Γράφει ο mitsos 175
Κύπρος 15 Νοέμβρη 1967. Λίγους μήνες μετά τη χούντα στην Ελλάδα υπήρξε μια αιματηρή μάχη στο χωριό Κοφίνου της επαρχίας Λάρνακας.
Το χωριό βρίσκεται 40 χιλιόμετρα από τη Λευκωσία ήταν στρατηγικής σημασίας στο σταυροδρόμι 2 σημαντικών αυτοκινητόδρομων, που τότε κατοικούνταν αποκλειστικά από Τουρκοκυπρίους.
Το 1697 οι Τουρκοκύπριοι απέκλεισαν τους δρόμους που περνούσαν από την περιοχή. Ο Μακάριος λέει στο Γρίβα να επέμβει. Ήταν ένα σοβαρό λάθος του Μακαρίου, αφού ο Γρίβας κινητοποιεί μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις με βαρύ οπλισμό.
Πρώτα επιτέθηκε στο μικτό χωριό Άγιος Θεόδωρος (685 Τουρκοκύπριοι – 525 Ελληνοκύπριοι) και το κατέλαβε εύκολα. Στη συνέχεια στράφηκε κατά της Κοφίνου. Στις μάχες που ακολούθησαν, σκοτώθηκαν 24 Τουρκοκύπριοι, 9 τραυματίστηκαν, ενώ αρκετοί αιχμαλωτίστηκαν. Οι απώλειες των Ελληνοκυπρίων ήταν ένας νεκρός και δύο τραυματίες.
Η τακτική νίκη των Ελληνοκυπρίων εξελίχθηκε σε στρατηγική ήττα. Η Τουρκία χαρακτήρισε «στυγερή πρόκληση» και «γενοκτονία» την επέμβαση ενώ απείλησε με πόλεμο Κύπρο και Ελλάδα. Υπό την πίεση του ΝΑΤΟ, οι οποίοι ενδιαφέρονταν για την τύχη της Νοτιοανατολικής Πτέρυγας, η Χούντα απέσυρε από την Κύπρο την Ελληνική Μεραρχία.
Ήταν «σφαγή»; Ήταν έγκλημα. Παρά τις μικρές απώλειες, 1000 Τουρκοκύπριοι έμειναν άστεγοι. Σίγουρα σκοτώθηκαν άμαχοι, ενώ κακοποιήθηκαν αρκετοί άλλοι από τους άντρες του Γρίβα. Η υπερβολική χρήση βίας έστρεψε την Παγκόσμια Κοινή Γνώμη εναντίον της Ελλάδας, όπως έγινε στις μέρες μας (σε μεγαλύτερο βαθμό) από τη γενοκτονία που έκανε το Ισραήλ στη Γάζα.
Η επιχείρηση «Γρόθος», δηλαδή η επίθεση κατά του χωριού, χαρακτηρίστηκε ως φιάσκο, ακόμα και ως προβοκάτσια, αφού οι Τούρκοι είχαν πια δικαιολογία να κατηγορήσουν Ελλάδα και Κύπρο για αγριότητες. Προβοκάτσια όμως που την έκαναν ποιοι; Οι ίδιοι οι Έλληνες;
Η κρίση θα μπορούσε να διευθετηθεί με πολιτικά μέσα, είπαν αργότερα. Γιατί επιλέχθηκε η βία και μάλιστα από ένα θερμοκέφαλο ακροδεξιό; Γιατί… χούντα! Γιατί γίνονται και λάθη. Λάθη που στην περίπτωση ηγετών κρατών οδηγούν σε οδυνηρές και μεγάλες απώλειες.
Η Κύπρος ήταν μια ευκαιρία να ζήσουν αρμονικά Έλληνες και Τούρκοι. Η ευκαιρία χάθηκε οριστικά, γιατί εθνικιστές και των δυο πλευρών τέντωσαν το σχοινί. Αποτέλεσμα ήταν θάνατος και καταστροφή.
Το 1974 καθάρματα της δεξιάς θα χτυπήσουν Έλληνες αντιφρονούντες και Τούρκους στο νησί, δίνοντας αφορμή για την Τουρκική εισβολή. Οι Τούρκοι με τη σειρά τους θα προβούν σε ωμότητες εναντίον και των αμάχων.
Εθνικισμός σημαίνει πόλεμος. Σημαίνει απώλεια ζωών, περιουσιών. Κάποιοι θα πουν πως μάθαμε. Δυστυχώς δε μάθαμε τίποτα. Ξεκινήσαμε (για μίζες) κούρσα εξοπλισμών ενώ χρησιμοποιούμε δεκαετίες τώρα τον Τουρκικό κίνδυνο για εσωτερική κατανάλωση και αποπροσανατολισμό. Κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνο, αφού μπορεί η κατάσταση να βγει πάλι εκτός ελέγχου.
Αφήστε μια απάντηση