Η πιο σημαντική πολιτική εξέλιξη των τελευταίων χρόνων είναι η εξόρμηση του ελληνικού κράτους στη ΝΑ Μεσόγειο με λάφυρο τη γεωπολιτική του αναβάθμιση και τα διαβόητα κοιτάσματα πρώτων υλών.
Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια αυτής της πολιτικής, οικοδόμησε τις συμμαχίες του ελληνικού κράτους με τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις της περιοχής, την Αιγυπτιακή χούντα, το κράτος του Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία.
Στο εσωτερικό, η στρατηγική αυτή εκφράζεται με τον νέο χάρτη της Ελλάδας που κυκλοφορεί πλέον ευρύτατα και θέλει να ξεσυνηθίσει τη ματιά μας από τον χάρτη που μάθαμε στα παιδικά μας χρόνια: το Καστελλόριζο δεν είναι πλέον ένα ένθετο πινακάκι, αλλά κομμάτι των συνόρων που φτάνουν δυτικά της Κύπρου και – μέσω Κυπριακής Δημοκρατίας – στα ανοιχτά της Παλαιστίνης και του Λιβάνου. Και βέβαια, δεν περνάει μέρα που να μην ακούμε για τα αμύθητα κοιτάσματα αερίου, τις ΑΟΖ, τα πετρέλαια και τη μετατροπή του “Ελληνισμού” σε ενεργειακό κόμβο. Όλα αυτά με τις πλάτες της EXXON MOBIL και των υπόλοιπων πολυεθνικών, που επειδή, λέει, θα κάνουν εξορύξεις θα φέρουν μαζί τους και τους στρατούς των χωρών τους για να προστατέψουν τα εθνικά σύνορα από τυχόν στρατιωτική απάντηση της Τουρκίας.
Ειρωνία: είδα σήμερα στην Καθημερινή τα “ιστορικά πρωτοσέλιδα” της εφημερίδας, έτσι όπως η ίδια τα επιλέγει σε μια αξιόλογη ιστορική-διαδικτυακή παρουσίαση. Ξεχώριζε το “Οίκαδε”, το άρθρο του Γ. Βλάχου λίγο πριν την κατάρρευση του μικρασιατικού μετώπου το 1922: το ελληνικό κράτος αποπειράθηκε και τότε μια επέκταση υπό τον μανδύα μιας διεθνούς συμμαχίας, με την αυταπάτη ότι αν τα πράγματα στραβώσουν, οι Μεγάλες Δυνάμεις θα διαθέσουν τη στρατιωτική τους ισχύ για να διασώσουν τον βυζαντινό τους σωματοφύλακα. Όταν η αυταπάτη συγκρούστηκε άτσαλα με την πραγματικότητα και οι ξένοι στρατοί ήταν άφαντοι, οι εκφραστές των αστικών συμφερόντων σήμαναν το “Οίκαδε”: πίσω στο σπίτι. Και εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι κάηκαν από τις φαντασιώσεις του βυζαντινού – γιατί όχι και αρχαιοελληνικού – μεγαλείου. Και αποφάσισαν επιστρέφοντας να ακολουθήσουν άλλες σημαίες.
Και αναρωτιέμαι: τι σημασία έχει να είσαι η σημαντικότερη ελληνική αστική εφημερίδα και να θυμάσαι τα ιστορικά σου πρωτοσέλιδα, αν δεν έχεις να διδαχθείς τίποτε από αυτά;
Φωτογραφίες ανάρτησης: 1) ο νέος χάρτης της νεότερης Ελλάδας. 2) τα φιλόδοξα σχέδια των αμύθητων κοιτασμάτων όπως αυτά έχουν αποτυπωθεί στον ελληνικό κινηματογράφο, 3) το Οίκαδε του Γεώργιου Βλάχου.
Πηγή: Θανάσης Καμπάνης – f/b
Αφήστε μια απάντηση