Η σάτιρα αποτελεί κλασικό στόχο των λογοκριτικών παρεμβάσεων, και η αποκριάτικη σάτιρα γνώρισε κάθε είδους λογοκριτικές παρεμβάσεις από τα τέλη του 19ου αιώνα και μέχρι την εποχή μας.
Πρόχειρα θυμόμαστε το δεσπότη Φλώρινας Καντιώτη, ο οποίος με το έτσι θέλω απαγόρευσε τις καρναβαλικές εκδηλώσεις στην περιοχή που ήταν “ποιμενάρχης” και τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει από μια σειρά Μητροπολίτες, η εμφάνιση του τότε βουλευτής του Σύριζα (προερχόμενο απ’ την Κομμουνιστική Οργάνωση Ελλάδας) Βασίλη Διαμαντόπουλο, που ντύθηκε παπάς στο καρναβάλι της Καστοριάς.
Αναφέρουμε τα παραπάνω γιατί σαν σήμερα 6 Δεκέμβρη του 1968 με διάταγμα της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αθήνας απαγορεύθηκαν «τα άσεμνα και αηδή θεάματα, αι θίγουσαι τα δημόσια ήθη εκφράσεις και παραστάσεις, οι βαμμένοι με φούμο «αράπηδες» και η χρήση προσωπίδων στους δημόσιους χώρους».
Δίνουμε ιδέα δηλαδή στον Υπουργό Παιδείας Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Κυριάκο Πιερρακάκη ποια πρέπει να είναι η επόμενη της εισήγηση στο υπουργικό συμβούλιο.
Δεν αρκούν να μπουν οι διδαχές του Αδωνη στα δημόσια σχολεία για να βρει τον σωστό προσανατολισμό της η μαθητιώσα νεολαία. Πρέπει να απαγορευτούν και τα δημόσια θεάματα που την αποπροσανατολίζουν από τα χρηστά ήθη. Και αυτή την φορά είμαστε βέβαιοι ότι θα σπεύσουν να ακολουθήσουν την μεθοδολογία του, όχι οι Ιάπωνες όπως έγινε στο παρελθόν, αλλά ο ομόλογος του, του γειτονικού κράτους της Τουρκίας.
Αφήστε μια απάντηση