Δεν ήταν «αναγνωρίσιμος». Πέρα από τους φίλους, το εργασιακό του περιβάλλον και την οικογένεια του, οι πάντες αγνοούσαν την ύπαρξη του.
Δεν είχε εμπλακεί ποτέ σε πόλεμο ανάμεσα σε μαφιόζικες συμμορίες. Δεν είχε επιλέξει να διαθέσει τις «υπηρεσίες» του, στους εγκληματίες του «λευκού κολάρου».
Πάλευε καθημερινά για το μεροκάματο του τρόμου, πιθανότατα ανασφάλιστος και για 3,5 – 4 ευρώ την ώρα. Ηταν ντελιβεράς.
Η ιστοσελίδα της Λαμίας, απ’ την οποία πληροφορούμαστε την θλιβερή είδηση θεωρεί πλεονασμό να παραθέσει το όνομα ενός παιδιού της τάξης μας που οι μυλόπετρες του καπιταλιστικού κέρδους του συνέτριψαν την ζωή. Αρκείται να αναφέρει: “Νεκρός 19χρονος ντελιβεράς μετά από τροχαίο με μηχανάκι. Δεν τα κατάφερε μετά από σχεδόν 4 ημέρες μάχη στη ΜΕΘ του Νοσοκομείου Λαμίας… Την προανάκριση για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έγινε το κακό έχει αναλάβει το Τμήμα Τροχαίας Λιβαδειάς”.
Κανένας πολιτικάντης δεν δήλωσε «συγκλονισμένος» για το ότι ένα νέο παιδί συνάντησε τον θάνατο παλεύοντας να αποκτήσει ένα πενιχρό μεροκάματο.
Περιττή πολυτέλεια για τους τηλεπαρουσιαστές των δελτίων ειδήσεων η παραμικρή αναφορά σ’ αυτό το γεγονός. Αλλωστε ένας απλός νεαρός εργάτης ήταν. Και γι’ αυτούς οι εργάτες είναι «ομιλούντα εργαλεία» και συνεπώς αναλώσιμοι.
Αλλο ένα εργοδοτικό έγκλημα με την ανοχή του κράτους. Και το θύμα, το ταξικό αδέλφι μας, ήταν μόνο 19 χρονών …
Αφήστε μια απάντηση