Όταν ακόμα και τα πιο πιστά ΜΜΕ του συστήματος παραδέχονται ότι η κυβέρνηση «ζει σε μόνιμη κρίση», τότε ξέρουμε ότι το τέλος πλησιάζει.

Η «Καθημερινή» του Αλέξη Παπαχελά –το έντυπο που ιστορικά λειτουργεί ως άτυπο γραφείο Τύπου του Μεγάρου Μαξίμου– δημοσιεύει σήμερα ένα άρθρο-σπαραγμό που αποκαλύπτει το μέγεθος της εσωτερικής κρίσης στη Νέα Δημοκρατία.

Μιλώντας για «ψυχολογική απόσταση» μεταξύ βουλευτών και κυβέρνησης, η εφημερίδα παραδέχεται ανοιχτά αυτό που όλοι βλέπουμε εδώ και μήνες: η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει χάσει κάθε επαφή με την κοινωνία και πλέον χάνει και την ίδια της την κοινοβουλευτική ομάδα.

«Η κυβέρνηση από τον περασμένο Φεβρουάριο ζει σε μια μόνιμη κρίση», γράφει η «Καθημερινή», κάτι που μπορεί να θεωρήσει κανείς ότι μπήκαμε στην αρχή του τέλους του καθεστώτος Μητσοτάκη.

Τα 1,3 δισ. ευρώ στους συνταξιούχους: Προεκλογικό ξεπούλημα ή προθανάτια ένεση;

Σε μια κίνηση που μυρίζει απελπισία, το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε να διαθέσει 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ σε 2,6 εκατομμύρια συνταξιούχους μέσα στο επόμενο δίμηνο. Η «Καθημερινή» δεν κρύβει ότι η επιλογή αυτή δεν είναι τυχαία: οι μεγαλύτερες ηλικίες είναι αυτές που αντιδρούν μαζικότερα στο κλείσιμο των ΕΛΤΑ, και εκεί επικεντρώνεται και η μεγαλύτερη βάση της Ν.Δ.

Είναι προφανές: πρόκειται για αγορά σιωπής με λεφτά του ελληνικού λαού. Τα ίδια λεφτά που κόπηκαν από τις συντάξεις τα χρόνια των μνημονίων, τα ίδια λεφτά που λείπουν από τα νοσοκομεία και τα σχολεία, τώρα επιστρέφουν ως προεκλογικό επίδομα σε μια απέλπιδα προσπάθεια να σωθεί ό,τι σώζεται.

Το βαρύ κλίμα και ο επικείμενος ανασχηματισμός

Η «Καθημερινή» δεν αφήνει καμία αμφιβολία: το κλίμα στην ελληνική κοινωνία είναι βαρύτατο. Και δεν πρόκειται να αλλάξει, κατά την άποψη μας, με επιδόματα-ψίχουλα ούτε με έναν ακόμα ανασχηματισμό-μακιγιάζ, όμως αναφέρουν οι φήμες τις τελευταίες μέρες.

Οι βουλευτές της ΝΔ βλέπουν τις δημοσκοπήσεις, ακούνε τον κόσμο στις περιφέρειές τους, ξέρουν ότι η επόμενη κάλπη θα είναι ταφόπλακα για το καθεστώς. Η ψυχολογική απόσταση που περιγράφει η εφημερίδα του Παπαχελά δεν είναι απλώς «ενδοκομματική γκρίνια». Είναι η αρχή της διάλυσης. Όταν ακόμα και τα πιο πιστά ΜΜΕ του συστήματος παραδέχονται ότι η κυβέρνηση «ζει σε μόνιμη κρίση», τότε ξέρουμε ότι το τέλος πλησιάζει.