Το δημοσιογραφικό “σκουπίδι”, σύμφωνα με την εικαστική παρέμβαση που έκανε ο Ρουβίκωνας στο σπίτι της, Λίνα Κλείτου, διαπίστωσε ότι επικρατεί στην δημόσια ζωή η “αλητεία της επιβολής της μιας άποψης!”, και όποιος απ’ αυτή διαφοροποιηθεί, δέχεται επίθεση όπως ο Πρετεντεράκος.
Απ’ την πλευρά του ο Πρετεντέρης έκανε λόγο “για επίθεση στη Δημοκρατία“, τονίζοντας μεταξύ άλλων πως είναι πολύ δύσκολο να “αισθάνεται κάποιος την παραβίαση της ιδιωτικότητας και της ασφάλειάς του”. Τα ίδια είχε ισχυριστεί και ο Πορτοσάλτε για ένα σύνθημα που γράφτηκε σε τοίχο του σπιτιού του.
Και όμως οι ίδιοι, στο καθεστώς Μητσοτάκη, δεν θεώρησαν ποτέ “επίθεση στην Δημοκρατία” την κατάχρηση δημόσιας εξουσίας, έξω από κάθε διαφάνεια και λογοδοσία, από το Μέγαρο Μαξίμου, όπως αποκαλύπτεται καθημερινά από τις έρευνες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Διαμαρτύρεται ο Πρετεντέρης γιατί παραβιάστηκε η ιδιωτικότητα και η ασφάλεια του. Πολύ σωστά. Που ήταν όμως ο ίδιος όταν μπάτσοι μπούκαραν στο σπίτι του Δημήτρη Ινδαρέ και βασάνιζαν τον σκηνοθέτη και την οικογένεια του;
Αλλά να επανέλθουμε στην Κλείτου.
Αφού κατανάλωσε άπειρο χρόνο, στο διαδίκτυο για να υποστηρίζει την κυβέρνηση, όταν βρέθηκε στριμωγμένη με τα όσα αποκαλύφθηκαν για την Ομάδα Αλητείας, το δημοσιογραφικό “σκουπίδι”, σύμφωνα με την εικαστική παρέμβαση που έκανε ο Ρουβίκωνας στο σπίτι της, με αφορμή το επεισόδιο με το επεισόδιο με τον Πρετεντέρη ανακάλυψε “τον φασισμό της φίμωσης!”.
Η δημοσιολόγος αυτή δεν έχει αντιληφθεί την ποινικοποίηση της κριτικής απέναντι στην εξουσία -ο οικονομικός στραγγαλισμός που επιχειρήθηκε στο Documento είναι χαρακτηριστική περίπτωση– το ότι τα τελευταία χρόνια, οργανώσεις όπως οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα (RSF), το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η Διεθνής Αμνηστία και το Human Rights Watch έχουν αναφερθεί στην υπόθεση παρακολούθησης δημοσιογράφων με κατασκοπευτικό λογισμικό και την αδιαφάνεια στη χρηματοδότηση ΜΜΕ («λίστα Πέτσα»).
Επίσης, έκθεση της Human Rights Watch (HRW), που επικαλείται το Reuters τουλάχιστον 15 δημοσιογράφοι δέχθηκαν απειλές ή διώξεις που σχετίζονται με το έργο τους, μέσω νομικών διαδικασιών καταχρηστικών – τα λεγόμενα SLAPPs. Αυτά δεν τα γνωρίζει η Κλείτου. Αυτή ξέρει μόνο ότι είναι “Κόντρα στον φασισμό της φίμωσης!”, αποκλειστικά όπως τον εννοεί η ίδια.
Και θα κλείσουμε το κείμενο μας παραθέτοντας ένα απόσπασμα από περασμένη ανάρτησή μας:
Οταν σε αποκαλούν δημόσια και επώνυμα ότι είσαι ένα “μισάνθρωπο φασιστοειδές ημιναζίδι” πώς αντιδράς; Η απλή λογική λέει ότι καταφεύγεις στην αστική δικαιοσύνη και ζητάς τον ποινικό κολασμό του “συκοφάντη” σου. Εκτός και αν έχεις βάσιμες υποψίες ότι στην πιθανή ακροαματική διαδικασία θα τεκμηριωθούν αυτοί οι χαρακτηρισμοί και τότε θα είσαι “φασιστοειδές ημιναζίδι” και με δικαστική βούλα.
Πώς μπορείς να εμφανίζεσαι σαν τιμητής των πάντων όταν σύμφωνα με το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Ελενα Ακρίτα όχι μόνο “φωτογραφίζεις ως «κακοποιητή» συνάδελφο χωρίς να υπάρχει πουθενά είδηση, έρευνα ή ρεπορτάζ που να τον ενοχοποιεί”, αλλά “προέβεις σε προσβολή μνήμης νεκρού όταν χαρακτήριζε τον Ζακ Κωστόπουλος κλέφτη και πρεζόνι, ενώ άριστα γνώριζε ότι τους άθλιους αυτούς ισχυρισμός διέψευδαν τα ιατροδικαστικά, τοξικολογικά και αστυνομικά ευρήματα, προσπαθώντας να δικαιολογήσει δυο στυγνούς δολοφόνους”;
Προφανώς με την πολιτική δεν τα πάει καλά η Λίνα Κλείτου. Αλλα γεγονότα εμπίπτουν στα ενδιαφέροντα της δημοσιολόγου. Οπως τότε που πήγε σε κάποιο πανάκριβο εστιατόριο και δεν τις ικανοποίησαν τις απαιτήσεις του οισοφάγου της. Μάλιστα είχε γράψει σεντονιάδα στον διαδικτυακό της λογαριασμό για να γνωστοποιήσει το “παράπονό” της κάτι που δεν άφησε ασυγκίνητο τον τραγουδοποιό Θέμη Ανδρεάδη, ο οποίος “δεν έμεινε απαθής στο δράμα της εστέτ κυρίας που συνέβη σε γκλαμουράτο εστιατόριο της Κηφησιάς!”.
Αφήστε μια απάντηση