Διαστάσεις χιονοστιβάδας παίρνουν οι εξελίξεις στη χώρα με την κυβέρνηση, το Μνημόνιο, τη δόση των 31,5 δις ευρώ και τις σχέσεις με τους δανειστές να βρίσκονται στον αέρα. Η διαφωνία με την τρόικα και η επιμονή της σε ακόμα πιο σκληρά μέτρα, τη στιγμή που τα προηγούμενα έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο, επιβεβαιώνουν τις πραγματικές προθέσεις της -ανεξαρτήτως των επιμέρους διαφωνιών μεταξύ των δανειστών- για συνολική οικονομική, κοινωνική και γεωπολιτική ισοπέδωση ης χώρας.
Ο πυρήνας της επιδίωξης των ξένων ουδόλως έχει αλλοιωθεί, γι’ αυτό και επιμένουν σε ένα πρόγραμμα το οποίο έχει ήδη καταστρέφει τη χώρα.
Τα γεγονότα που θα ακολουθήσουν θα είναι ραγδαία. Δύσκολα η κυβέρνηση θα προλάβει να περάσει από τη Βουλή το πακέτο των μέτρων πριν από τη Σύνοδο Κορυφής στις 18-19 Οκτωβρίου. Αυτό σημαίνει ότι είναι πιθανό ο πρωθυπουργός να μεταβεί στη Σύνοδο χωρίς να είναι ψηφισμένα τα μέτρα, επομένως θα είναι δύσκολο να εξασφαλίσει την εκταμίευση της δόσης, πόσω μάλλον να κάνει πολιτική διαπραγμάτευση για τα υπόλοιπα, όπως η επιμήκυνση και η απευθείας ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών από τον ΕSΜ.
Αυτό θα εντείνει τη ρευστότητα στο πολιτικό σκηνικό, το οποίο ήδη παρουσιάζει σημάδια ισχυρού κλονισμού, που μπορεί να οδηγήσει την συγκυβέρνηση σε κατάρρευση. Σύμφωνα με εκτιμήσεις πολιτικών παραγόντων, οι εξελίξεις που ενδέχεται να οδηγήσουν σε αδυναμία συνέχισης της σημερινής πολιτικής κατάστασης είναι πολλές και αν συμπέσουν θα δημιουργηθεί κανονικός πολιτικός Αρμαγεδδών. Το σημαντικότερο είναι η παραδοχή ότι τα μέτρα που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση με την τρόικα δεν μπορούν να εφαρμοστούν, ανεξαρτήτως της εκδοχής που θα συμφωνηθεί εαν συμφωνηθεί- μεταξύ των δύο πλευρών. Ενα δισεκατομμύριο ευρώ λιγότερο ή περισσότερα δεν πρόκειται να κάνουν το πρόγραμμα να πετύχει.
Τα μέτρα ούτως ή άλλως θα οδηγήσουν το 2013 στην πιο εφιαλτική χρονιά από άποψη φτώχειας και ανεργίας από τότε που μπήκαμε ο Μνημόνιο. Η κοινωνική έκρηξη είναι αυτό που φοβίζει περισσότερο την κυβέρνηση. Τα κρούσματα προπηλακισμού πολιτικών επανέρχονται, ενώ οι βίαιες συγκρούσεις στους δρόμους πυκνώνουν. Η φράση που αποδίδεται στον ίδιο τον Πόουλ Τόμσεν ότι «το πρόγραμμα δεν βγαίνει» καθιστά πολιτικά, ηθικά και τεχνοκρατικά απαράδεκτη τη συνέχιση της εφαρμογής του.
«Τόση λιτότητα δεν εξυπηρετεί καμία σκοπιμότητα», τονίζει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν σε άρθρο του σχετικά με τις απαιτήσεις που προβάλλει η τρόικα για όλο μεγαλύτερες μειώσεις μισθών και συντάξεων στην Ελλάδα αλλά και για τις ισχυρές πιέσεις που ασκούνται στην Ισπανία. Η λιτότητα, λέει ο διάσημος οικονομολόγος, έχει υπερβεί τα όρια και αναρωτιέται τι εξυπηρετούν οι απαιτήσεις για περισσότερη οδύνη. «Οι Γερμανοί πολιτικοί», προσθέτει ο Κρούγκμαν, «περιγράφουν την κρίση του ευρώ ως ένα παιχνίδι ηθικής, ως μια ιστορία χωρών που ζούσαν πάνω από τις δυνάμεις τους και τώρα αντιμετωπίζουν τον απολογισμό. Έγκλημα και τιμωρία είναι η θεωρία τους».
Εσφαλμένη χαρακτηρίζει και ο οικονομικός σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης Πέτερ Μπόφινγκερ την πολιτική του Μνημονίου που εφαρμόζει η τρόικα στην Ελλάδα. «Η πολιτική που εφαρμόζεται στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία είναι η πολιτική του καγκελάριου της Γερμανίας Μπρούνιγκ κατά την περίοδο της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης στο Μεσοπόλεμο. Η κατάσταση στην Ελλάδα οφείλεται, μεταξύ άλλων, στην οικονομική θεραπεία-σοκ που ακολουθείται», δήλωσε ο οικονομολόγος, προσθέτοντας ότι «υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να έχουν την τύχη της Ελλάδας η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ισπανία».
Την εκτίμηση ότι η οικονομική κατάσταση στην Ελλάδα έχει επιδεινωθεί πολύ περισσότερο του αναμενόμενου από την τρόικα κάνει το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο (ΙΙΡ) σε ανάλυση του, υποδεικνύοντας την ανάγκη να δοθεί διετής παράταση του προγράμματος προσαρμογής στην Ελλάδα και να μειωθούν τα επιτόκια στα δάνεια που έχει πάρει από την Ευρωζώνη, ώστε να εξοικονομηθούν 18,5 δις ευρώ και να υπερκαλυφθεί το χρηματοδοτικό κενό που θα προκύψει.
Το συμπέρασμα είναι ότι η τρόικα αφήνει πίσω της καμένη γη. Η απαίτηση να συνεχιστεί αυτή η πολιτική ισοδυναμεί με έγκλημα εκ προμελέτης πλέον, αφού όλοι έχουν διαπιστώσει τα αποτελέσματα.
Η πιθανότητα αποχώρησης του ΔΝΤ από το τριμερές σχήμα των δανειστών δεν αποκλείεται πλέον, καθώς η κόντρα με την ΕΕ κλιμακώνεται. Θα πρέπει να συγκρατηθεί η δήλωση της επικεφαλής του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, ότι οι δύο μεγαλύτερες απειλές για την παγκόσμια οικονομία είναι η κρίση στην Ευρωζώνη και η κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας, η οποία ενδέχεται να περάσει σε ύφεση.
Αν τις επόμενες ημέρες η Ισπανία αναγκαστεί να προσφύγει και αυτή στο μηχανισμό, το ισπανικό πρόβλημα θα μονοπωλήσει το Ευρωγκρουπ και τη Σύνοδο Κορυφής, οπότε η ελληνική «πολιτική διαπραγμάτευση» θα περάσει σε δεύτερη μοίρα. Η κατάσταση θα περιπλεχθεί σε δραματικό βαθμό και δεν είναι σίγουρο ότι η γενίκευση της κρίσης θα λειτουργήσει, όπως ευελπιστούσε η ελληνική πλευρά, σε μια συνολική διευθέτηση του ευρωπαϊκού προβλήματος. Αντίθετα, το ενδεχόμενο το «ελληνικό πρόβλημα» να μετατοπιστεί προς τα πίσω, ιδιαίτερα μετά τις αμερικανικές εκλογές, προβληματίζει έντονα την κυβέρνηση και χαρακτηρίζεται ως «κακό σενάριο».
Την ίδια ώρα, στο εσωτερικό της χώρας η επιβολή δυσβάσταχτων για την ελληνική κοινωνία μέτρων και η εντεινόμενη αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα. Η κυβέρνηση εμφανίζει έντονα σημάδια αποσταθεροποίησης. Οι σχέσεις μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων έχουν διαταραχθεί και οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες των κομμάτων έχουν υπερβεί το όρια αντοχής τους. Το ερώτημα αν η ΝΔ και η ΔΗΜΑΡ θα αντέξουν -και για πόσο διάστημα- τη συνύπαρξη με «το σύστημα ΠΑΣΟΚ» είναι εύλογο και ήδη στο Μέγαρο Μαξίμου εξετάζουν εναλλακτικές επιλογές, προκειμένου να περισωθούν τα όποια προσχήματα.
Πληροφορίες αναφέρουν ότι στο Μέγαρο Μαξίμου εξετάζονται ήδη σενάρια ανασχηματισμού, δημοψηφίσματος, ακόμα και πρόωρης προσφυγής στις κάλπες – όλα παρακινδυνευμένα. Αν η τρόικα επιμείνει στην ακραία εκδοχή των μέτρων, στερώντας από την κυβέρνηση έστω κι ένα επικοινωνιακό φύλλο συκής, δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο συνολικής ρήξης με τους δανειστές, πολιτικής κρίσης και χρεοκοπίας, στην οποία θα έχει οδηγήσει η ίδια η τρόικα.
Τρόμος για τη λίστα
Με τη λέξη «φοβήθηκα», εν τω μεταξύ, πρώην κορυφαίος κυβερνητικός παράγων περιέγραψε στα «Επίκαιρα» το σοκ που του προκάλεσε η ανάγνωση της λίστας με τα ονόματα 2.000 περίπου Ελλήνων μεγαλοκαταθετών ελβετικής τράπεζας. Σύμφωνα με εντονότατη φημολογία, την οποία αποφεύγουν να επιβεβαιώσουν αλλά και να διαψεύσουν αρμόδιες κυβερνητικές πηγές και κρατικοί αξιωματούχοι, μεταξύ των ονομάτων φέρονται να συμπεριλαμβάνονται δύο κορυφαία πολιτικά «τζάκια» της χώρας, καθώς και γόνοι μικρότερης πολιτικής οικογένειας, πρόσωπα του επιχειρηματικού κόσμου που διατηρούν δεσμούς με πολιτικά στελέχη κομμάτων, καθώς και ισχυροί οικονομικοί παράγοντες. Η περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ», που ήταν η αφορμή για να εκδηλωθεί μια ανεκδιήγητη προσπάθεια μετακύλισης ευθυνών, προκάλεσε πολιτικό σεισμό, με αποτέλεσμα να μην έχει τέλος ο ευτελισμός της χώρας και του πολιτικού συστήματος.
Οπως αποδεικνύεται, τη λίστα την είχαν πολλοί -θεσμικά και εξωθεσμικά κέντρα-, που όμως τη διαχειρίστηκαν με τρόπο που προκαλεί εύλογα ερωτήματα και εγείρει βάσιμες υποψίες για το ενδεχόμενο να υποκρύπτονται πίσω από την προχειρότητα της διαχείρισης πολιτικές και όχι μόνο σκοπιμότητες.
Η αλληλομετάθεση ευθυνών, το παρασκηνιακό «αλισβερίσι» και η χονδροειδέστατη προσπάθεια να αιτιολογηθεί εγκληματική αμέλεια, αν όχι παράβαση καθήκοντος, για τα κυβερνητικά στελέχη που διαχειρίστηκαν την υπόθεση εκθέτουν κατάφωρα το πολιτικό σύστημα σε μια χρονική συγκυρία εξαιρετικά κρίσιμη για το παρόν και το μέλλον της χώρας. Συγχρόνως, εμπλέκουν σ’ ένα παιχνίδι αδιέξοδης φημολογίας και αντικρουόμενων πληροφοριών ελενκτικούς μηχανισμούς, υπηρεσίες πληροφοριών και κρατικούς αξιωματούχους. Μια σειρά από ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα, επιτείνοντας το εκρηκτικό κλίμα που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία.
Ολα ξεκίνησαν όταν ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου παραδέχτηκε ότι παρέλαβε από την τότε ομόλογο του, Κριστίν Λαγκάρντ, λίστα με ονόματα 2.000 Ελλήνων καταθετών σε τράπεζα της Ελβετίας. Οπως ο ίδιος υποστήριξε, αρκετούς μήνες αργότερα κι όταν αποχώρησε πια από το υπουργείο Οικονομικών την απέστειλε στον κ. Ιωάννη Διώτη. Σε τηλεοπτική του συνέντευξη ο κ. Παπακωνσταντίνου ζήτησε να ερωτηθούν, εκτός από εκείνον, κι όσοι τον διαδέχτηκαν στο υπουργείο Οικονομικών, «φωτογραφίζοντας» με τα όσα είπε τον Ευάγγελο Βενιζέλο.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ «θυμήθηκε» ότι είχε τη λίστα στο συρτάρι του και έσπευσε να τη διαβιβάσει μόλις την Τρίτη το πρωί στο Πρωθυπουργικό Γραφείο! Μάλιστα, σύμφωνα με πηγές της Ιπποκράτους, η κίνηση αυτή έγινε αφού ο κ. Βενιζέλος διαπίστωσε -μόλις τη… Δευτέρα το βράδυ!- ότι ο τότε επικεφαλής του ΣΔΟΕ, Ιωάννης Διώτης, δεν είχε παραδώσει τη λίστα στο διάδοχο του, Στέλιο Στασινόπουλο! Συνεργάτες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν ότι δεν είχε προωθηθεί η λίστα, καθώς, όπως είχε ενημερώσει ο κ. Διώτης τον τότε υπουργό Οικονομικών, Ευ. Βενιζέλο, υπήρχε θέμα νομιμότητας στην αξιοποίηση της ως προϊόντος υποκλοπής. Είναι πασιφανές ότι γύρω από τη λίστα παίζεται και θα εξακολουθήσει να παίζεται ένα βρόμικο παιχνίδι που κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα όλο το πολιτικό σύστημα. Πα το σκοπό αυτό, οι απαντήσεις στα αμείλικτα ερωτήματα που προκύπτουν είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίες:
1. Γιατί ο Ευ. Βενιζέλος ένιωσε την ανάγκη να κρατήσει την επίμαχη λίστα; Υπό ποία ιδιότητα; Ως ιδιώτης; Εδώ και καιρό έχει παύσει να είναι υπουργός Οικονομικών. Γιατί είχε τη λίστα στο συρτάρι του;
2. Γιατί ένιωσε την ανάγκη να δώσει τη λίστα μόλις πήρε διάσταση το θέμα; Μήπως η λίστα έκρυβε ονόματα που δεν ήθελε να δημοσιοποιηθούν;
3. Γιατί ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου -που ζήτησε και πήρε τη λίστα επισήμως από τη Λαγκάρντ στα τέλη του 2010- έδωσε στο ΣΔΟΕ επιλεκτικά κάποια ονόματα με βάση τα μεγαλύτερα ποσά, όπως ο ίδιος υποστηρίζει;
4. Γιατί το ΣΔΟΕ (ο τότε επικεφαλής του I. Καπελλέρης) δεν προχώρησε σε ενδελεχή έρευνα των ονομάτων που αναγράφονταν στη λίστα, με διασταυρώσεις;
5. Γιατί ο κ. Διώτης, που διαδέχτηκε τον κ. Καπελλέρη, δεν προχώρησε τη διαδικασία, επικαλούμενος κώλυμα νομιμότητας; Είναι προφανές ότι η λίστα καθαυτή μπορεί να παραδόθηκε επίσημα, αλλά ήταν προϊόν υποκλοπής. Παρά ταύτα, η αξιοποίηση των στοιχείων θα μπορούσε να γίνει από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΣΔΟΕ.
6. Αν δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί η λίστα, γιατί ο κ. Βενιζέλος την έδωσε -με χαρακτηριστική καθυστέρηση στο Πρωθυπουργικό Γραφείο;
7. Γιατί το ΣΔΟΕ δεν προχώρησε σε κλήση των προσώ πων που περιλαμβάνονταν στη λίστα; Σύμφωνα με πληροφορίες, μεταξύ άλλων, σε αυτή υπήρχε η «περίφημη» γυναίκα με τα 500 εκατ. ευρώ (!) στο λογαριασμό της, παρότι εμφανίζονταν ως υπάλληλος σε ναυτιλιακή εταιρεία. Προφανώς επρόκειτο περί «αχυρανθρώπου». Γιατί δεν εκλήθη να πιεστεί και να ομολογήσει ποιοι κρύβονταν πίσω της;
8. Υπάρχουν στη λίστα πρόσωπα που είτε άμεσα είτε έμμεσα εμπλέκονται με πολιτικές οικογένειες και πρόσωπα στο δημόσιο βίο της χώρας;
9. Γιατί όσοι είχαν στην κατοχή τους τη λίστα υποστηρίζουν ότι «δεν θυμούνται» επίμαχα ονόματα; Η επιλεκτική και αιφνίδια αμνησία τους έχει να κάνει με το γεγονός ότι σε αυτή περιλαμβάνονται και τέτοια ονόματα;
10. Ποιοι και γιατί «τρέμουν» την πλήρη δημοσιοποίηση της λίστας; Ποιοι άσκησαν πιέσεις -όπως καταγγέλλουν στελέχη του ΣΔΟΕ-, ώστε να «παγώσει» η έρευνα;
Το ζήτημα της αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος αναδεικνύεται σε κορυφαίο και για τη δυνατότητα της συγκυβέρνησης να συνεχίσει. Η αποκάλυψη ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος είχε επί ενάμιση χρόνο στην κατοχή του το cd με τους Έλληνες μεγαλοκαταθέτες της Ελβετίας δημιουργεί μείζον ηθικό και πολιτικό θέμα για τον Αντώνη Σαμαρά. Πώς μπορεί να συνεχίσει να συγκυβερνά μαζί του, όταν η συγκυβέρνηση κόβει μισθούς, συντάξεις και επιδόματα, φορολογεί ανελέητα και την ίδια ώρα ένας εκ των κυβερνητικών εταίρων έχει το cd από το οποίο θα μπορούσαν να προκύψουν φορολογικά έσοδα ικανά να γλιτώσουν, π.χ., αναπηρικά ή πολυτεκνικά επιδόματα;…
Αν συνεχίσουν σαν να μην συνέβη τίποτα, ο επόμενος που θα τους υπενθυμίσει ότι έχουν συμβεί πολλά δεν θα είναι ο οικονομικός εισαγγελέας, η έρευνα του οποίου για το ποιος έχει το cd έκανε τον Ευάγγελο Βενιζέλο να θυμηθεί ότι (και) αυτός το έχει, αλλά η ελληνική κοινωνία.
Πηγή: Περιοδικό “Επίκαιρα”
Αφήστε μια απάντηση