Γράφει ο mitsos175
21 Απρίλη 1967. Παρασκευή ώρα 1.15 μετά τα μεσάνυχτα. Ο εγκληματίας αλλά και γελοίος Παττακός βγάζει τα τανκς στο δρόμο πιάνοντας τους πάντες στον ύπνο. Δεν ξέραμε πως γίνει δικτατορία; Το φοβόμασταν, όλα αυτό έδειχναν, αλλά που να φανταστούμε πως θα την έκαναν οι πιο ανόητοι που υπήρχαν;
Παρόλα αυτά η χούντα άρχισε τους σκοτωμούς, όπως κάνει κάθε χούντα. Δολοφονούνται πολιτικοί αντίπαλοι αλλά και άνθρωποι από τύχη – ή μάλλον κακοτυχία – που θα δεχτούν αδέσποτες σφαίρες, αφού τα ακροδεξιά χουντικά αποβράσματα πρώτα πυροβολούν και μετά ρωτάνε.
Ο πρώτος δολοφονημένος κρατούμενος είναι ο Κομμουνιστής Παναγιώτης Ελής. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής υπήρξε στέλεχος της Αντίστασης, κι αυτός ήταν σοβαρός λόγος να τον δολοφονήσουν τα αποσπόρια των γερμανοτσολιάδων. Μην ξεχνάμε πως διάλεξαν επίτηδες την 21η Απριλίου, αφού το 1941, στη Λάρισα, ο προδότης Τσολάκογλου υπέγραψε επίσημα την άνευ όρων παράδοση του Ελληνικού Στρατού στους Γερμανούς.
Ο Ελής «λόγω πολιτικών φρονημάτων στάλθηκε στο ΒΕΤΟ (Δεύτερο Ειδικό Τάγμα Οπλιτών) στη Μακρόνησο, όπου και υποβλήθηκε σε φριχτά βασανιστήρια αρνούμενος να υπογράψει δήλωση μετανοίας. Ο άλλος λόγος που δολοφονήθηκε: Ήταν παλικάρι, ήρωας, αρνούνταν να σκύψει το κεφάλι.
«Τη νύχτα του πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967 συνελλήφθη και οδηγήθηκε με εκατοντάδες άλλους στον Ιππόδρομο Φαλήρου, όπου και κρατήθηκε. Στις 25 Απριλίου 1967 δολοφονήθηκε εν ψυχρώ από τον ανθυπίλαρχο Κωνσταντίνο Κώτσαρη καθώς κατευθυνόταν προς τον θάλαμο. Αυτόπτης μάρτυρας της δολοφονίας υπήρξε ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος.
Μετά την πτώση του Χούντας, τον Φεβρουάριο του 1975, ο Κωνσταντίνος Κώτσαρης, εν ενεργεία αξιωματικός με τον βαθμό του Ίλαρχου, συνελλήφθη μαζί με άλλους αξιωματικούς για την συμμετοχή του στο λεγόμενο πραξικόπημα της πυτζάμας (για την οποία αθωώθηκε) ενώ λίγο αργότερα αποστρατεύθηκε.
Για την δολοφονία του Έλη ασκήθηκε αυτεπάγγελτη δίωξη που είχε ως αποτέλεσμα την αρχική καταδίκη του Κώτσαρη σε οκτώ χρόνια κάθειρξη και τον υποβιβασμό του στον βαθμό του στρατιώτη. Εν συνεχεία, όμως, το Αναθεωρητικό δικαστήριο μείωσε την ποινή του κατά δύο χρόνια».
Σας θυμίζει κάτι; Τα ίδια κάνουν οι δικαστές κάθε φορά που δολοφονούνται αριστεροί, κομμουνιστές ή μειονότητες. Βλέπετε, προδότες κι εγκληματίες δεν ήταν μόνο ο Παπαδόπουλος, ο Παττακός, ο Μακαρέζος, ο Λαδάς, ο Ιωαννίδης, όπως δεν ήταν μόνο ο Χίτλερ, ο Γκέμπελ, ο Χίμλερ, όσοι δικάστηκαν στη Νυρεμβέργη. Ήταν εκατομμύρια καθάρματα που στήριζαν τους εγκληματίες.
Ήταν τα τσιράκια, τα πιόνια που δολοφονούσαν, τρομοκρατούσαν, βασάνιζαν, απειλούσαν. Ήταν οι ρουφιάνοι, οι βολεμένοι, οι κομπλεξικοί. Πότε δεν είδα τον Παπαδόπουλο από κοντά. Είχαμε όμως το νου μας μη μας ακούσουν τα σκουλήκια που τον υποστήριζαν, κι αυτοί κάθε άλλο από διάσημοι ήταν… Τι λέτε να έγιναν μετά τη χούντα; Νοικοκυραίοι! Καλοί χριστιανοί!
Αφήστε μια απάντηση