Τα γίδια και τα πρόβατα

Γράφει ο mitsos175

Όταν ο πολιτικός πατέρας του Σαμαρά, ο Αβέρωφ, είπε τη φράση «όποιο πρόβατο φεύγει από το μαντρί το τρώει ο λύκος» έκανε την πιο πετυχημένη παρομοίωση για τους οπαδούς των  αστικών κομμάτων.

Ο ψηφοφόρος των κομμάτων όπως και τα συμπαθή κατοικίδια έχουν πολλά κοινά. Το πρόβατο όπως και η γίδα, βόσκει. Τρώει συνήθως χόρτα.

Ο ψηφοφόρος βόσκει και αυτός μαζί με άλλα πρόβατα, το κουτόχορτο που του δίνει ο τσοπάνης. Μηρυκαστικά τα γίδια, αναμασάνε την τροφή  τους, όπως οι ψηφοφόροι αναμασάνε τα συνθήματα και τις βλακείες των αρχηγών.

Βλέπω με θλίψη για παράδειγμα, ορισμένες γαλάζιες γίδες (οι πράσινες μάλλον εξαφανίστηκαν) όπου αναμασάνε τα θλιβερά επιχειρήματα των εγκάθετων. Αυτοί που μιλούσαν με σθένος πχ κατά του μνημονίου, βελάζουν τώρα υπέρ, κατόπιν διαταγής του τσέλιγκα.

Το πρόβατο ή το γίδι, ακολουθεί το κοπάδι. Πάει όπου πάνε τα πολλά. Δεν έχει προσωπικότητα. Πρόβατο είναι. Άκακο. Αν τύχει και ξεστρατίσει κάποιο, ο τσοπάνης στέλνει να κομματόσκυλα ή τα μαντρόσκυλα αν προτιμάτε, να το φέρουν πίσω. Που και που, ρίχνει καμιά απειλή ή καμιά πέτρα σε κανένα δυστυχισμένο ερίφιο, αν πάει να αναζητήσει μακριά τροφή.

Τα πρόβατα τα κουρεύουν. Οι πιστικοί των κομμάτων φροντίζουν να κουρεύουν τους ψηφοφόρους παίρνοντας τα λεφτά τους για να εκμεταλλευτούν το «μαλλί» προς ίδιον όφελος, αφήνοντας τα τετράποδα γυμνά. Δεν έχω καμία διάθεση να θίξω τους αληθινούς τσοπάνηδες. Άλλωστε και εγώ έβοσκα γίδια στο χωριό μου, πριν σπουδάσω. Έχω όμως σκοπό να κεντρίσω το φιλότιμο των ανθρώπινων προβάτων. Συνεχίζω λοιπόν.

Όπως ακριβώς αρμέγουν τα πρόβατα και τα κατσίκια, έτσι και οι ψηφοφόροι αρμέγονται κανονικά και συχνότατα. Αφήνουν οι τσέλιγκες λίγο γάλα για να μεγαλώσουν τα μικρά. Μερικοί όμως αρχηγοί δεν αφήνουν ούτε σταγόνα για τα μικρά των ψηφοφόρων, λόγω πλεονεξίας. Οι ψηφοφόροι θέλουν προσοχή «Με τον ήλιο τα βγάζω με τον ήλιο τα μπάζω … Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;».

Αν το αφεντικό του κοπαδιού δεν κάνει για τσοπάνης, τότε το κοπάδι μοιραία μειώνεται. Σκοπός του προβάτου και του κατσικιού είναι να γεμίσει την κοιλιά του αφέντη.

Όταν ο αρχηγός κρίνει, θα οδηγήσει το κοπάδι στο σφαγείο. Και από εκεί τα κακόμοιρα ζωντανά θα καταλήξουν σε κάποιο ντόπιο ή ξένο χασάπικο, για να γίνουν τελικά γεύμα.

Τα κομματόσκυλα δεν τρώγονται. Γλύφουν ευχαριστημένα κανένα κόκαλο ή, αν είναι καλός ο αφέντης, ίσως και κανένα κοψίδι που περίσσεψε από το πιάτο. Ειρωνεία είναι να πεις στο πρόβατο «καλό Πάσχα». Το να περιμένεις να σωθείς από τα μνημόνια, είναι σαν να περιμένουν τα αιγοπρόβατα ότι θα γλεντήσουν την Κυριακή του Πάσχα.  Γλέντι πάντως θα γίνει, αλλά για άλλους. Η μόνη ελπίδα για το πρόβατο ή το γίδι να αποφύγει το σφάξιμο και κατόπιν το μαγείρεμα ή το σούβλισμα είναι να σταθεί στα δύο του πόδια. Να γίνει άνθρωπος. Να αποκτήσει δικό του χαρακτήρα. Να σκεφτεί, να διεκδικήσει.

Ο Αβέρωφ πέθανε. Αν ζούσε, θα του έλεγα « Όποιο πρόβατο μένει στο μαντρί, το τρώνε τα αφεντικά. Ευτυχώς οι άνθρωποι δεν είμαστε πρόβατα».

Μία απάντηση στο “Τα γίδια και τα πρόβατα”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *