Η ιστορία τρέχει με γοργούς ρυθμούς στο νησί της Λέσβου, και ο άνεμος αλλάζει ρότα …
Κι όσο λύση στο πρόβλημα των χιλιάδων εγκλωβισμένων προσφύγων και μεταναστών δεν δίνεται, μακριά σπρώχνει ανθρωπιά και αλληλεγγύη, και χώρο δίνει στα μαυρόψυχα φασιστοειδή, καλλιεργώντας τον φόβο σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται, να ξεδιπλώσουν τα ποταπά ένστικτα τους…
Συνεχή τα γεγονότα που το πιστοποιούν, με πρόσφατο την εκκένωση της Πλατείας Σαπφούς από τους διαμαρτυρόμενους Αφγανούς.
Τις σκηνές ξήλωσαν “αγανακτισμένοι” πολίτες, γνωστοί ακροδεξιοί της πόλης, με την συμβολή της αστυνομίας και την ανοχή – συνενοχή μας …
Παρών και ο δήμαρχος που όσο η αλληλεγγύη “πουλούσε”, υποσχόμενη βραβεία και Νόμπελ, μιλούσε τη γλώσσα της ανθρωπιάς …. Μα τώρα που το κλίμα άλλαξε, τροποποιήθηκε κι ο λόγος … Είναι πολλά τα ”κουκιά”…
Κι ‘ταν πραγματικά ανατριχιαστικό το θέαμα της φρουρούμενης από μπάτσους Πλατείας, με τα περιπολικά στο πλάι…
Της Πλατείας που σε λίγες μέρες θα στολίσουν με τη φάτνη του θεανθρώπου που ήρθε στη γη να σώσει όσους οι ίδιοι κυνηγούν …
Και όλοι οι “έντιμοι κυρ- Παντελήδες”, σαν καλοί χριστιανοί, θα τιμήσουν κείνη τη γιορτή που φέρνει το μήνυμα της αγάπης και της ειρήνης στη γη…
Ζούμε “το χρονικό ενός προαγγελθέντος θανάτου..”. Του θανάτου της αλληλεγγύης ….
Ζούμε την αναβίωση μαύρων σελίδων της ιστορίας. Και η ευθύνη ανήκει σε ξενόφερτες και ντόπιες εξουσίες…
ΥΓ. Τροφή για σκέψη από τον Eduardo Galeano.
Σε μια εφημερίδα της συνοικίας Ραβέλ της Βαρκελώνης, ένα ανώνυμο χέρι έγραψε:
«Ο θεός σου είναι Εβραίος, η μουσική σου είναι μαύρη, το αυτοκίνητο σου είναι γιαπωνέζικο, η πίτσα σου είναι ιταλική, το φυσικό σου αέριο αλγερινό, ο καφές σου βραζιλιάνικος, η δημοκρατία σου ελληνική, οι αριθμοί σου αραβικοί, τα γράμματα σου λατινικά.
Κι έμενα το γείτονα σου, με αποκαλείς ξένο;».
Εκτενές ρεπορτάζ από το προσφυγικό κέντρο στη Μόρια της Λέσβου δημοσιεύει το περιοδικό Spiegel. Μπορεί να απαγορεύεται η είσοδος σε δημοσιογράφους, ωστόσο όπως περιγράφει χαρακτηριστικά ο ρεπόρτερ «μπορεί κανείς να φορέσει ένα αδιάβροχο και να μπει στα κρυφά». Έτσι λοιπόν μεταφέρει την φρικτή εικόνα που αντίκρισε: «Όποιος θέλει να δει τη ντροπή της Ευρώπης πρέπει μόνο να ανέβει έναν λόφο ανάμεσα σε ελαιόδεντρα στη Λέσβο μέχρι να φτάσει μπροστά στο ψηλό τσιμεντένιο τείχος του προσφυγικού κέντρου στη Μόρια. «Καλώς ήλθατε στη φυλακή» έγραψε κάποιος με σπρέι σε έναν τοίχο. Βρωμάει ούρα και σκουπίδια, στο έδαφος εκατοντάδες πλαστικές σακούλες. (…) Σπάνια η κατάσταση στο νησί της Λέσβου ήταν τόσο δραματική όσο αυτές τις μέρες. Λίγο πριν έρθει ο χειμώνας στην Ελλάδα, 15.000 πρόσφυγες έχουν εγκλωβιστεί στα πέντε νησιά-hotspot του Αιγαίου». Αλεξάνδρα Κοσμά, DW
Αφήστε μια απάντηση