Δεν πέρασε πολύ ώρα από τότε που αναρτήσαμε την τοποθέτηση του δόκτορα Νομικής και γνωστού ποινικολόγου Θέμη Σοφού, -με βαρύ «γαλάζιο» βιογραφικό μάλιστα-, που στήριξε με πληθώρα νομικών επιχειρημάτων το αίτημα του Πάνου Ρούτσι για εκταφή της σορού του γιου του Ντένις, θύματος της τραγωδίας των Τεμπών, και τώρα συναντάμε ένα βίντεο που ανάρτησε η “Ομάδα Αλήθειας”, με κάποια λεγόμενα της Αν. Παπαδοπούλου από τις εργασίες του συνεδρίου «Δικαιοσύνη: Θεμέλιο Ανάπτυξης & Ευημερίας»,
Σ’ αυτό η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, Αναστασία Παπαδοπούλου, βγήκε δημόσια να «ξεκαθαρίσει» ότι η ανάκριση για τα Τέμπη έχει κλείσει και ότι αιτήματα, όπως αυτό της οικογένειας Ρούτσι για εκταφή, δεν μπορούν να επανέλθουν.
«Η εκταφή αυτή ζητείται στα πλαίσια του έργου της ανάκρισης. Η ανάκριση έχει κλείσει με νόμιμο τρόπο και βρίσκεται σε πρόεδρο Εφετών. Σε αυτή την περίπτωση το αίτημα αφορά την εξέταση των οστών για ξυλόλιο και άλλες ουσίες. Τέτοια αιτήματα έχουν γίνει και κατά τη διάρκεια της ανάκρισης και έχουν απαντηθεί, άρα δεν μπορούμε να επανέλθουμε απ’ αυτών», ήταν ακριβώς τα λεγόμενα της Αν. Παπαδοπούλου.
Με άλλα λόγια, είπε στους συγγενείς των δολοφονημένων: «ως εδώ, μην ενοχλείτε, περιμένετε τη δίκη».
Μόνο που η αλήθεια δεν μπαίνει σε συρτάρια και δεν περιμένει «κατάλληλες στιγμές». Όπως τόνισε ο δρ. Θέμης Σοφός, το αίτημα εκταφής είναι απολύτως βάσιμο και νομικά τεκμηριωμένο. Η άρνηση εξέτασής του είναι αντισυνταγματική και συνιστά κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος δικαστικής προστασίας. Όπως υπογράμμισε ο ίδιος, το δικαίωμα στην εκταφή βασίζεται στην προστασία του ιδιωτικού βίου και της προσωπικότητας του θανόντος, καθώς και των οικείων του. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) έχει καταδείξει ότι τέτοια αιτήματα μπορούν να εξεταστούν ανεξάρτητα από την πορεία της ποινικής διαδικασίας, ειδικά όταν υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για τις συνθήκες θανάτου.
Τι σημαίνουν, λοιπόν, οι δηλώσεις της κ. Παπαδοπούλου; Στην πράξη, προσφέρουν πολιτική κάλυψη στην κυβέρνηση που τρέμει μήπως έρθουν στο φως νέα στοιχεία για το κρατικό έγκλημα των Τεμπών. Μιλούν για «σεβασμό στη δικονομία», ενώ στην πραγματικότητα σηκώνουν ασπίδα για να προστατέψουν τις πλάτες του κράτους και των υπευθύνων.
Οι συγγενείς των θυμάτων δεν ζητούν «χάρες». Ζητούν την αλήθεια, ζητούν δικαιοσύνη. Και αν η ηγεσία της Δικαιοσύνης σπεύδει να βάλει φρένο σε αυτόν τον αγώνα, τότε δεν μιλάμε για ανεξάρτητη Δικαιοσύνη, αλλά για θεσμικό συνένοχο.
Όσο κι αν προσπαθούν να κλείσουν στόματα και υποθέσεις, η κοινωνία βλέπει. Η μνήμη των θυμάτων δεν θα μπει στο αρχείο μαζί με τις δικογραφίες.
Το αίτημα εκταφής Ρούτσι είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Και κάθε τέτοιο αίτημα που θάβεται, είναι μια ακόμα απόδειξη ότι το κράτος και οι θεσμοί του στέκονται απέναντι από το λαό.
Η μάχη για δικαιοσύνη δεν θα κριθεί στις αίθουσες όπου κυβερνητικοί και δικαστικοί παράγοντες στήνουν θεσμικά άλλοθι. Θα κριθεί στον δρόμο, στον αγώνα, στη συλλογική φωνή που δεν φοβάται να πει: Τα Τέμπη δεν ήταν δυστύχημα, ήταν κρατικό έγκλημα – και όλοι οι συνένοχοι θα λογοδοτήσουν.
Πάντως είναι απόλυτα λογικό και αναμενόμενο οι δηλώσεις της Προέδρου του Αρείου Πάγου για το αίτημα εκταφής Ρούτσι να προβάλλονται από την ομάδα αλητείας και όλα τα δεξιά τρολ του διαδικτύου.
Αφήστε μια απάντηση