Τον ξαλμυρίζει τον Μπακιαλιάρο ο Μητσοτάκης

Αχ αυτή η πολυεπιβεβαιωμένη ρήση του Καρλ Μαρξ περί Ιστορίας που επαναλαμβάνεται ως φάρσα, με τι τρόπους κι αν έχει επιβεβαιωθεί!

Εφτασε η ώρα να την επιβεβαιώσει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αυτοπροσώπως, όχι σαν Τσόρτσιλ ή Μωυσής όπως φαντασιώνονται οι καλοπληρωμένοι καλλιγράφοι της πολιτικής του, μα σαν μπαγιάτικος μπακαλιάρος της δεκαετίας του 1960.

Τη δεκαετία του ’60, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και κυβερνήσεως ΕΡΕ (προγόνου της σημερινής ΝΔ), υπήρξε το «σκάνδαλο του μπακαλιάρου».

Ο εθνάρχης, προτού γίνει εθνάρχης, ως πρωθυπουργός της «βίας και νοθείας» είχε ψηφίσει έναν νόμο με τον οποίο έκανε μονοπώλιο το εμπόριο του μπακαλιάρου. Ως τότε προϊόντα όπως το αλάτι, το φωτιστικό πετρέλαιο, τα σπίρτα και τα τραπουλόχαρτα ανήκαν στο λεγόμενο κρατικό μονοπώλιο, δηλαδή την εμπορία τους είχε αναλάβει το ελληνικό κράτος.

Ξαφνικά και ο μπακαλιάρος, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν είδος βασικής διατροφής για κάθε ελληνική οικογένεια, απέκτησε καθεστώς αποκλειστικής εμπορίας μέσω της θεσμοθέτησης ιδιωτικού μονοπωλίου. Πίσω από το μονοπώλιο του μπακαλιάρου βρισκόταν ο αδερφός του Κωνσταντίνου, Αχιλλέας Καραμανλής, στον οποίο εξασφαλίστηκαν κέρδη επί δεκαετίες διά του μπακαλιάρου. Εκτοτε ο Αχιλλέας έμεινε στην πολιτική (και όχι αδίκως) ως «μπακαλιάρος» και η συγκεκριμένη πολιτική των νομικών εξυπηρετήσεων ως «πολιτική του μπακαλιάρου».

Πέρασαν 60 χρόνια και ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να ξαλμυρίσει τον παστό μπακαλιάρο της ταριχευμένης πολιτικής των προκλητικών εξυπηρετήσεων και να τον σερβίρει ως εθνικό φαγητό.

Μέσα στην πανδημία. Ενας φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη εξυπηρετείται εξόφθαλμα και αποκτά το μονοπώλιο της μάσκας ως ένας ακόμη εθνικός εργολάβος με τη μέθοδο του μπακαλιάρου.

Ο ορθοδοντικός από τη Λάρισα Αχιλλέας Νταβέλης και οι συνέταιροί του φέρνουν από την Κίνα ένα μηχάνημα κατασκευής μασκών με διαμεσολάβηση του κράτους (μεταφορά cargo, αδειοδότηση και
εκτελωνισμοί fast track). Εμφανίζεται από τα συστημικά ΜΜΕ σαν να φέρνει το εμβόλιο για τον κορονοϊό, πλασάρεται από τον φίλο του πρωθυπουργό ως εθνικός ευεργέτης και παράγει μάσκες με εξασφαλισμένη απορρόφηση από το δημόσιο.

Οι τιμές και το δημόσιο συμφέρον δεν έχουν σημασία, οι διαγωνισμοί αγοράς δεν χρειάζονται, γιατί πάνω απ’ όλα οι μάσκες είναι ελληνικές. Να θυμίσω ότι το κόλπο που χρησιμοποίησε ο Ακης Τοοχατζόπουλος για να προμηθευτεί τα υπερκοστολογημένα υποβρύχια χωρίς διαγωνισμό ήταν να αγοράσουν τα ναυπηγεία οι Γερμανοί για να κατασκευάσουν ελληνικά τμήματα των υποβρυχίων στον Σκαραμαγκά.

Πρόκειται για εξαιρετική μπίζνα χωρίς ρίσκο, με αγορά μηχανημάτων μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ (δεν φτιάχνουν δα και πυραύλους) που θα αποφέρει εκατομμύρια. Κλασική συνταγή κρατικοδίαιτου καπιταλισμού που εμφανίζεται ως success story της αγοράς, ενώ είναι μια καλοστημένη πολιτική κομπίνα με εξασφαλισμένα κέρδη.

Το ελληνικό κράτος και συγκεκριμένα ο στρατός θα μπορούσαν να παράγουν μάσκες αν αυτό ήταν απαραίτητο, αντί να πληρώνουμε εκατομμύρια σε κάποιον που την έκανε επιχείρηση με τον τρόπο που έκανε. Μόνος ο φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη από τους Ελληνες επιχειρηματίες επιλέχθηκε στον ρόλο του εθνοσωτήρα με Rolex, με κρατική μητσοτακική σφραγίδα.

Ταυτόχρονα ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνης Γεωργιάδης, ο οποίος διαφημίζει τον επιχειρηματία με τη μάσκα στο Twitter, αρνείται να βάλει διατίμηση στην αγορά μάσκας. Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό αυτό αντιβαίνει στους νόμους της αγοράς. Στη Γαλλία, ωστόσο, του νεοφιλελεύθερου Μακρόν μόλις ανακοινώθηκε πλαφόν στην τιμή πώλησης για τις μάσκες.

Τελικώς η σχέση του πρωθυπουργού με το επιχειρείν κινείται μεταξύ νησιών Κέιμαν, χρηματοδοτήσεων με offshore και οικογενειακών φίλων.

Αναμφίβολα υπάρχουν μερικά εκατομμύρια ανθρώπων στη χώρα αυτή που θα ήθελαν να γίνουν Νταβέλης στη θέση του Νταβέλη και να κάνουν μπίζνες σαν να βγάζουν λαγούς απ’ τα καπέλα.

Δεν πρόκειται για μια ακόμη αδέξια κίνηση της δεξιάς κυβέρνησης. Πρόκειται για αντίληψη και πρακτική άσκησης της πολιτικής που προσεγγίζωι την παλιά ΕΡΕ με τους μπακαλιάρους της αλλά και τα σχέδια βίας και νοθείας.

Μέσα στην πανδημία ο Μητσοτάκης περνάει νομοσχέδια για την παιδεία, νομοθετεί περιβαλλοντικά εγκλήματα και προετοιμάζει οικονομική ισοπέδωσα των μεσαίων και αδύναμων στρωμάτων. Ο γιος του Μητσοτάκη συμπεριφέρεται όπως ο κλασικός ιός της συντήρησης που είναι έτοιμος να καταβροχθίσει κάθε υγιή πλευρά της κοινωνίας και φυσικά το σύνολο των δικαιωμάτων.

Στοιχείο της πολιτικής του πρωθυπουργού είναι ότι σταθερά δεν τηρεί καν τα προσχήματα, ούτε απολογείται με όρους δημοκρατικής λειτουργίας. Αντιθέτους, προσπαθεί με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ να παγιώσει την κοινωνική αντίληψη ότι κυριαρχεί και δικαιούται να κάνει ό,τι θέλει.

Ο Μητσοτάκης -όσο ακόμη μπορεί- δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν και κινείται με καύσιμο την αυτοτροφοδοτούμενη αυτοπεποίθηση και τη δημοσκοπική εικόνα του, θεωρώντας αφενός ότι αυτό θα έχει διάρκεια, αφετέρου ότι ώσπου να καταρρεύσει θα έχει δημιουργήσει μια πακτωμένη πραγματικότητα. Είναι περικυκλωμένος ήδη με σκάνδαλα, αλλά έχει το προνόμιο οι δημοσιογράφοι και όσοι (πρέπει να) ασκούν έλεγχο να μην του ζητάνε να δώσει εξηγήσεις.

Η προσπάθεια στραγγαλισμού του Documento και ο επιδεικτικός αποκλεισμός της εφημερίδας και του σάιτ ακόμη και από την καμπάνια για την πανδημία είναι μια ψυχοπαθολογική έκφραση της πολιτικής που έχει τη σφραγίδα του πρωθυπουργού. Η άλλη εκτροπή, η οποία εδράζεται επίσης σε μια διεστραμμένη συμπλεγματική αντίληψη για την ηγεσία και τον ηγέτη, είναι η αγωνιώδης προσπάθεια του Μητσοτάκη να επιβάλει τη σύζυγό του ως θεσμικό στοιχείο της δημόσιας ζωής και τον αναγκαστικό, τεχνητό θαυμασμό γι’ αυτήν ως προσωπική του επιβεβαίωση.

Είναι άγνωστο αν ο Μητσοιάκης θα καταφέρει να επιβιώσει από αυτό που έρχεται. Ισως οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές για να εξαργυρώσει την κατασκευασμένη εικόνα αντί να παλέψει με την πραγματικότητα της ισοπέδωσης της χώρας. Ολα είναι θέμα συσχετισμών αλλά και συγκυριών. Ενα ωστόσο είναι βέβαιο. Οταν τελειώσει η περίοδος Μητσοτάκη θα τον αντιμετωπίζουν σαν τον παστό μπαγιάτικο μπακαλιάρο που θέλησε να κουβαλήσει από τη δεκαετία του 1960 έως το 2020.

Πηγή: Κώστας Βαξεβάνης – Documento

3 απαντήσεις στο “Τον ξαλμυρίζει τον Μπακιαλιάρο ο Μητσοτάκης”

  1. Δεν είναι κάτι νέο αυτό χρόνια μας ξαλμυρίζουν και στο τέλος μας δίνουν να φάμε το αλάτι . Το άσχημο ειναι οτι με όλα αυτά τους ξανά ψηφίζουμε, τι πάει να παεί αυτό;;;; [ηθελέστα και παθέστα] . Καλα μας κάνουν

  2. Δεν ειχα γεννηθει την εποχη του μπακαλιαρου,αλλα τωρα μπορω απο αυτο που ζω να πω το εξης:Δεν εχει περασει απο την Ελλαδα πιο δολοπλοκος,ψευτης,και φασιστας πρωθυπουργος.Μεσα σε λιγους μηνες,οσοι βλεπουν καθαρα καταλαβαν πολυ καλα ποσο λατρεψε την καρεκλα που κερδισε και με νυχια και με δοντια θα κρατησει.

  3. […] Ξαφνικά και ο μπακαλιάρος, ο οποίος εκείνη την εποχή ήταν είδος βασικής διατροφής για κάθε ελληνική οικογένεια, απέκτησε καθεστώς αποκλειστικής εμπορίας μέσω της θεσμοθέτησης ιδιωτικού μονοπωλίου. Πίσω από το μονοπώλιο του μπακαλιάρου βρισκόταν ο αδερφός του Κωνσταντίνου, Αχιλλέας Καραμανλής, στον ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ […]

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *