Τούτη η μηχανή με τα θρησκευτικά «θαύματα» βαστάει πολλούς αιώνες. Μπορεί να εκσυχρονίζετε αλλά πάντοτε έχει τους ίδιους δημιουργούς και τα ίδια θύματα. Οπως διαβάζουμε στις πράξεις των αποστόλων ε:16 «Συνήρχετο δε πλήθος των πέριξ πόλεων εις Ιερουσαλήμ φέροντες ασθενείς και ενοχλούμενους υπό πνευμάτων ακαθάρτων οίτινες θεραπεύοντο άπαντες». Η μόδα στα «θαύματα» της εποχής ήταν οι Χριστέμποροι τότε να απαλλάσσουν τα σώματα των αφελών από το πνεύμα του διαβόλου. Πιασ’ τ’ αυγό και κούρεψε το δηλαδή.
Σήμερα μαζί με την τεχνολογία προόδευσαν και τα «θαύματα». Μέσα στα λογικά πλαίσια φυσικά. Μην περιμένετε δηλαδή να έχει μείνει κάποιος με ένα χέρι και να γίνει θαύμα και να φυτρώσει άλλο. Μην τρελαθούμε εντελώς. Και τα θαύματα έχουν τα όρια τους.
Πριν μερικά χρόνια είχαμε την «αγία» Αναστασία στο Αιγάλεω που εκμεταλλευόμενη μια αρρώστια που είχε –δερμοπάθεια- κατόρθωνε να εξαπατά δεκάδες θρησκόληπτα χαϊβάνια και σήμερα να έχει τεράστια περιουσία. Σε όλους είναι γνωστή αυτή η ιστορία και δεν έχει νόημα να την επαναλάβουμε.
Φυσικά πάντα είχαμε τις κάρες «αγίων» που μοσχομύριζαν, τις εικόνες που «δάκρυζαν» τις παναγίες που «μάτωναν». Και, φυσικά μαγκίτες, μην φανταστείτε ότι είναι καθόλου δύσκολο να δημιουργήσεις ένα τέτοιο θαύμα. Αμα τυχόν κάποιοι σύντροφοι είναι ρέστοι, κάτσε να τους δώσουμε την συνταγή να καβατζάρουν χοντρά μπακίρια.
Πάρτε μια εικόνα, κατά προτίμηση με την φάτσα του Χριστού ή της Παναγιάς που έχουν μεγαλύτερο σουξέ. Το βράδυ βάλε κάτω απ΄ τα μάτια μια υδροσκοπική ουσία. Εγώ θα σας συνιστούσα χλωριούχο ασβέστιο που είναι δοκιμασμένο σ’ αυτές τις ιστορίες. Αυτό έχει την ιδιότητα να απορροφά την υγρασία της ατμόσφαιρας και να δημιουργούνται σταγονίδια. Σε λίγο, που λέτε, έχει να ρίξει η Παναγιά το δάκρυ κορόμηλο και το ποίμνιο των πιστών σε σας τάματα που θα λύσετε για πάντα τα οικονομικά σας προβλήματα.
Ολα τούτα τα γράφουμε γιατί παρακολουθήσαμε σήμερα από την τηλεόραση να μας μιλάν για μια σειρά «Θαύματα». Και οι περισσότερες-μόνο γυναίκες είδαμε- μιλούσαν για εικόνες που έκλαιγαν και αιμογραγούσαν.
Δεν είναι μόνο δικό μας φαινόμενο αυτό. Το «αίμα» και το «δάκρυ» που έχουν ρίξει η καθολικές Παναγίες είναι άλλο πράγμα. Μάλιστα το 1995 στην Ιταλία είχε πιάσει υστερία τον κόσμο όταν τα ΜΜΕ άρχισαν να μεταδίδουν ότι τα αγάλματα της Παναγιάς σε πολλές περιοχές της χώρας το έριξαν μαζικά στο κλάμα. Και επειδή και εκεί ο Χριστός και η Παναγιά χρειάζονται μπακίρια οι ρασοφόροι έτριβαν τα χέρια τους απ’ το μπαγιόκο που παντελώνιαζαν .
Ηταν τότε που τα πήρε στο κρανίο ένας καθηγητής στο τμήμα οργανικής Χημείας στο πανεπιστήμιο της Πάβια, ο Λουίτζι Γκαρλαστέλι και έσκασε το μυστικό. Είπε δηλαδή πως μπορούμε να κάνουμε ένα άγαλμα να το παρουσιάσουμε ότι δακρύζει. Επειδή όμως εδώ δεν έχουμε αγάλματα γ’ αυτό δεν σας λέμε την συνταγή γ’ αυτή την λαμογιά.
Πάντως το θαύμα που περιμένουμε εμείς δεν θα το κάνουν οι εικόνες αλλά τα όπλα όταν βρεθούν στα χέρια του ταξικού προλεταριάτου. Και τότε δεν θα ματώσουν Παναγιές αλλά οι αιματορουφήχτρες καπιτάλες και οι κολαούζοι τους.
Αφήστε μια απάντηση