Όπου η αδιαφάνεια γίνεται κραυγή, η Κοβέσι γίνεται εφιάλτης
Σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico, η Ευρωπαϊκή Δημόσια Εισαγγελία (EPPO) ερευνά την πιθανή κατάχρηση 11,9 εκατομμυρίων ευρώ από κονδύλια της ΕΕ σε ελληνικό πρόγραμμα ανακύκλωσης. Στο μικροσκόπιο μπαίνουν φουσκωμένα κόστη, ανύπαρκτες υποδομές και μια εικόνα που βρωμάει αρπαχτή από μακριά.
Και ποια η ειρωνεία; Ότι χρειάζεται να έρθει η Λάουρα Κοβέσι και η ομάδα της από τις Βρυξέλλες για να ξεσκεπάσουν βρομιές που η ελληνική Δικαιοσύνη «δεν βλέπει».
Η Κοβέσι δεν χαρίζεται. Δεν έχει δεσμούς με υπουργεία, δεν σηκώνει τηλέφωνα από μεγαλοπαράγοντες, δεν της καίγεται καρφί για το πολιτικό κόστος. Εκεί που εδώ τα σκάνδαλα παραγράφονται σαν κουλούρια Θεσσαλονίκης, εκείνη έρχεται με ντοσιέ και χειρουργικό μαχαίρι.
Και οι «δικοί μας» δικαστές; Άνετοι στις καρέκλες τους. Άλλωστε έχουν συνηθίσει τον ρόλο του διαχειριστή κρίσεων για το σύστημα: σέρνουν υποθέσεις, τις αφήνουν να ατονήσουν, τις θάβουν κάτω από τόνους δικονομικών προσχημάτων. Όταν όμως μπαίνει στη μέση η EPPO, δεν έχει παραγραφή και κουκουλώματα.
Αν λοιπόν το σκάνδαλο αυτό προχωρήσει, δεν θα είναι η πρώτη φορά που η Ευρώπη θα ξεβρακώσει την εγχώρια σαπίλα. Και κάπου εδώ προκύπτει το εύλογο ερώτημα:
Οι Έλληνες δικαστές νιώθουν καλά στις καρέκλες τους;
Γιατί αν έκαναν τη δουλειά τους με το μισό θάρρος της Κοβέσι, πολλοί «υπεύθυνοι» θα βρίσκονταν ήδη στο εδώλιο και όχι στα πάνελ των καναλιών.
Αφήστε μια απάντηση