Μιλτιάδης Πορφυρογένης: «Ενωμένοι προς τη νίκη»

miltiadis-porfyrogenisΕίναι γνωστή η συστηματική και συνεχιζόμενη επί εφτά δεκαετίες προσπάθεια των κάθε είδους αντικομμουνιστών να ακυρώσουν τη συμβολή των κομμουνιστών στον αγώνα για την απόκρουση της ιταλικής και κατόπιν της γερμανικής επίθεσης κατά της Ελλάδας, με τη διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας. Εμφανίζοντας τους κομμουνιστές να απέχουν από τον ελληνοϊταλικό πόλεμο και κατόπιν από τον πόλεμο κατά των γερμανών εισβολέων, επιχειρούν να πείσουν τους αφελείς και όσους δεν έχουν πρόσβαση στα ιστορικά ντοκουμέντα, πως το ΚΚΕ μίλησε για αντίσταση μόνο όταν η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ, στις 21 Ιουνίου 1941.

 
Υπάρχει βέβαια το ιστορικό γράμμα του Νίκου Ζαχαριάδη, από τα κρατητήρια της Ασφάλειας, αμέσως μετά την ιταλική επίθεση, με τον οποίο απευθύνεται κάλεσμα για εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Το γράμμα αυτό το δημοσιεύσαμε χθες, μαζί με τα άλλα δύο που έγραψε ο ηγέτης του ΚΚΕ στη συνέχεια, όταν, μετά την απόκρουση των εισβολέων και την εκδίωξή τους από το ελληνικό έδαφος, έθετε το ζήτημα της απεμπλοκής της Ελλάδας από τον πόλεμο.

 
Η αντικομμουνιστική προπαγάνδα εμφανίζει τα δύο αυτά γράμματα, που ακολούθησαν το πρώτο, σαν απόδειξη ότι τελικά το ΚΚΕ προσανατολίστηκε στην άρνηση της αντίστασης προς τους εισβολείς και ότι την πολιτική αυτή εφάρμοσε και κατά τη γερμανική εισβολή.

 
Πλήθος ιστορικών στοιχείων διαψεύδουν αυτό τον ισχυρισμό. Ανάμεσά τους και το περίφημο άρθρο με τίτλο «Ενωμένοι προς τη νίκη», που γράφτηκε από το ηγετικό στέλεχος του κόμματος Μιλτιάδη Πορφυρογένη και δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα του Ηρακλείου «Κρητικά Νέα», στις 16 Μαΐου 1941. Ένα μήνα πριν από τη γερμανική επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, λίγο πριν αρχίσει η Μάχη της Κρήτης, στην οποία τόσο ο δραπέτης από τον τόπο εξορίας, τη Φολέγανδρο, Πορφυρογένης, όσο και όλοι οι κομμουνιστές της Κρήτης πήραν ενεργά μέρος.

 
Από το ιστορικό αυτό άρθρο, δημοσιεύουμε ένα εκτενές απόσπασμα:

 
«Ο χιτλερισμός, γερμανικός και ιταλικός, αφού στη χώρα του στραγγάλισε τις ελευθερίες και τα δικαιώματα του λαού και τον έριξε σε αφάνταστη δυστυχία και πείνα, ανέλαβε μια πρωτοφανή σε ένταση και έκταση εκστρατεία για να υποδουλώση ολόκληρο τον κόσμο στο ζυγό της φασιστικής κτηνωδίας και βαρβαρότητας.

 
Η μικρή μας σε έκταση, μα μεγάλη σε ζωή και σε αγώνες για τη λευτεριά χώρα, παραδόθηκε, ηθικά νικήτρια και όχι νικημένη, στα χέρια του κατακτητή. Στην Ακρόπολη του Περικλή και της Δημοκρατικής Αθήνας, εκεί όπου ακούστηκαν οι συνταρακτικές και για σήμερα εκκλήσεις του Δημοσθένη υπέρ της ελευθερίας, σηκώθηκε σύμβολο της βαρβαρότητας και της δουλείας, ο αγκυλωτός σταυρός.

 
Και μένει η Κρήτη: Το νησί όπου και η κάθε πέτρα έχει κάτι να διηγηθή για κάποιο αίμα που χύθηκε στον αγώνα για τη λευτεριά, για κάποιον ηρωισμόν που του στάθηκε μάρτυρας. Στην καινούργια αυτή φάση του τιτάνιου αγώνα της Ελλάδος μας, όπου η Κρήτη γίνεται ο προμαχώνας της ελευθερίας καθήκον του κάθε Έλληνα είναι να σταθή άξιος στρατιώτης του μεγάλου και ιστορικού αυτού αγώνα που οι συνέπειές του για το μέλλον του ελληνικού λαού θάναι τεράστιες.

 
Το ίδιο καθήκον πέφτει και πάνω στους κομμουνιστές. Είναι τιμή μας που ο φασισμός μάς έχει ανακηρύξει τον υπ’ αριθ. 1 εχθρό του και που έχουμε ανοιχτές ακόμα, τις πληγές που μας έδωσε. Κι αν μισήσαμε το φασισμό γιατί οδηγεί την ανθρωπότητα σε βαρβαρότητα χειρότερη από τη μεσαιωνική, τον μισούμε πιο πολύ τώρα, που η βρωμερή μπότα του πατάει σκληρά πάνω στο ματωμένο, το ρημαγμένο σώμα της πατρίδος μας.

 
Στον αγώνα για την άμυνα της Κρήτης που είναι αγώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδος, οι κομμουνιστές πρέπει νάναι στις πρώτες γραμμές. Δεν υπάρχουν διαφωνίες και επιφυλάξεις, που να μπορούν να τεθούν πάνω από το πρώτο, το κύριο, το μοναδικό για σήμερα αυτό, καθήκον».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *