Ειλικρινά δεν μας αρέσει να επιβεβαιώνονται οι “προφητείες”, όσον αφορά καταστροφές. Όμως κάποιοι τα είχαν πει. Μάλιστα κάθε χρόνο κάνουν πολλοί τις ίδιες προειδοποιήσεις, αλλά κάθε καλοκαίρι έχουμε εμπρησμούς των πολύτιμων δασών μας μ’ ότι αυτό συνεπάγεται.
Τα δάση καίγονται γιατί κάποια ανθρωπόμορφα τέρατα έχουν κέδρος να καούν.
Ο Μιχάλης Σκαρβέλης, πχ διδάκτορας δασολόγος, καθηγητής στο ΤΕΙ Καρδίτσας είχε πει. “Όλοι συσκοτίζουν τη βασική αιτία που προκαλεί τα οξυμένα προβλήματα του περιβάλλοντος, δηλαδή την άναρχη ανάπτυξη, με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, την εμπορευματοποίηση της γης, των δασικών οικοσυστημάτων, του νερού, της Ενέργειας, διαμορφώνοντας παράλληλα ευνοϊκό νομικό και οικονομικό επενδυτικό πλαίσιο και παρέχοντας πολύμορφες παχυλές κρατικές ενισχύσεις στους μονοπωλιακούς ομίλους… Σκόπιμα αποφεύγεται η αναφορά στην εμπορευματοποίηση της γης, στο χωροταξικό σχεδιασμό και τις χρήσεις γης, στη διεκδίκηση της κυριότητας και της ατομικής ιδιοκτησίας σε δάση και δασικές εκτάσεις μετά τον αποχαρακτηρισμό τους και το υπάρχον νομικό πλαίσιο, στα μέτρα για εξαγορά κρατικών δασικών εκτάσεων κ.λπ. Όλα αυτά όμως αποτελούν το έδαφος της εμπρηστικής πολιτικής (…) Σκόπιμα δε αποκρύβουν την αντικειμενική αλήθεια: Ότι η δασική πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων δεν είχε ως περιεχόμενο την ολοκληρωμένη διαχείριση, οικολογική ανόρθωση και προστασία των δασικών οικοσυστημάτων αφού δεν απέδιδαν το προσδοκώμενο στους επιχειρηματικούς ομίλους ποσοστό κέρδους, παρά μόνο με την αλλαγή του χαρακτήρα ή της χρήσης τους”.
Πολύ απλά τα δάση καίγονται από ορισμένους, γιατί κάποιοι κερδίζουν. Κι επειδή αυτοί που κερδίζουν “έχουν τις άκρες τους” δηλαδή αγοράζουν τους πολιτικούς, το κράτος κάνει τα στραβά μάτια, στην καλύτερη των περιπτώσεων αδιαφορεί για την πρόληψη των πυρκαγιών.
Το ζήτημα αφορά όλους μας. Είναι γνωστά τα οφέλη των δασών και οι συνέπειες της καταστροφής του Φυσικού Περιβάλλοντος. Χρειάζεται μια διαφορετική πολιτική που θα χτυπά το πρόβλημα στη ρίζα.
Τι γίνεται με τα καμμένα; Όλοι ξέρουμε. Θα καταπατηθούν, θα πουληθούν, κάποιοι θα τα οικονομήσουν, κι ότι τυχόν φυτρώσει ξανά θα καεί, μέχρι να πήξουμε στο τσιμέντο.
Τι γίνεται με τους εμπρηστές; Αν βρεθούν, “θα πέσουν στα μαλακά” και ποτέ μα ποτέ δεν θα τιμωρηθούν οι αυτουργοί, αυτοί που είναι πίσω από τους εμπρηστές.
Όλα λοιπόν ξεκινάν από τους νόμους. Όταν το Ελληνικό (παρα)κράτος δεν λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης των πυρκαγιών, κάθε χρόνο θα βλέπουμε τις φωτιές να αφανίζουν τα εναπομείναντα δέντρα.
Πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε επιτέλους τι θέλουμε. Θέλουμε μια κατάσταση που βολεύει μερικούς, ή θέλουμε να σταματήσει το κακό της ερήμωσης της Ελλάδας; Η κατάσταση είναι πλέον οριακή, το βλέπουμε στο Περιβάλλον. Αν θα έχουμε μέλλον εξαρτάται από τις σημερινές μας αποφάσεις…
mitsos175.
Διαβάστε επίσης: Πυρκαγιές, καπιταλισμός και “παράπλευρες απώλειες”
Αφήστε μια απάντηση