Πώς είναι δυνατόν κάποιοι πολιτικοί, χωρίς να είναι επιχειρηματίας και χωρίς να έχουν ούτε ένα ένσημο πέραν της κομματικής του δραστηριότητας, να έχουν γίνει πάμπλουτοι;

Η ανάρτηση του Χάρη Τζωρτζάκη αποκάλυψε αυτό που – δυστυχώς – εμείς που ζούμε καθημερινά οικονομικά δύσκολες μέρες ξέραμε ήδη: πως όσοι ασκούν εξουσία φαίνεται πως προτιμούν το real estate, τις επενδύσεις και τα τραπεζικά αποθέματα. Τώρα βλέπετε κάνουν “λειτούργημα” ενώ την εργασία με ένσημο την ξέχασαν από τότε που απέκτησαν βουλευτικό έδρανο.

Ο Χ. Τζωρτζάκης παρουσίασε το πόθεν έσχες του Υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών Γιάννη Κεφαλογιάννη σχολιάζοντας:

«Εσείς που τους ψηφίζετε δεν αναρωτιέστε πώς γίνεται να έχει κάποιος 43 σπίτια, 1,2 εκατομμύρια σε επενδύσεις, 300 χιλιάδες σε καταθέσεις, χωρίς να είναι επιχειρηματίας και χωρίς να έχει ούτε ένα ένσημο πέραν της κομματικής του δραστηριότητας; Ξυπνήστε επιτέλους· έχουν φάει και τα πόμολα».

Αυτή η περίπτωση – ανάμεσα σε τόσες άλλες – δεν είναι μεμονωμένη· είναι ο κανόνας:

Χαρακτηριστικά παραδείγματα

Γιώργος Βαγιωνάς: διαθέτει καταθέσεις πάνω από 1,3 εκατ. € στις ΗΠΑ (συνολικά περίπου 1,5 εκ. € μαζί με τη σύζυγό του)

Νίκη Κεραμέως (υπουργός Παιδείας): καταθέσεις άνω του 1 εκατ. € σε γερμανική τράπεζα και συμμετοχές σε ακίνητα

Δημήτρης Παπαδημούλης (Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ): 32 ακίνητα, χαρτοφυλάκιο μετοχών/αμοιβαία κεφάλαια άνω των 550 χιλ. €, και καταθέσεις περίπου 985 χιλ. €

Κώστας Αχ. Καραμανλής (πρώην υπουργός Υποδομών): καταθέσεις περίπου 1 εκατ. € και συμμετοχή σε 22 ακίνητα 

Γεωργία Μαρτίνου (βουλευτής): 114 ακίνητα, εισοδήματα που υπερβαίνουν τα 2,5 εκατ. € και καταθέσεις κοντά στο 1,5 εκατ. €

Πολύ θα θέλαμε να ξέραμε αυτά τα πολιτικά στελέχη με τα ανάλογα «πόθεν έσχες» -που κι αυτά, τα περισσότερα είναι πλασματικά– τον τρόπο που απέκτησαν αυτό τον πλούτο, “χωρίς να είναι επιχειρηματίας και χωρίς να έχουν ούτε ένα ένσημο πέραν της κομματικής τους δραστηριότητας“, όπως σημειώνει ο Χάρης Τζωρτζάκης.

Ενώ η κοινωνία στενάζει, αυτοί επενδύουν, συσσωρεύουν, αθροίζουν — είτε σε ακίνητα είτε σε μετοχές είτε σε τραπεζικούς λογαριασμούς. Σύμφωνα δε με τα τελευταία στοιχεία το 71% των καταθετών στην Ελλάδα διαθέτει τραπεζικούς λογαριασμούς με υπόλοιπα μικρότερα των 1.000 ευρώ, όπως αναφέρει η απολογιστική έκθεση του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) για το 2024.

Το πρόβλημα δεν είναι ατομικό – είναι ταξικό

Είναι ο κανόνας μιας πολιτικής τάξης που χτίζει περιουσίες και προνόμια πάνω στις πλάτες του λαού. Όσο τα golden boys της εξουσίας συσσωρεύουν πλούτο, η κοινωνική πλειοψηφία μετρά ευρώ στο σούπερ μάρκετ και ζει με μισθούς πείνας.

Η κραυγαλέα αντίθεση ανάμεσα σε αυτούς που «υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον» και στο πώς πραγματικά ζουν, δεν είναι απλά υποκρισία· είναι απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα είναι φτιαγμένο για να υπηρετεί τα δικά τους ταξικά συμφέροντα.

Τίποτα το εντυπωσιακό. Ετσι λειτουργεί αυτό το πολιτικό-οικονομικό σύστημα, ώστε να παρέχει τα περιθώρια σε πολιτικούς να δημιουργούν τεράστιες περιουσίες και καλό είναι να γίνει μια σύγκριση αυτών των προσώπων ποια ήταν η οικονομική τους κατάσταση πριν εμπλακούν με την πολιτική και ποια είναι τώρα.

Κι αν όλα αυτά μοιάζουν «φυσιολογικά» για το πολιτικό προσωπικό, ας δούμε τα δεδομένα της κοινωνικής πλειοψηφίας:
Ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος, αν είναι τυχερός και δεν βιώνει τον βραχνά του ενοικίου, έχει 1 σπίτι – συχνά υποθηκευμένο στην τράπεζα. Σύμφωνα δε με τα τελευταία στοιχεία το 71% των καταθετών στην Ελλάδα διαθέτει τραπεζικούς λογαριασμούς με υπόλοιπα μικρότερα των 1.000 ευρώ, όπως αναφέρει η απολογιστική έκθεση του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων (ΤΕΚΕ) για το 2024.

Αυτή η κραυγαλέα αντίθεση αποκαλύπτει το πραγματικό πρόσωπο του συστήματος:
πλούτος και προνόμια για την καθεστωτική πολιτική τάξη – φτώχεια και ανασφάλεια για την κοινωνική πλειοψηφία που είναι και οι μόνη που παράγει τον πλούτο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *