Ενώ τα δυτικά ΜΜΕ δίνουν 24ωρη κάλυψη σε δύο βίντεο με Ισραηλινούς ομήρους, τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ περνούν στα αζήτητα
Από την 7η Οκτωβρίου και μετά, η παγκόσμια κοινή γνώμη έχει γίνει μάρτυρας ενός από τα πιο αιματηρά και απάνθρωπα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας του 21ου αιώνα – και αντί να υπάρξει αντίδραση, υπάρχει σιωπή.
⏩ Περίπου 18.500 Παλαιστίνιοι έχουν συλληφθεί από τις ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις. Χιλιάδες απ’ αυτούς βρίσκονται υπό “διοικητική κράτηση”, δηλαδή φυλακισμένοι χωρίς κατηγορίες, χωρίς δίκη, χωρίς δικαιώματα. Αυτό είναι κρατική τρομοκρατία!.
⏩ Τουλάχιστον 1.500 παιδιά έχουν απαχθεί, συλληφθεί, βασανιστεί. Παιδιά, όχι “ύποπτοι τρομοκράτες”. Παιδιά που μεγαλώνουν πίσω από συρματοπλέγματα, γιατί τόλμησαν να υπάρχουν ως Παλαιστίνιοι.
⏩ 570 γυναίκες κρατούνται – ανάμεσά τους έγκυες, μητέρες, φοιτήτριες, νοσηλεύτριες. Η κράτηση γυναικών δεν είναι “ασφάλεια”, είναι μέθοδος εκφοβισμού και εξευτελισμού μιας ολόκληρης κοινωνίας.
⏩ 136 δημοσιογράφοι συνελήφθησαν, επειδή τόλμησαν να πουν την αλήθεια. Οι 49 από αυτούς παραμένουν έγκλειστοι. Ο Τύπος, για τα «δημοκρατικά» κράτη, είναι ελεύθερος μόνο όταν λέει αυτό που τους βολεύει.
⏩ Αποτροπιασμός από βίντεο που καταγράφει τον ομαδικό βιασμό Παλαιστινίου από Ισραηλινούς στρατιώτες
Αυτοί οι αριθμοί δεν είναι απλώς στατιστικές. Είναι η απόδειξη ενός συστηματικού, δολοφονικού απαρτχάιντ, που ασκείται από το κράτος του Ισραήλ με τη σιωπηλή συνενοχή της Δύσης.
Την ώρα που δάκρυα ρέουν για δύο βίντεο ομήρων, η ισραηλινή κατοχή έχει μετατρέψει τις φυλακές σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, με μαρτυρίες για βασανισμούς, ξυλοδαρμούς, σεξουαλική κακοποίηση και απομόνωση.
Και δεν μιλά κανείς.
Όχι γιατί δεν το ξέρουν. Αλλά γιατί το εγκρίνουν. Γιατί ο “καλός σύμμαχος” μπορεί να βασανίζει, να σκοτώνει, να φυλακίζει παιδιά και γυναίκες – κι όλα αυτά να βαφτίζονται “αυτοάμυνα”.
Όσοι μιλούν για “ανθρωπισμό” και “διεθνές δίκαιο”, ας μας εξηγήσουν:
Πού ήταν ο ΟΗΕ για αυτά τα 18.500 άτομα; Πού είναι τα διεθνή δικαστήρια; Πού είναι οι καταδίκες;
Το Ισραήλ δεν δικάζεται, γιατί είναι υπεράνω νόμου. Το μόνο του “λάθος” είναι ότι κάνει τα εγκλήματά του μπροστά στις κάμερες, κι εμείς τα βλέπουμε – και επιλέγουμε αν θα κάνουμε πως δεν τα βλέπουμε.
Η σιωπή σε τέτοιες στιγμές δεν είναι ουδετερότητα. Είναι συνενοχή.
Αυτός ο πόλεμος δεν είναι μόνο για τη Γάζα. Είναι ένας πόλεμος για το αν ο κόσμος θα αποδεχτεί ότι κάποιοι λαοί είναι αναλώσιμοι, και κάποιοι κατακτητές υπεράνω κριτικής.
Και απέναντι σε αυτό, οφείλουμε να πάρουμε θέση. Όχι με like. Όχι με ντροπαλές δηλώσεις. Αλλά με έμπρακτη αλληλεγγύη, φωνή, δράση και ανυπακοή.
Γιατί όταν φυλακίζουν ένα παιδί, σκοτώνουν έναν δημοσιογράφο και βασανίζουν μια μάνα, οφείλεις να θυμώσεις.
Αφήστε μια απάντηση