Πνίξανε τους αγρότες στα χημικά: όταν διεκδικείς, το κράτος στέλνει ΜΑΤ

Σήμερα στα Πράσινα Φανάρια παίχτηκε το ίδιο έργο που βλέπουμε κάθε φορά που ο λαός σηκώνεται:
Οι αγρότες προσπάθησαν να φτάσουν στον κόμβο πριν το αεροδρόμιο «Μακεδονία».
Η κυβέρνηση απάντησε με κλούβες και ΜΑΤ.
Όταν οι άνθρωποι που παράγουν την τροφή της χώρας επιχείρησαν να περάσουν πεζοί, η απάντηση ήταν δακρυγόνα και χημικά.

Τρακτέρ, πλακάτ, άνθρωποι που μοχθούν καθημερινά για να κρατήσουν την ελληνική γη ζωντανή.
Και απέναντί τους;
Κλούβες, ασπίδες, κράνη, χημικά.
Ο εκφοβισμός ως “διάλογος”.
Η καταστολή ως “πολιτική”.
Η αστυνομική δύναμη ως “απάντηση”.

Αυτή είναι η «στήριξη» της κυβέρνησης στον πρωτογενή τομέα.
Με λόγια στα πάνελ, με χημικά στον δρόμο.

Στα πρόσωπα των αγροτών που έτρεχαν μέσα στα χημικά δεν είδες φόβο.
Είδες οργή, αξιοπρέπεια, επιμονή.
Και αυτά δεν τα διαλύει κανένα δακρυγόνο.

Όσο η κυβέρνηση φοβάται τους αγρότες, τόσο οι αγρότες θα ξαναβγαίνουν στον δρόμο.
Οι δρόμοι είναι η δύναμή τους.
Και καμία διμοιρία δεν μπορεί να σταματήσει έναν κόσμο που παλεύει να ζήσει.