Χωρίς ιδιαίτερες λεπτομέρειες η ειδησεογραφία μας ενημερώνει ‘ότι η αξιωματική αντιπολίτευση έθεσε τον ευρωβουλευτή Αλέξη Γεωργούλη εκτός κόμματος, αποβάλλοντας τον από την Ευρωομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, όταν έγινε γνωστό μέσω της προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου, Ρομπέρτα Μετσόλα ότι υπάρχει αίτημα άρσης της βουλευτικής ασυλίας του από την Εισαγγελία των Βρυξελλών, για υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης.
Η κοπέλα που φέρεται να έκανε την καταγγελία είναι υπάλληλος σήμερα της Κομισιόν και παλιότερα του Ευρωκοινοβουλίου, ενώ ταυτόχρονα είναι και στέλεχος του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής. Οι πληροφορίες που διοχετεύονται από το περιβάλλον του Αλέξη Γεωργούλη αναφέρουν ότι ο ευρωβουλευτής και το θύμα είχαν σχέση πριν από τρία χρόνια, ωστόσο στη συνέχεια εκείνος έκανε δεσμό με μια Ιταλίδα.
Ο καταγγελλόμενος με ανάρτησή του στο f/b χαρακτηρίζει “καταφανώς ψευδής και συκοφαντική καταγγελία, για περιστατικό που δήθεν συνέβη πριν τρία χρόνια”.
Προφανώς δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε με λεπτομέρειες αυτής της υπόθεσης. Αν κάτι μας δείχνει αυτή η ιστορία είναι τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουν τα αστικά κόμματα πρόσωπα για να στελεχώσουν τα ψηφοδέλτια τους.
Αντιγράφουμε, λοιπόν από ανάρτησή του μπλοκ μας:
Είπε μια αλήθεια μέσα στην αφέλεια του ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ., Αλέξης Γεωργούλης
Μέσα στην αφέλεια του ο υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Γεωργούλης, είπε και μια αλήθεια, στην τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ.
Μας δήλωσε δηλαδή, ότι η στελέχωση των ευρωψηφοδελτίων των αστικών κομμάτων κύρια βασίζεται στην ενδεχόμενη προσέλευση ψηφοφόρων του υποψηφίου και ελάχιστα ή καθόλου στην ιδεολογική του συγκρότηση και στα πολιτικά του πιστεύω.
Είσαι “αναγνωρίσιμος”, απ’ την όποια επαγγελματική παρουσία σου, –άμα είσαι και “θεογκόμενος…” σύμφωνα με τα κριτήρια της Συριζαίας δημοσιογράφου Ευγενίας Λουπάκη, ακόμα καλύτερα-, έχεις μεγάλες αβάντες να εξασφαλίσεις υποψηφιότητα ευρωβουλευτή, και η τυχόν εκλογή σου θα σου προσφέρει άφθονο χρήμα και λοιπές απολαβές.
Παζαρεύεις το όνομα σου και την αποδοχή που έχει στο απολίτικο εκλογικό σώμα και όπου “κάτσει η μπίλια”. Δούνε και λαβείν δηλαδή.
Αυτό ουσιαστικά μας είπε ο Αλέξης Γεωργούλης: «Ουσιαστικά συζήτησα και με τις δύο παρατάξεις, εννοώ και με τη Ν.Δ. και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Υπήρξε μια μεγάλη περίοδος συζητήσεων, από τη στιγμή που ασχολήθηκα με τα κοινά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη Λάρισα, υπήρξαν επαφές και συζητήσεις. Δεν ήταν επίσημες προτάσεις. Μέσα στις κουβέντες, “κούμπωσε” και μου είπαν θέλουμε να συνεργαστείς μαζί μας. Εγινε από δύο κόμματα αλλά θα μπορούσα να σκεφτώ και τρίτο και τέταρτο … Επέλεξα τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί βρήκα εκεί τον χώρο, αυτό που έχω στο δικό μου το μυαλό για τον πολιτισμό, να έχει ήδη ξεκινήσει και θεώρησα υποχρέωση να υποστηρίξω αυτό που γίνεται».
Ποιο χαρακτηριστικά δεν θα μπορούσε να το πει ο άνθρωπος. Στις επαφές που είχε με παράγοντες της Ν.Δ και του ΣΥΡΙΖΑ έλαβε την απάντηση “θέλουμε να συνεργαστείς μαζί μας”.
Η εκτίμησή τους κοινή: “Μπορεί να μας φέρει ψήφους”.
Ολα τα άλλα για “αρχές και αξίες” είναι για το πόπολο. Και είναι λογικό.
Οταν και τα δυο αυτά κόμματα είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, δεν θα μπορούσες να περιμένεις κάτι το διαφορετικό.
Αφήστε μια απάντηση