Μ. Δαμανάκη. Ο Μ. Ανδρουλάκης δεν ακολουθεί, αφού έχει διαγράφει από τον Συνασπισμό (η μόνη διαγραφή που έχει γίνει), καθώς η στάση του υπέρ του Ολυμπιακού συνδέθηκε με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Η ιδεολογική αυτή πλατφόρμα υπήρξε η ληξιαρχική πράξη γέννησης του Αριστερού Ρεύματος, που λίγο μετά συγκρούστηκε με τη Μ. Δαμανάκη και τον Μιχάλη Παπαγιαννάκη για τη θέση του ΣΥΝ στην Συνθήκη του Μάαστριχτ! Το Αριστερό Ρεύμα ήθελε καταψήφιση, έχασε όμως από την πλειοψηφία Δαμανάκη – Παπαγιαννάκη, που πρότεινε κριτική στήριξη με 37-34 ψήφους. Ηδη είχαν μπει οι βάσεις της αμφισβήτησης της Ευρώπης.
Μετά τη μη κοινοβουλευτική εκπροσώπηση του Συνασπισμού στις εκλογές του ’93, το Αριστερό Ρεύμα στηρίζει για διάδοχο της Μ. Δαμανάκη τον Αλέκο Αλαβάνο, που χάνει όμως στον β’ γύρο από τον Νίκο Κωνσταντόπουλο. Το Αριστερό Ρεύμα, ωστόσο, διευρύνεται, καθώς προσχωρούν στον Συνασπισμό και σε αυτό στελέχη από το ΚΚΕ Εσωτ., όπως αρχικά ο Αλέκος Φλαμπουράρης, ο Στέλιος Παππάς (πατέρας του Νίκου Παππά) και ο Πάνος Σκουρλέτης και, εν συνεχεία, ο Νίκος Βούτσης και ο Αριστείδης Μπαλτάς. Το Ρεύμα συγκρούεται με τον Ν. Κωνσταντόπουλο για τη Συνθήκη του Αμστερνταμ -χάνει το Διαρκές Συνέδριο- αλλά και για το Σχέδιο Ανάν, όπου χάνει οριακά και τη σχετική πλειοψηφία.
Το 2005, μετά τις ευρωεκλογές και την παραίτηση Κωνσταντόπουλου, το Ρεύμα στηρίζει και εκλέγει πρόεδρο του Συνασπισμού τον Αλ. Αλαβάνο, ο οποίος όμως μετά τις εκλογές του 2007, επικαλούμενος πρόβλημα υγείας παραιτείται, προτείνοντας για διάδοχό του τον νεαρό Αλ. Τσίπρα. Παρότι ο Αλ. Τσίπρας ως πρόεδρος της Νεολαίας του ΣΥΝ και εν συνεχεία ως μέλος της Π.Γ. υπήρξε στην ηγετική ομάδα του Αριστερού Ρεύματος το Ρεύμα διαφωνεί με την απόφαση Αλαβάνου, χωρίς ωστόσο να τον μετά πείσει.
Το Ρεύμα διασπάται το 2010, όταν ο Αλ. Τσίπρας απηυδισμένος από τις συνιστώσες (υπενθυμίζεται ότι στις εκλογές εκείνες υπήρξαν 11 αρχηγοί που κατέθεσαν το χαρτί για την κάθοδο του ΣΥΡΙΖΑ στον Αρειο Πάγο), ζητά έκτακτο Συνέδριο για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Εκτός του Αλ. Τσίπρα, διαφωνούν και αποχωρούν από το Ρεύμα οι Γ. Δραγασάκης Ν. Βούτσης, Δημήτρης Βίτσας (που προτάθηκε και έγινε νέος γραμματέας), Π. Σκουρλέτης Αλ. Φλαμπουράρης κ.ά., η ομάδα δηλαδή που εν συνεχεία αποτέλεσε τους «σωματοφύλακες» του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και μετέπειτα πρωθυπουργού.
Στο Συνέδριο του Ιουλίου του Ί3 το Αριστερό Ρεύμα συνενώνεται με τη ΔΕΑ (τροτσκιστές) του Αντώνη Νταβανέλου, το Κόκκινο του Πάνου Κοσμά και την ΑΠΟ του Γιώργου Σαπουνά και συγκροτείται η σημερινή Αριστερή Πλατφόρμα.
Η ηγετική ομάδα
Στην ηγετική ομάδα της Αριστερής Πλατφόρμας συμμετέχουν εκτός του ηγέτη Παν. Λαφαζάνη οι Δ. Στρατούλης Ν. Χουντής Στ. Λεουτσάκος, Κώστας Ησυχος, Σόφη Παπαδόγιαννη, Αλέκος Καλύβης Τάσος Κανταράς, Αντ. Νταβανέλος και Κ. Λαπαβίτσας. Μεταξύ αυτών που συνεργάζονται είναι οι Γιάννης Μηλιός και Σπύρος Λαπατσιώρας. Στη Νεολαία ΣΥΡ!ΖΑ, βασικός εκπρόσωπος της Πλατφόρμας είναι ο αντιπεριφερειάρχης Παναγιώτης Αθανασιάδης. Η ιστοσελίδα Ισκρα, που αποτελεί ουσιαστικά το ιδεολογικοπολιτικό όργανο της Πλατφόρμας λειτουργεί (τουλάχιστον έως τώρα) αποκλειστικά σε εθελοντική βάση. Διαχειριστής είναι ο Π. Λαφαζάνης (επί Χ. Φλωράκη επικεφαλής του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ), με τακτικούς αρθρογράφους δημοσιογράφους από τον χώρο της Αριστερός (Πέτρος Παπακωνσταντίνου, Θανάσης Σκαμνάκης, Γιάννης Κιμπουρόηουλος, Αρης Χατζηστεφάνου), ενώ αναπαράγονται άρθρα του Στάθη Σταυρόπουλου και του Νίκου Μπογιόπουλου από το enikos.gr και του Θ. Καρτερού από την «Αυγή». Η Αριστερή Πλατφόρμα, τέλος έχει 65 μέλη στην 201 μελή ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ και διαθέτει ή επηρεάζει από 25 έως 30 βουλευτές στην Κ.Ο. του κόμματος.
Αφήστε μια απάντηση