Τα κείμενα που ακολουθούν παρουσιάζουν

Σε ποιους και ποιες απευθυνόμαστε

Με αυτή μας την πρόταση, απευθυνόμαστε στους ανθρώπους που ζουν κι εργάζονται στη Θεσσαλονίκη. Αυτούς και αυτές που βρίσκονται 10 ώρες μπροστά σε έναν υπολογιστή, που χάνουν τις Κυριακές τους δουλεύοντας στα πολυκαταστήματα, που ρισκάρουν τις ζωές τους στα μηχανάκια και τα εργοτάξια, που κυνηγάνε αέναα προκηρύξεις, σεμινάρια και μεταπτυχιακά. Στις άνεργες, τους συνταξιούχους, τις αυταπασχολούμενες, τους μπλοκάκηδες, τους νέους επιστήμονες με τα πολλά πτυχία και τα καθόλου λεφτά. Σε αυτούς που έχουν πληρώσει την κρίση και τα μνημόνια και τους τελειώνει ο μισθός τις πρώτες 2 εβδομάδες του μήνα.

Σε αυτούς που στριμώχνονται στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ. Στους μετανάστες και τις μετανάστριες, αλλά και στους δικούς μας φίλους που φύγανε για δουλειά στο εξωτερικό. Στους φοιτητές που δεν έχουν να πληρώσουν για ένα αξιοπρεπές δωμάτιο και σε αυτούς που κινδυνεύουν να τους αρπάξει το σπίτι η τράπεζα. Στους ανάπηρους που πέφτουν πάνω στα τραπεζοκαθίσματα. Στις γυναίκες που καταπιέζονται από το σεξισμό, σε αυτές και αυτούς που υφίστανται διακρίσεις με βάση το σεξουαλικό τους προσανατολισμό.

Στις ομάδες που κάνουν τέχνη σε υπόγεια και βιοτεχνικούς χώρους. Στα στέκια της κοινωνικής αλληλεγγύης και στις επιτροπές αγώνα ενάντια στη λεηλασία της φύσης. Στα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα, στα σωματεία και τις πρωτοβουλίες των εργαζόμενων και των ανέργων. Σε όσους ασφυκτιούν μέσα στον ανταγωνισμό και την εκμετάλλευση, σε όσες εξοργίζονται με τους πολέμους, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, τους εξοπλισμούς, σε όσους δεν ανέχονται τον εθνικισμό και τους φασίστες. Σε αυτούς και αυτές που -σε αντίθεση με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- δεν πειθάρχησαν στο δόγμα «δεν υπάρχει εναλλακτική», δεν βολεύονται με το «μικρότερο κακό», που δεν βρίσκουν καμία ελπίδα στην εναλλαγή των ίδιων κομμάτων εξουσίας, στην εφαρμογή των ίδιων νεοφιλελεύθερων πολιτικών, στη συναλλαγή με το ίδιο αστικό πολιτικό προσωπικό.

Άλλωστε, σε αυτούς και αυτές ανήκουμε κι εμείς. Και λέμε ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα και από κανέναν, ότι είναι δική μας ευθύνη να αλλάξουμε τα πράγματα στην πόλη μας και τη χώρα μας. Ότι κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία για να ανοίξουμε ένα νέο δρόμο – ακόμα κι αν είναι να ηττηθούμε. Και ότι οι επερχόμενες δημοτικές εκλογές αποτελούν και αυτές μια ευκαιρία που πρέπει να την αφήσουμε κι αυτή να πάει χαμένη, μέσα σε ανούσιες κόντρες των κυρίαρχων παρατάξεων που στην ουσία υποστηρίζουν τα ίδια συμφέροντα, μέσα σε εθνικιστικές κραυγές, σε ατομικές φιλοδοξίες τοπικών παραγόντων και εκλογικές καταγραφές κομματικών σχημάτων.

Για αυτό, παίρνουμε την πρωτοβουλία να ιδρύσουμε ένα νέο, μαχητικό και κινηματικό δημοτικό σχήμα με ενωτική και πολυσυλλεκτική φυσιογνωμία. Ένα σχήμα που θα βασίζεται στα μέλη του, στη συλλογικότητα, στην εσωτερική δημοκρατία. Ένα σχήμα ανεξάρτητο που θα στέκεται απέναντι στην κυβέρνηση, στην τοπική εξουσία, στα επιχειρηματικά συμφέροντα. Ένα σχήμα που θα αναφέρεται στη ριζοσπαστική αριστερά και τα κοινωνικά κινήματα, χωρίς να ταυτίζεται με καμία από τις υφιστάμενες πολιτικές οργανώσεις και μέτωπα. Ένα σχήμα που δεν θα αποτελεί ένα απλό εκλογικό κατέβασμα, αλλά θα λειτουργεί ως χώρος υποδοχής όσων θέλουν να αγωνιστούν για μια ανθρώπινη, ανοιχτή, κοινωνικά και περιβαλλοντικά δίκαιη πόλη, σε όσους παλεύουν κόντρα στην καταπίεση, την εκμετάλλευση, τον εργασιακό μεσαίωνα, το ρατσισμό, το σεξισμό, την ομοφοβία, τον εθνικισμό, τον ιμπεριαλισμό, το ξεπούλημα του δημοσίου πλούτου. Ένα σχήμα λοιπόν το οποίο θα έχει ως βασική του αποστολή να συμμετέχει στους αγώνες της πόλης, αλλά θα παρεμβαίνει ταυτόχρονα στις εκλογές και το Δημοτικό Συμβούλιο, για να μεταφέρει και σε αυτό το επίπεδο τις ανάγκες, τα αιτήματα, τις προτάσεις των κινημάτων και της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Μπορεί το σχήμα αυτό να είναι νέο, αλλά πατά καλά στο παρελθόν. Εμπνεόμαστε από την πολυεθνική ιστορία της Θεσσαλονίκης, ή πιο σωστά, του λαού της: την ιστορία των ζηλωτών που πετάξανε τους άρχοντες από τα κάστρα, των εβραίων εργατών που έφτιαξαν τη Φεντερασιόν, των καπνεργατριών και των τσαγκάρηδων που συγκρούστηκαν με τη χωροφυλακή το ‘36. Τη νικηφόρα αντίσταση και την απελευθέρωση της πόλης από τις δυνάμεις του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Την ιστορία των Λαμπράκηδων, του Πολυτεχνείου, της Μαδέμ Λάκο, της Αραβησσού. Παίρνουμε φόρα και δύναμη από τους πιο πρόσφατους αγώνες, το φοιτητικό κίνημα του 2006-2007 και την εξέγερση της νεολαίας το Δεκέμβρη του 2008, το κίνημα των πλατειών και τις απεργιακές μάχες του 2010-2012, τις διαδηλώσεις ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική και το δημοψήφισμα ενάντια στο ξεπούλημα του νερού, τις κινητοποιήσεις ενάντια στους πλειστηριασμούς, τους αντιφασιστικούς και αντισεξιστικούς αγώνες, το ΛΟΑΤ+ κίνημα και φυσικά το ιστορικό ΌΧΙ τον Ιούλη του 2015

Ξέρουμε βέβαια ότι η ίδια πόλη γέννησε και καθάρματα: τους εμπόρους που πλούτισαν αρπάζοντας τις περιουσίες των Εβραίων, τους πολιτικούς που ξήλωσαν τα τραμ για να παραδώσουν την πόλη στα Ι.Χ., τους συνεργάτες των ναζί, αλλά και τους σημερινούς τους απογόνους, που πουλάνε πατριωτισμό κυνηγώντας πρόσφυγες κι αγωνιστές. Για αυτό και είμαστε με τους πολλούς, αλλά δεν είμαστε με όλους.
 

Το τοπίο στον Δήμο Θεσσαλονίκης

Γνωρίζουμε ότι η κατάσταση σήμερα στους Δήμους είναι εξαιρετικά δύσκολη και δεν προσφέρεται για εύκολες προτάσεις. Η μακρά νεοφιλελεύθερη κυριαρχία και τα μνημόνια ενσωματώθηκαν στη δομή και τη λειτουργία των Δήμων, μετατρέποντάς τους σταδιακά σε έναν ακόμα μηχανισμό του αστικού κράτους. Πρώτα ο «Καποδίστριας» και μετά ο «Καλλικράτης» απομάκρυναν την αυτοδιοίκηση από την κοινωνική της βάση, καταστρέφοντας τις όποιες σχέσεις δημοκρατικής εκπροσώπησης και σχηματίζοντας έναν απόμακρο, γραφειοκρατικό Δήμο. Στη συνέχεια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με την ψήφιση του «Κλεισθένη», ενσωμάτωσε κατά γράμμα τις κατευθύνσεις του 3ου μνημονίου για «Τριετή Στρατηγική Μεταρρυθμίσεων» και επιτάχυνε τη μετατροπή της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε εργαλείο εφαρμογής των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Νομιμοποίησε τις αντισυνταγματικές περικοπές των ΚΑΠ (Κεντρικοί Αυτοτελείς Πόροι), στερώντας από τους Δήμους τεράστια έσοδα (σύμφωνα με στοιχεία της ΚΕΔΕ, από το 2010 μέχρι και το 2022, το ύψος των παρακρατηθέντων – υπεξερεθέντων φόρων θα φθάσουν τα 26 δις ευρώ).

Αυτός ο οικονομικός στραγγαλισμός χρησιμοποιήθηκε πρόθυμα από τις περισσότερες δημοτικές αρχές ως εργαλείο προκειμένου να οδηγήσει στην επέκταση της λογικής της «επιχειρηματικότητας» και στη διασύνδεσή των δημοτικών αρχών με κερδοσκοπικά ιδιωτικά συμφέροντα, στα οποία παραχωρούνται βασικές λειτουργίες των Δήμων, όπως η διαχείριση των απορριμμάτων, οι κοινωνικές υποδομές και υπηρεσίες. Οι Δήμοι καλούνται να λειτουργούν ως οιωνεί επιχειρήσεις που, υπό τη διαρκή απειλή της πτώχευσης, αναζητούν «ευρωπαϊκούς» πόρους για να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες των πολιτών τους και εξαναγκάζονται με αυτό τον τρόπο να υποτάσσονται ακόμα βαθύτερα στους ιδιωτικοοικονομικούς όρους που επιβάλλουν αυτά τα χρηματοδοτικά πλαίσια. Η κατάσταση αυτή αντανακλάται και σε επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων στους Δήμους: μείωση προσωπικού, περικοπές, δεκάδες εργατικά «ατυχήματα», ελαστικές μορφές εργασίας. Όλα αυτά συντείνουν στην κατακόρυφη πτώση της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχουν οι Δήμοι προς τους πολίτες τους.

Σε ότι αφορά το Δήμο Θεσσαλονίκης, το γεγονός ότι η παράταξη της «Πρωτοβουλίας» έσπασε πριν 10 χρόνια την κυριαρχία της δεξιάς και του σκοταδιστικού τρίδυμου Παπαγεωργόπουλου-Ψωμιάδη-Άνθιμου, δεν καθιστά τη διοίκηση Μπουτάρη προοδευτική. Μπορεί η ρατσιστική δεξιά αντιπολίτευση να κατηγορεί τον Μπουτάρη ότι διεύρυνε τις ελευθερίες και τα δικαιώματα κάποιων καταπιεσμένων ομάδων, όπως οι πρόσφυγες κι οι ομοφυλόφιλοι. Αυτό όμως κυρίως που έκανε η διοίκηση ήταν να υποτάξει αυτά τα δικαιώματα στα επιχειρηματικά συμφέροντα, υποτιμώντας και δυσφημίζοντας έτσι τα ζητήματα αυτά στα μάτια του κόσμου. Η εθνικιστική δεξιά κατηγορεί τον Μπουτάρη ότι υποστήριξε ανθελληνικές θέσεις. Ο Μπουτάρης όμως, ενδιαφέρεται μάλλον για τα λεφτά των πλούσιων τουριστών, παρά για τα δίκαια των γειτονικών λαών.

Κατά τα άλλα, η διοίκηση Μπουτάρη εφάρμοσε πιστά τη μνημονιακή πολιτική, χωρίς αντιστάσεις ή εναλλακτικές προτάσεις. Υπήρξε υπέρμαχος του ξεπουλήματος των δημόσιων επιχειρήσεων που εδρεύουν στην πόλη (χαρακτηριστική η δήλωση Μπουτάρη ότι θα έδινε και για ένα ευρώ τον ΟΛΘ και τζάμπα τη στοά Μοδιάνο). Δε δίστασε να ζητήσει, μαζί με τον Τζιτζικώστα, ασφαλιστικά μέτρα ενάντια στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στους ΟΤΑ και να απειλήσει ότι θα συγκροτήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό, με όχημα τους ιδιώτες. Συναίνεσε στη μεταβίβαση στο Υπερταμείο μνημείων ιστορικής κληρονομιάς και κτιρίων μεγάλης αξίας, όπως το Υπουργείο Μακεδονίας Θράκης, το Καυτατζόγλειο γήπεδο, ή ακόμα το παραλιακό μέτωπο. Έχει αναδείξει επιχειρήσεις όπως η ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ και η ElDorado σε βασικούς χρηματοδότες της πόλης, όσο αφορά τη συντήρηση των σχολικών κτηρίων, την «επιχειρηματικότητα» των νέων, το στολισμό των Χριστουγέννων, ακόμα και την περιβαλλοντική διαχείριση κ.α. Έχει προσφύγει στην Παγκόσμια Τράπεζα και στο Ίδρυμα Ροκφέλλερ για δανειοδότηση, παραδίδοντάς τους ουσιαστικά την «ανάπτυξη» του παραλιακού μετώπου.

Βέβαια, η πρωτοβουλία Μπουτάρη ήταν μία φιλελεύθερη παράταξη του αστικού κόσμου, με επικεφαλής έναν πλούσιο βιομήχανο και με βασική προτεραιότητα την εξυπηρέτηση των επιχειρηματικών αναγκών: δεν περιμέναμε λοιπόν από αυτήν καμία πολιτική κοινωνικής δικαιοσύνης. Θα περίμενε όμως κανείς να σημειώσει κάποια πρόοδο σε σχέση με την ποιότητα ζωής: οι κατειλημμένοι από τραπεζοκαθίσματα δημόσιοι χώροι, ο αποκλεισμός των ΑμεΑ, οι ποδηλατόδρομοι που έχουν μετατραπεί σε πάρκινγκ, η απουσία λεωφορειολωρίδων και η πλήρης υποταγή της πόλης στο ΙΧ, οι παραγεμισμένοι κάδοι και η αποτυχία της ανακύκλωσης (για την οποία η διοίκηση κατηγορεί τους ρακοσυλλέκτες, γιατί στερούν -λέει- κέρδη από τις ιδιωτικές εταιρίες που έχουν αναλάβει την ανακύκλωση) δεν αφήνουν καμία αμφιβολία: δεν μπορείς να βελτιώσεις τη ζωή των πολλών, ούτε στο πιο «μικρό» ζήτημα, αν δεν είσαι διατεθειμένος να συγκρουστείς με αυτούς που κερδίζουν τόσο από την εργασιακή εκμετάλλευση, όσο και από την περιβαλλοντική υποβάθμιση. Με αυτούς που πλουτίζουν υφαρπάζοντας τόσο το προϊόν της δουλειάς μας, όσο και τα κοινά αγαθά, τους δημόσιους πόρους, τους ελεύθερους χώρους. Και φυσικά, η διοίκηση Μπουτάρη δεν ήταν διατεθειμένη να συγκρουστεί με τον εαυτό της.
 

Για τι αγωνιζόμαστε

Τελικά, το θεσμικό πλαίσιο που υποτάσσει τη λειτουργία των δημόσιων φορέων στους νόμους της αγοράς, σε συνδυασμό με την περικοπή των πόρων, μετατρέπουν τους Δήμους σε έναν γραφειοκρατικό μηχανισμό επιβολής της κυρίαρχης κρατικής πολιτικής, χωρίς ουσιαστική δημοκρατική συμμετοχή, χωρίς υλικά μέσα και νομικές δυνατότητες υλοποίησης εναλλακτικών πολιτικών. Ακόμα κι έτσι όμως, πιστεύουμε ότι δεν πρέπει να παρατήσουμε τους Δήμους στο κεφάλαιο και τα κόμματά του. Οφείλουμε να προτείνουμε μέτρα και θέσεις υπέρ των φτωχών και των εργαζομένων, υπέρ των δημόσιων χώρων και των κοινών αγαθών, υπέρ της κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης. Να διεκδικούμε έναν Δήμο που θα συγκρούεται με τα συμφέροντα των ολιγαρχών της πόλης. Που θα αποτελεί ένα εργαλείο μάχης απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές, τα μνημόνια, τη λιτότητα. Που θα βάλει φρένο στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, που δε θα αφήσει κανέναν κάτοικο χωρίς σπίτι-ρεύμα-νερό. Που θα αμφισβητεί ευθέως τις πολιτικές της κεντρικής κυβέρνησης, στο βαθμό που στρέφονται ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία.

Για αυτό, πιστεύουμε ότι οι διεκδικήσεις μας σε επίπεδο Δήμου πρέπει να είναι άρρηκτα δεμένες με τους αγώνες για την κοινωνική δικαιοσύνη, για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, για την ελευθερία και τις ελευθερίες, για την ειρήνη και την αλληλεγγύη των λαών. Με τους αγώνες που έγιναν και ακόμα περισσότερο αυτούς που μέλλονται να γίνουν ενάντια στην ανεργία και τη φτώχεια, ενάντια στα μνημόνια και το νεοφιλελευθερισμό, ενάντια στη λιτότητα και τους εκβιασμούς για το ευρώ, ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τους πλειστηριασμούς και φυσικά ενάντια στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ή όποιας άλλης αστικής δύναμης έχει αναλάβει όταν θα διαβάζονται αυτές οι γραμμές.

Η δική μας αριστερά στέκεται ενάντια στην κρίση και την ανεργία, αλλά και ενάντια σε μια καπιταλιστική ανάπτυξη βασισμένη στην εκποίηση των κοινών αγαθών, τους χαμηλούς μισθούς, την εργασιακή επισφάλεια, την εργοδοτική ασυδοσία και την περιβαλλοντική λεηλασία. Αγωνιζόμαστε για πλήρη και σταθερή εργασία για όλους και όλες, με αξιοπρεπή αμοιβή και συνθήκες, μέσα από δημόσιες επενδύσεις και ενίσχυση των συνεργατικών εγχειρημάτων. Για ένα παραγωγικό μετασχηματισμό, βασισμένο στην κοινωνική και περιβαλλοντική δικαιοσύνη. Για αυτό και υποστηρίζουμε ότι η άρνηση αποπληρωμής του δημοσίου χρέους, η δημόσια ιδιοκτησία των τραπεζών και των στρατηγικών τομέων της οικονομίας και η λειτουργία τους κάτω από εργατικό και κοινωνικό έλεγχο, η συνακόλουθη ρήξη με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποτελούν κομβικές στιγμές στον αγώνα για την κοινωνική αλλαγή.

Ταυτόχρονα, θα αγωνιστούμε με κάθε κόστος για να αποτρέψουμε κάθε νέο πόλεμο στην περιοχή μας και τον κόσμο. Αντιστεκόμαστε στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, όπου και αν γίνονται και από όπου και αν προέχονται, στις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ ή των άλλων δυνάμεων, που προκαλούν θάνατο, πόνο και προσφυγιά. Στεκόμαστε ενάντια στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό στο Αιγαίο για τις ΑΟΖ και τα πετρέλαια, στην πολεμική όξυνση και τις εξοπλιστικές δαπάνες, οι οποίες κλέβουν το ψωμί από το τραπέζι των φτωχών για να αυξάνουν τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας. Καταγγέλλουμε την ένταξη του ελληνικού κράτους στον αντιδραστικό άξονα Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδας – Αιγύπτου.

Παλεύουμε ενάντια στη συμμετοχή της Ελλάδας και κάθε άλλης χώρας στο ΝΑΤΟ,και στην επέκταση της ευρωατλαντικής συμμαχίας στα Βαλκάνια. Από αυτή τη σκοπιά, είμαστε ενάντια στις επιβουλές των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και των ντόπιων συνεργατών τους, οι οποίες εκβιάζουν ολόκληρους λαούς, επιβάλλοντας ονόματα και συντάγματα, με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Γνωρίζουμε πολύ καλά την ιστορία των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στα Βαλκάνια, με όπλο την καλλιέργεια του εθνικισμού, βάζοντας τους λαούς να αντιπαρατίθενται ενάντια στη μεταξύ τους αναγκαία και επιθυμητή ειρήνη και φιλία. Τον τελευταίο χρόνο ήρθαμε αντιμέτωποι με την έξαρση της εθνικιστικής ρητορείας που αναπτύχθηκε μέσω των συλλαλητηρίων, τα οποία αποτέλεσαν πρόσφορο έδαφος για να βρουν χώρο τους δρόμους που ζούμε, φασιστικές αντιλήψεις και πρακτικές (επιθέσεις σε κοινωνικούς χώρους μέχρι επιθέσεις σε πολίτες της πόλης). Η Θεσσαλονίκη για εμάς πρέπει να αποτελεί λιμάνι συμφιλίωσης των λαών των Βαλκανίων, ενάντια σε ανιστόρητες στρεβλώσεις, ακραίες, μισαλλόδοξες φωνές που ουδεμία σχέση έχουμε με την ιστορία της. Για αυτό και τασσόμαστε ενάντια στα εθνικιστικά συλλαλητήρια, τις φασιστικές συμμορίες, τον κρατικό και κοινωνικό ρατσισμό και εθνικισμό.

Οι λαοί μπορούν να λύσουν μόνοι τις διαφορές τους, χωρίς την παρέμβαση ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Μόνο έτσι είναι εφικτή η προώθηση της φιλίας, της αδελφοσύνης και της ισότιμης συνεργασίας των λαών. Αναδεικνύουμε τα κοινά συμφέροντα, τα κοινά προβλήματα, τις κοινές ανάγκες και τις κοινές ελπίδες που έχουν οι φτωχοί κι οι εργαζόμενοι από όλες τις πλευρές των συνόρων, στα Βαλκάνια και πέρα από αυτά. Η Μακεδονία αποτελεί μια γεωγραφική ενότητα με πλούσια, πολυπολιτισμική ιστορία, η οποία σήμερα μοιράζεται σε τρεις κρατικές οντότητες. Όλοι οι λαοί της περιοχής έχουν συνεπώς το δικαίωμα χρήσης του ονόματος χωρίς κανένας να μπορεί να επιβάλλει την αποκλειστικότητα.

Άξονες δράσης

Άμεσοι στόχοι μας είναι να στεκόμαστε, μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, εμπόδιο στη χρήση του Δήμου ως όργανο του κεφαλαίου, να ανοίξουμε νέα πεδία δημοκρατίας και συμμετοχής των πολιτών στη λήψη και τον έλεγχο των αποφάσεων, καθώς και να επεξεργαστούμε, να προβάλλουμε μέσα από το Δήμο και όπου το καταφέρουμε να επιβάλλουμε μαζί με τα τοπικά κινήματα συγκεκριμένα αιτήματα και διεκδικήσεις. Με αυτή την προσέγγιση, το δημοτικό σχήμα θα ανασυντάσσει και θα προτείνει ένα διαρκώς ανοικτό και εξελισσόμενο μεταβατικό πρόγραμμα για το Δήμο Θεσσαλονίκης, ξεκινώντας από την παρακάτω, προσωρινή, αφετηρία.

1. Με τους φτωχούς, για τους φτωχούς

Η κρίση και η ανεργία από τη μια, η νεοφιλελεύθερη διαχείρισή τους από την άλλη, απέκλεισαν χιλιάδες άνεργους κι εργαζόμενους της πόλης μας από την πρόσβαση στα στοιχειώδη: την εργασία, την υγεία, ακόμα και τη στέγη, το ρεύμα, την αξιοπρεπή τροφή. Πρώτο καθήκον μας λοιπόν, μέσα κι έξω από το Δήμο, παραμένει η αλληλεγγύη: κανένας συμπολίτης και καμία συμπολίτισσά μας, ντόπιος ή πρόσφυγας, να μείνει ούτε μια μέρα ακόμα χωρίς σπίτι, ρεύμα, νερό, φαγητό, περίθαλψη, αξιοπρέπεια. Δεν μπορείς όμως να είσαι με τους φτωχούς, αν δεν είσαι ενάντια στους πλούσιους: οι πόροι για την ανακούφιση των φτωχών πρέπει να έρθουν από τις επιχειρήσεις που κερδίζουν τόσο καιρό από τους μισθούς πείνας και την εκμετάλλευση ανθρώπων και φύσης.

1. Άμεση αντιμετώπιση της αστεγίας και της έλλειψης βασικών αγαθών (πρόσβαση σε ρεύμα, νερό, διατροφή), με επιστράτευση όσων δημοτικών πόρων χρειάζονται, με ενεργοποίηση, συντονισμό & στήριξη των κοινωνικών δομών αλληλεγγύης, με επίταξη αχρησιμοποίητων δημόσιων και ιδιωτικών χώρων.
   1. Ανοιχτές δομές φιλοξενίας για όλους τους αστέγους, χωρίς περιορισμούς στην πρόσβαση (όπως π.χ. για τους «χωρίς χαρτιά»). Διατήρηση των υφιστάμενων χώρων και διαμερισμάτων φιλοξενίας.
   2. Επανασύνδεση του κομμένου ρεύματος σε κάθε λαϊκή κατοικία, με την υποστήριξη του Δήμου.
   3. Αποκεντρωμένα δωρεάν εστιατόρια στις γειτονιές, με όρους ισότιμης συνύπαρξης, συμμετοχής και αξιοπρέπειας όσων τα χρειάζονται, ώστε να εξαφανιστεί η ανάγκη για φιλανθρωπικά συσσίτια.
   4. Εγκατάσταση δημόσιων βρυσών σε όλη την πόλη, με την αξιοποίηση και των ιστορικών κρηνών.
   5. Πρωτοβάθμια περίθαλψη μέσω αποκεντρωμένων δημοτικών ιατρείων για τους αποκλεισμένους από το δημόσιο σύστημα υγείας.
2. Υποστήριξη των ενοικιαστών/τριών της πόλης, ώστε να προστατεύονται από την κερδοσκοπία και να μπορούν να βρουν αξιοπρεπή σπίτια σε λογική τιμή. Πόλη φιλική και προσιτή στους εργαζόμενους, τους φοιτητές και τους ανέργους. Τουρισμός με προτεραιότητα και σεβασμό στις τοπικές κοινωνίες.
   1. Έλεγχος των ενοικίων και διεκδίκηση επιβολής ορίων (μέσω νομικών περιορισμών ή, όσο αυτό δεν γίνεται, εκστρατειών, καταγγελιών, αντικινήτρων, υποστήριξης των ενοικιαστών στην κατεύθυνση της αυτομείωσης ενοικίου).
   2. Καταγραφή όλων των κενών οικημάτων και διεκδίκηση της υποχρεωτικής αξιοποίησης όσων βρίσκονται στην ιδιοκτησία τραπεζών, ασφαλιστικών ή δημόσιων οργανισμών για τις κοινωνικές ανάγκες. Να επιβληθεί η υποχρεωτική παραχώρηση σε όσους τους έχουν ανάγκη -ή αντίστοιχα να νομιμοποιηθεί η ελεύθερη χρήση- όλων των χώρων που διατηρούνται κενοί για λόγους κερδοσκοπίας, ανεβάσματος των τιμών, γραφειοκρατικών ή ιδιοκτησιακών κωλυμάτων κοκ. Να στηριχτούν οι καταλήψεις στέγης από αστέγους που χρησιμοποιούν τέτοιους χώρους για τις ανάγκες τους.
   3. Έλεγχος και περιορισμός της βραχυχρόνιας μίσθωσης, ώστε να μην λειτουργεί ως πεδίο κερδοσκοπίας του κεφαλαίου και κίνητρο αύξησης των ενοικίων. Απαγόρευση βραχυχρόνιας μίσθωσης από νομικά πρόσωπα και περιορισμό μίας μίσθωσης ανά ΑΦΜ.
   4. Απόρριψη ή ανασχεδιασμός των σχεδίων ανάπλασης συνοικιών (gentrification), όταν αυτά τείνουν να επιβάλλουν εμπορικές ή τουριστικές χρήσεις εις βάρος της οικιστικής.
3. Δημόσια, ποιοτικά, προσβάσιμα για όλους/ες μέσα μεταφοράς.
   1. Αποκλειστικά δημόσιος φορέας για όλα τα μέσα μεταφοράς, με συμμετοχή του Δήμου και της κοινωνίας στη διαχείριση.
   2. Ριζική ενίσχυση της λεωφορειοκίνησης, με πυκνά δρομολόγια, επέκταση ωραρίου τις νυχτερινές ώρες, νέα οχήματα και αποκλειστικές λεωφορειολωρίδες.
   3. Επέκταση της δωρεάν μετακίνησης από τους ανέργους στους/ις εργαζόμενους/ες που αμείβονται με το βασικό και χρειάζονται λεωφορείο για τη δουλειά τους.
4. Ανασχεδιασμός του Δημοτικού Προϋπολογισμού στην κατεύθυνση της κοινωνικής και περιβαλλοντικής δικαιοσύνης
   1. Άμεση κλιμάκωση των ανταποδοτικών δημοτικών τελών και φόρων στη μέγιστη επιτρεπόμενη κλίμακα 1 προς 10 και διεκδίκηση μεγαλύτερης κλίμακας, ώστε να επιβαρυνθούν περισσότερο οι επιχειρήσεις, να ελαφρυνθούν οι λαϊκές κατοικίες και να απαλλαχθούν οι άνεργοι/ες και όσοι ζουν στο όριο της φτώχειας.
   2. Διεκδίκηση της άμεσης επαναφοράς των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων στα επίπεδα του 2008, πριν από τις μνημονιακές περικοπές.
   3. Καμία δανειοδότηση του Δήμου από κερδοσκοπικά κεφάλαια. Ενίσχυση και αξιοποίηση του δημόσιου Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων για την κάλυψη των δανειακών αναγκών των Δήμων.

1. Για μια βιώσιμη και περιβαλλοντικά δίκαιη πόλη

Απέναντι στην περιβαλλοντική ευαισθησία αυτών που ανησυχούν για τα πλαστικά καλαμάκια αλλά προσκυνούν την Eldorado, εμείς αντιπροτείνουμε ένα ριζοσπαστικό οικολογικό πρόγραμμα, το οποίο θα εστιάζει όχι στην κατανάλωση, αλλά στην παραγωγή – και κατ’ επέκταση σε αυτούς που ελέγχουν την παραγωγή. Τα «σκουπίδια» για παράδειγμα, πριν καταλήξουν σε έναν παραγεμισμένο πράσινο ή μπλε κάδο, πριν καν τα αγοράσει ο καταναλωτής (ως εμπορεύματα μίας ή περιορισμένης χρήσης), κάποιος τα έχει σχεδιάσει και παράξει, με σκοπό πάντα το κέρδος. Μόνο παρεμβαίνοντας εκεί, στην παραγωγή των εμπορευμάτων, μπορούμε να περιορίσουμε ριζικά τον όγκο των αποβλήτων και μαζί το οικονομικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό κόστος της διαχείρισής τους. Στον αντίποδα της οικολογίας των πλουσίων που ρίχνει την ευθύνη στην υπερκατανάλωση ή τον υπερπληθυσμό των φτωχών, ιχνηλατούμε ένα πρόγραμμα περιβαλλοντικής δικαιοσύνης, επαναπροσδιορίζοντας την ίδια την έννοια του περιβάλλοντος, ώστε αυτή να περιλαμβάνει «το σύνολο των συνθηκών της ζωής στις κοινότητές μας – τον αέρα και το νερό, τις ασφαλείς δουλειές για όλους με δίκαιους μισθούς, την κατοικία, την εκπαίδευση, την υγεία, τις ανθρώπινες φυλακές, την ισότητα, τη δικαιοσύνη».

1. Προστασία και αύξηση των ελεύθερων, προσβάσιμων, πράσινων χώρων της πόλης.
   1. Αυστηρός περιορισμός κάθε ανοικοδόμησης στους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους εντός του πολεοδομικού συγκροτήματος, ειδικά σε δημόσια οικόπεδα. Ανακατεύθυνση της οικοδομικής δραστηριότητας στην αξιοποίηση εγκαταλελειμμένων χώρων.
   2. Απομάκρυνση των στρατιωτικών εγκαταστάσεων από το Δήμο, απελευθέρωση των αντίστοιχων δημόσιων χώρων για τη δημιουργία χώρων πρασίνου.
   3. Διατήρηση του περιαστικού δάσους, των ανοιχτών ρεμάτων, των φυσικών οικότοπων και των χώρων πρασίνου εντός της πόλης, ενοποίηση και προστασία, χωρίς πολυδάπανα προγράμματα «ανάπλασης» και «ανάδειξης».
   4. Συλλογικοποίηση των αστικών χώρων, με ελεύθερη πρόσβαση και ενθάρρυνση της χρήσης των ελεύθερων χώρων και του αστικού πράσινου, ενίσχυση αστικών και περιαστικών καλλιεργειών.
2. Ενάντια στο κυρίαρχο μοντέλο παραγωγής, μετακίνησης, ανάπτυξης.
   1. Αποφυγή έργων από-τα-πάνω ανάπλασης, gentrification και γενικά αλλοίωσης του αστικού ιστού.
   2. Απόρριψη των φαραωνικών «αναπτυξιακών» έργων (όπως η μετεγκατάσταση του Α.Π.Θ., του Σταθμού, τα σχέδια για «πλωτό» Αξιό κ.α.), τα οποία υπηρετούν ανάγκες του κεφαλαίου, με δυσανάλογο περιβαλλοντικό, οικονομικό και κοινωνικό κόστος, ιδιαίτερα σε περίοδο κρίσης.
   3. Περιορισμός της κυριαρχίας του ΙΧ, με απόδοση χώρου σε αποκλειστική κίνηση λεωφορείων, ποδηλάτων και πεζών.
   4. Υποστήριξη της ανάπτυξης δικτύου τραμ, άμεση ενίσχυση των αστικών λεωφορείων και της θαλάσσιας συγκοινωνίας.
3. Δραστικός περιορισμός του όγκου των απορριμμάτων και ριζικός ανασχεδιασμός όλης της διαδικασίας συλλογής, ανακύκλωσης και διαχείρισης των απορριμμάτων, με στόχο τη μείωση και την κοινωνικά δίκαιη κατανομή των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και του κόστους. Η διαδικασία αυτή μπορεί να στηριχτεί μόνο στην ενεργοποίηση και συμμετοχή των κατοίκων, το δημόσιο έλεγχο όλης της αλυσίδας ανακύκλωσης και τη συνεργασία με μικρά συνεργατικά εγχειρήματα, ενάντια στο σημερινό μοντέλο που βασίζεται στην κυριαρχία μεγάλων ιδιωτικών εταιριών, την καθετοποίηση και το κέρδος. Μέσω μιας τέτοιας αλλαγής, ο Δήμος θα μπορεί να επιτύχει την αποκλιμάκωση της διαδικασίας συλλογής των απορριμμάτων, την ελάφρυνση του αστικού περιβάλλοντος και του οδικού δικτύου από το βάρος της κυκλοφορίας των απορριμματοφόρων, την ανακατεύθυνση της εργασίας των δημοτικών υπαλλήλων σε πιο παραγωγικές κατευθύνσεις και τη μείωση της πίεσης στους χώρους απόθεσης.
   1. Αυστηρός περιορισμός -στην κατεύθυνση της απαγόρευσης- των συσκευασιών μίας χρήσης και ιδιαίτερα των πλαστικών (ενδ. πλαστικές σακούλες, συσκευασίες τροφίμων, ποτήρια, μη επιστρεφόμενες φιάλες). Ο περιορισμός αυτός θα γίνεται στην πηγή, δηλ. στις επιχειρήσεις που τις παράγουν ή τις διαθέτουν. Υποχρεωτική στροφή στις επαναχρησιμοποιούμενες και επιστρεφόμενες συσκευασίες μικρού κόστους.
   2. Δίκαιη κλιμάκωση των τελών καθαριότητας με δραστική αύξηση στις επιχειρήσεις που παράγουν-προωθούν απορρίμματα.
   3. Ριζική αλλαγή του μοντέλου ανακύκλωσης με διαχωρισμό στην πηγή και πολλαπλούς κάδους, συλλογικές πρακτικές κομποστοποίησης, συλλογή λαδιών και άλλων αξιοποιήσιμων απορριμμάτων, προώθηση της επανάχρησης.
   4. Μικρής κλίμακας αποκεντρωμένοι χώροι απόθεσης απορριμμάτων με συναίνεση και περιβαλλοντική δικαιοσύνη. Καμία σκέψη για δημιουργία εργοστασίου καύσης.
4. Το σχήμα μας και ο Δήμος στο πλευρό των πραγματικών οικολογικών κινημάτων, αυτών που υπερασπίζονται τη φύση, την υγεία, τους ελεύθερους χώρους, τα κοινά αγαθά από τη λεηλασία και την υπαγωγή τους στον κυρίαρχο τρόπο παραγωγής.
   1. Στηρίζουμε και συμμετέχουμε στο κίνημα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, η οποία αποτελεί και το μεγαλύτερο κίνδυνο για το περιβάλλον όλης της περιοχής. Απαιτούμε την άμεση αθώωση όλων των αγωνιστών και αγωνιστριών που διώκονται.

1. Με τα κοινά αγαθά, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση

Τα μνημόνια δεν ήταν μόνο φόροι και μειώσεις μισθών. Πρώτα από όλα, ήταν η προσπάθεια του κεφαλαίου με στόχο να κλέψει ό,τι δημόσιο και κοινό αγαθό είχε απομείνει -τα λιμάνια, τα αεροδρόμια, τους δρόμους, την ενέργεια, την παραλία, τους ελεύθερους χώρους, ακόμα και το νερό- για να σώσει την κερδοφορία του: αυτό δηλαδή που κομψά σήμερα ονομάζεται «ανάπτυξη». Η απερχόμενη διοίκηση του Δήμου υποστήριξε με ζέση αυτή τη νέα διαδικασία πρωταρχικής συσσώρευσης, στεκόμενη με “ειλικρίνεια και θάρρος” με την πλευρά των πλούσιων και των αστών, στους οποίους άλλωστε ανήκει. Εμείς από την άλλη, ονειρευόμαστε ένα Δήμο που θα μπαίνει μπροστά -με τις αποφάσεις, τους ανθρώπους, ακόμα και τις μπουλντόζες του- στη μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των βασικών υποδομών, του νερού, των συγκοινωνιών, της ενέργειας, των ελεύθερων χώρων.

1. Αγώνας για ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων χώρων και υποδομών.
   1. Απένταξη όλων των δημόσιων κτηρίων από το Υπερταμείο.
   2. Ακύρωση της ιδιωτικοποίησης της Αγοράς Μοδιάνο, της καρδιάς της ιστορικής αγοράς της πόλης. Διεκδίκηση της ιδιοκτησίας της από το Δήμο, διατήρηση της χρήσης της ως αγορά τροφίμων με μικρά καταστήματα, με προτεραιότητα στα συνεργατικά εγχειρήματα.
   3. Πάλη για την ανατροπή των ιδιωτικοποιήσεων δημόσιων δικτύων ενέργειας, επικοινωνιών, μεταφορών, του αεροδρομίου και του λιμανιού της πόλης, τις οποίες ολοκλήρωσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
   4. Διατήρηση και αποκατάσταση της ελεύθερης πρόσβασης και τη δυνατότητα χρήσης των υποδομών του λιμανιού για πολιτιστικούς και κοινωνικούς σκοπούς, χωρίς ενοικίαση ή κερδοσκοπία.
   5. Ανυποχώρητος αγώνας για το δημόσιο χαρακτήρα της ύδρευσης, με αποκλειστικά δημόσια ιδιοκτησία της ΕΥΑΘ, συμμετοχή και έλεγχο από τους Δήμους και την κοινωνία.
2. Κατοχύρωση ή διεκδίκηση του δημόσιου χαρακτήρα όλων των ελεύθερων χώρων εντός της πόλης.
   1. Αποτροπή κάθε προσπάθειας ιδιωτικοποίησης και οικοδόμησης όποιου ελεύθερου χώρου έχει απομείνει στην πόλη, όπως η νέα παραλία, τα πάρκα, το δάσος, τα ρέματα, οι πλατείες, τα στρατόπεδα, τα αδόμητα οικόπεδα, μέσω πώλησης, ενοικίασης ή παραχώρησης.
   2. Διασφάλιση της συντήρησης, της καθαριότητας και της ποιότητας των δημόσιων χώρων, εξασφάλιση της ελεύθερης πρόσβασης, ενθάρρυνση της συλλογικής χρήσης.
   3. Υπεράσπιση του ενιαίου και δημόσιου χαρακτήρα όλου του παραλιακού μετώπου και της ελεύθερης πρόσβασης με ήπιες χρήσεις, χωρίς περιβαλλοντική υποβάθμιση.
   4. Αποτροπή κάθε έμμεσης, νόμιμης ή παράνομης, ιδιωτικοποίησης των ελεύθερων χώρων μέσω της κατάληψής τους από τραπεζοκαθίσματα καταστημάτων ή άλλες εμπορικές χρήσεις.
   5. Επαναπροσδιορισμός, με ανοιχτή διαβούλευση, των όρων εμπορικής χρήσης των δημόσιων χώρων, με σεβασμό της προσβασιμότητας, του ιστορικού χαρακτήρα και της δημόσιας αισθητικής. Αυστηρή τήρηση του νέου πλαισίου, με άμεση αφαίρεση όλων των αυθαίρετων κατασκευών και μεγάλα πρόστιμα στις επιχειρήσεις που κερδοσκοπούν εις βάρος του δημόσιου χώρου.
3. Να μην γίνει ο Δήμος ένα νέο όχημα ιδιωτικοποίησης μέσω του «Κλεισθένη».
   1. Καμία συμμετοχή του Δήμου σε επιχειρηματικά σχήματα για την ηλεκτροπαραγωγή ή άλλη ιδιωτικοοικονομική λειτουργία γύρω από τα κοινά αγαθά.
   2. Όχι στη συμμετοχή κερδοσκόπων ιδιωτών της διαχείρισης των απορριμμάτων.
   3. Επιστροφή της ανακύκλωσης σε δημόσια-δημοτική ιδιοκτησία και έλεγχο. Πρόσληψη των εργαζομένων σε αυτή με το καθεστώς του δημοτικού υπάλληλου, άμεση βελτίωση των φριχτών όρων εργασίας τους.

1. Δουλειά με αξιοπρέπεια, δουλειά για όλους

Όταν η κρίση περιόρισε τα κέρδη των επιχειρήσεων, αυτές δεν δίστασαν να μας πετάξουν στην ανεργία: και μάλιστα, ειδικά τις γυναίκες, ακόμα περισσότερο τους νέους και ακόμα χειρότερα στη Θεσσαλονίκη. Τώρα, η νέα φάση της γιαλαντζί «μεταμνημονιακής» ανάπτυξης -με σημείο αφετηρίας τους χαμηλούς μισθούς, τις ελαστικές σχέσεις, την απουσία δικαιωμάτων- απειλεί να μονιμοποιήσει τη φτώχεια των εργαζομένων, καταδικάζοντας τις επόμενες γενιές να ζήσουν χειρότερα από τις προηγούμενες. Σε αυτή τη συνθήκη, χρειαζόμαστε ένα Δήμο που να στέκεται δίπλα στους ανέργους και τους εργαζόμενους (πρώτα φυσικά στους δικούς του εργαζόμενους), να στηρίζει τους αγώνες τους και διευρύνει με την πολιτική και τους πόρους τις δυνατότητες για νέες, αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας.

1. Προάσπιση και επαναδιεκδίκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο Δήμο.
   1. Άμεση επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού.
   2. Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζομένων του Δήμου, κατάργηση επισφαλών σχέσεων εργασίας (εργολαβιών, συμβάσεων ορισμένου χρόνου κοκ).
2. Κοινή δράση με σωματεία και άλλες συλλογικότητες εργαζομένων για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, του ωραρίου, της κυριακάτικης αργίας, κόντρα σε απολύσεις, διώξεις και εργοδοτικές αυθαιρεσίες.
3. Έμπρακτη υποστήριξη ανακτημένων επιχειρήσεων, δηλαδή των επιχειρήσεων που έχουν κλείσει και περνούν στα χέρια των εργαζομένων, και των άλλων συνεργατικών εγχειρημάτων.
   1. Προνομιακή αγορά των προϊόντων τους από το Δήμο και τις δομές του.
   2. Παροχή κοινών πόρων -όπως κτίρια και άδειες- για παραγωγή και διάθεση των προϊόντων τους.
   3. Περιορισμός δημοτικών τελών και φόρων.
4. Δεσμευτικό σύμφωνο ποιότητας, με την εγγύηση και τον έλεγχο του Δήμου, για τις τοπικές επιχειρήσεις και ιδιαίτερα τις τουριστικές επιχειρήσεις εστίασης και στέγασης, το οποίο θα τις κατευθύνει (μεταξύ άλλων):
   1. στην απορρόφηση τοπικών, ποιοτικών προϊόντων μικρών και συνεργαζόμενων παραγωγών, με στόχο τη διάχυση του οφέλους από τον τουρισμό στις τοπικές κοινωνίες,
   2. στην προστασία των εργατικών δικαιωμάτων,
   3. στον αυστηρό περιορισμό του περιβαλλοντικού κόστους (κατανάλωση ενέργειας και νερού, παραγωγή απορριμμάτων).

1. Για την ειρήνη και τη φιλία των λαών, ενάντια σε ιμπεριαλισμό, φασισμό και εθνικισμό

Το πρόγραμμα μας αντιπαρατίθεται με τον ιμπεριαλισμό, τους διεθνείς οργανισμούς του, την απειλή του πολέμου, το μιλιταρισμό, τον εθνικισμό -με έμφαση στον ελληνικό εθνικισμό-, το φασισμό. Συμμετέχουμε σε αντιφασιστικές πρωτοβουλίες και δράσεις σε συντονισμό με μαχητικές/ριζοσπαστικές δυνάμεις της πόλης.

1. Θεσσαλονίκη ελεύθερη από τις ΝΑΤΟϊκές εγκαταστάσεις και τους κινδύνους που συνεπάγονται για τους λαούς της περιοχής.
   1. Απομάκρυνση του ΝΑΤΟϊκού στρατηγείου.
   2. Καμία εγκατάσταση νατοϊκής ή άλλης βάσης στην ευρύτερη περιοχή και την χώρα.
   3. Καμία παραχώρηση χώρων και υποδομών της πόλης, όπως το λιμάνι, στους ιμπεριαλιστικούς στρατούς.
2. Πάλη ενάντια στις εξοπλιστικές δαπάνες και αξιοποίηση των πόρων στις κοινωνικές ανάγκες.
3. Αποκατάσταση και ανάδειξη του πολυεθνικού και πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της ιστορίας της πόλης μας.
   1. Ανάδειξη της παρουσίας και της μνήμης όλων των ιστορικών, εθνικών και θρησκευτικών ομάδων της πόλης (χριστιανών, μουσουλμάνων, εβραίων, Ελλήνων, Βουλγάρων, σλαβομακεδόνων, τούρκων, αθίγγανων, Αρμένιων κοκ), μέσω της διατήρησης ή της αποκατάστασης των μνημείων τους, πολιτιστικών εκδηλώσεων, ιστορικής έρευνας κα.
   2. Ανάδειξη του Ολοκαυτώματος των Θεσσαλονικέων Εβραίων και γενικότερα των εγκλημάτων των ναζί και των Ελλήνων συνεργατών τους στην πόλη. Δημιουργία ζωντανών χώρων μνήμης, κατά προτεραιότητα στους χώρους όπου έζησε και μαρτύρησε η εβραϊκή κοινότητα, όπως είναι ο Παλιός Σταθμός, η Πλατεία Ελευθερίας, το Πανεπιστήμιο, οι χώροι των συναγωγών και των οικισμών-γκέτο. Όχι στην «τουριστοποίηση» της ιστορικής μνήμης και τα μουσεία-εμπορικά μεγαθήρια που δεν σέβονται το ιστορικό πλαίσιο και το περιβάλλον.
   3. Συντονισμός με τις άλλες μαρτυρικές πόλεις και χωριά, στην Ελλάδα και τον κόσμο.
4. Ανακήρυξη της Θεσσαλονίκης ως ζώνης ελεύθερης από ναζιστές και φασίστες.
   1. Απομάκρυνση των γραφείων των ναζιστικών συμμοριών.
   2. Καμία νομιμοποίηση της παρουσίας ναζιστών εντός του Δημοτικού Συμβουλίου.
   3. Άμεση υλική προστασία και ηθική υποστήριξη κάθε θύματος ή στόχου των φασιστών.
   4. Αποχή του Δήμου από τη διοργάνωση και πολιτική καταδίκη των εθνικιστικών εκδηλώσεων, με ανιστορικό και μισαλλόδοξο περιεχόμενο, όπως τα εθνικιστικά συλλαλητήρια και άλλες ακροδεξιές φιέστες.
5. Αποκατάσταση του διεθνή και διεθνιστικού προσανατολισμού της σημερινής Θεσσαλονίκης.
   1. Ουσιαστική αδελφοποίηση με πόλεις από όλες τις γειτονικές βαλκανικές χώρες, με πολιτιστικές και πολιτικές ανταλλαγές, δράσεις αλληλεγγύης κοκ.
   2. Συντονισμός με προοδευτικούς δήμους σε πανευρωπαϊκό επίπεδο με στόχους την κοινή πάλη ενάντια στο ρατσισμό-εθνικισμό-φασισμό, τη λιτότητα και τη βαρβαρότητα που γεννά και αναπαράγει το καπιταλιστικό σύστημα.
   3. Ανάδειξη του σύγχρονου πολιτισμικού πλούτου που φέρνει στην πόλη η παρουσία νέων μεταναστών/τριων και προσφύγων.

1. Δημοκρατία στη βάση, με τη συμμετοχή των πολλών

Οι μεταρρυθμίσεις του Καλλικράτη και στη συνέχεια του Κλεισθένη, ακύρωσαν εν πολλοίς τη δυνατότητα αυτοδιοίκησης, δημιουργώντας παρά φύση Δήμους-τέρατα, χωρίς αντιστοίχιση με τους τόπους που οι άνθρωποι ζουν κι εργάζονται. Απέναντι σε ένα Δήμο-όργανο ή καρικατούρα του αστικού κράτους, παλεύουμε να ανοίξουμε χώρους ελευθερίας, δημοκρατίας, συμμετοχής των πολιτών, αξιοποιώντας κάθε θεσμοθετημένη διαδικασία και διεκδικώντας νέα πεδία παρέμβασης.

1. Συμμετοχή των πολιτών στη λήψη αποφάσεων, κοινωνικός έλεγχος του Δήμου.
   1. Πραγματοποίηση συνελεύσεων σε επίπεδο κοινότητας (ή χαμηλότερο, όπου αυτό είναι πιο πρακτικό και εξασφαλίζει την άμεση συμμετοχή) και σεβασμό των αποφάσεών τους από τα Δημοτικά όργανα.
   2. Διαβούλευση για όλα τα βασικά θέματα του Δήμου σε επίπεδο κοινοτήτων και τοπικών συνελεύσεων.
   3. Συμμετοχικός προϋπολογισμός, μέσα από ανοιχτές διαδικασίες διαβούλευσης σε τοπικό επίπεδο, οι οποίες θα αποφασίζουν για το σύνολο των εσόδων του Δήμου που προέρχονται από ανταποδοτικά τέλη και φόρους και για το σύνολο των εξόδων εκτός λειτουργικών δαπανών.
   4. Πραγματοποίηση τοπικών δημοψηφισμάτων, με πρόταση πολιτών.
2. Καμία συμμετοχή, συνδιαλλαγή ή κάλυψη στη διαχείριση του Δήμου από παρατάξεις που εκλέχθηκαν και πολιτεύονται με αντιθετικά προγράμματα. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι και το δικό μας σχήμα δεν θα στηρίξει καμία υποψήφια διοίκηση από τον αστικό κόσμο.

1. Ισότητα και ελευθερίες, χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς

Οι σύγχρονες πόλεις, οι δρόμοι, οι πλατείες κι οι δημόσιοι χώροι, οι γειτονιές και τα σπίτια μας, μπορεί να λειτουργούν ως πεδία πολλαπλών αποκλεισμών με βάση την τάξη, το φύλο, τη φυλή. Μπορούν όμως να λειτουργήσουν ως πεδία αγώνα για την ισότητα και την ελευθερία, ως χώροι συνάντησης και συμπερίληψης. Σε αυτούς τους δρόμους, σε αυτές τις γειτονιές, οι άνθρωποι που συναντιόμαστε στο δημοτικό σχήμα, αγωνιζόμαστε χρόνια τώρα για τα δικαιώματα των προσφύγων και των μεταναστών/τριών, συμμετέχουμε σε κινηματικές/ριζοσπαστικές πρωτοβουλίες του γυναικείου και του ΛΟΑΤΚΙ+ κινήματος. Στην ίδια κατεύθυνση θα κινηθεί και το νέο σχήμα: θέλουμε να είναι η φωνή αυτών που δεν έχουν φωνή.

1. Καμία διάκριση με βάση το φύλο ή το σεξουαλικό προσανατολισμό.
   1. Ελεύθερη δήλωση φύλου και κατάργηση αποκλεισμών, εμποδίων και διακρίσεων στις διοικητικές διαδικασίες του δήμου με βάση το δηλωμένο φύλο.
   2. Ισότιμη πρόσβαση των ομοφυλόφιλων σε όλες τις διαδικασίες που είναι αρμοδιότητα των Δήμων, όπως ο πολιτικός γάμος.
   3. Ενεργή υποστήριξη από το Δήμο των Pride, με πλήρη όμως σεβασμό των κινηματικών, δημοκρατικών διαδικασιών του ίδιου του lgbtqi+ χώρου και των συλλογικοτήτων του. Όχι στην εμπορευματικοποίηση και την ενσωμάτωση των κινητοποιήσεων και των διεκδικήσεων.
   4. Υλική και ηθική υποστήριξη των θυμάτων της έμφυλης βίας και της πατριαρχίας. Εξασφαλισμένη και ποιοτική φιλοξενία σε δημοτικούς ξενώνες.
2. Κοινωνική και πολιτική εξίσωση προσφύγων και μεταναστών/τριών.
   1. Δημιουργία και λειτουργία δημοτικών δομών φιλοξενίας και υποστήριξης των προσφύγων εντός του αστικού ιστού, οι οποίες θα είναι ενταγμένες στην κοινωνική και πολιτική ζωή, ανοιχτές στην κοινωνία και θα προσφέρουν όχι μόνο στέγη, αλλά και δυνατότητα για δουλειά και αυτονομία.
   2. Ενθάρρυνση της συμμετοχής των μεταναστών/τριών στην πολιτική ζωή.
   3. Πλήρη πολιτικά δικαιώματα στους μετανάστες/τριες, με πρώτο τη συμμετοχή στις τοπικές εκλογές, τις τοπικές συνελεύσεις και όλες τις πολιτικές διαδικασίες των δήμων στους μετανάστες και τους πρόσφυγες που ζουν κι εργάζονται στην πόλη μας.
3. Προστασία των τοξικοεξαρτημένων από το στιγματισμό και την καταστολή, υποστήριξη των προγραμμάτων απεξάρτησης, μέτωπο με τους ναρκέμπορους και τους προστάτες τους.
4. Αποκατάσταση της πρόσβασης των ΑμεΑ σε όλους τους δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους και τις διαδικασίες, με την ενεργή εμπλοκή των συλλογικοτήτων τους.

1. Για το δικαίωμα των πολλών στην εκπαίδευση, την επιστήμη, την τέχνη

Η παρουσία των πανεπιστημίων στην καρδιά της πόλης, η δράση του φοιτητικού και σπουδαστικού κινήματος, η κινηματογραφική παράδοση και η μουσική σκηνή της πόλης, τα θέατρα και οι δεκάδες αυτόνομες πολιτιστικές ομάδες, χώροι και στέκια, αποτελούν βασικές προϋποθέσεις στην κατεύθυνση της κοινωνικής αλλαγής που οραματιζόμαστε. Ταυτόχρονα, ο Δήμος οφείλει και μπορεί να στηρίξει τη δημόσια εκπαίδευση και τη φροντίδα των παιδιών, στηρίζοντας έτσι και τις οικογένειες των εργαζομένων.

1. Υποστήριξη της πολιτιστικής παραγωγής.
   1. Παραχώρηση άδειων κτιρίων για τη στέγαση πολιτιστικών/καλλιτεχνικών ομάδων.
   2. Ανασυγκρότηση της Τεχνικής Υπηρεσίας και των υποδομών του Δήμου με στόχο την υλικοτεχνική υποστήριξη πολιτιστικών ομάδων και εκδηλώσεων.
   3. Ελεύθερη δράση των μουσικών και όλων των καλλιτεχνών στους δρόμους της πόλης.
   4. Προστασία όλων των χώρων πολιτισμού από κάθε απειλούμενη αλλαγή χρήσης (θέατρα, κινηματογράφοι, εκθεσιακοί χώροι, μουσεία).
   5. Αξιοποίηση των πόρων και των εκδηλώσεων του Δήμου (όπως τα «Δημήτρεια») για την υποστήριξη αυτόνομων παραγωγών, με αμιγώς καλλιτεχνικά κριτήρια. Συνδιοργάνωση και αυτοδιαχείριση των εκδηλώσεων και των φεστιβάλ με τις ίδιους τους πολιτιστικούς χώρους και ομάδες.
   6. Ελεύθερη πρόσβαση, με την οικονομική υποστήριξη του Δήμου, σε θέατρα, Φεστιβάλ Κινηματογράφου και άλλες εκδηλώσεις για μαθητές/τριες, φοιτητές/τριες, ανέργους/ες και άλλες ομάδες που δεν έχουν τα μέσα να το κάνουν.
2. Υποστήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης και εμβάθυνση της σχέσης της πόλης και του Δήμου με τα πανεπιστήμια.
   1. Αξιοποίηση, μέσω των πολιτικών και των παρεμβάσεων του Δήμου, της επιστημονικής έρευνας για τις ανάγκες των εργαζομένων και την περιβαλλοντική δικαιοσύνη.
   2. Όχι στη μετεγκατάσταση του Α.Π.Θ. εκτός πολεοδομικού ιστού, για κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς λόγους.
   3. Υποστήριξη του Δήμου στη στέγαση των σπουδαστών/τριών.
   4. Υλική υποστήριξη των πρωτοβουλιών για σχολεία ανοιχτά στη γειτονιά, ως τοπικά κέντρα πολιτισμού και λαϊκής παιδείας.
3. Αποτελεσματική υποστήριξη των κοινωνικών – εκπαιδευτικών υπηρεσιών του Δήμου.
   1. Στελέχωση των Παιδικών Σταθμών, των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών Σχολείων με μόνιμο προσωπικό και κατάργηση των προσλήψεων με ελαστικές σχέσεις εργασίας, μέσω ΕΣΠΑ ή αναπληρωτών και ωρομίσθιων.
   2. Διαμόρφωση των κατάλληλων υποδομών με την ανέγερση νέων Παιδικών Σταθμών και σχολείων, όπου χρειάζονται, που θα εξυπηρετούν τις σημερινές ανάγκες των παιδιών, των μαθητών, αλλά και των χειμαζόμενων οικογενειών από την οικονομική κρίση, την ανεργία και το κυνήγι για το μεροκάματο.
   3. Κατάργηση των τροφείων και παροχή δωρεάν σίτισης για όλα τα παιδιά των παιδικών σταθμών, των Νηπιαγωγείων και των Δημοτικών Σχολείων, καθώς και διαμόρφωση όλων των προϋποθέσεων ούτως ώστε να διευκολύνονται οι εργαζόμενοι γονείς, να προετοιμάζονται από εκπαιδευτικούς τα παιδιά για την επόμενη μέρα και να γίνονται οι λεγόμενες «εξωσχολικές» δραστηριότητες δωρεάν μέσα στα σχολεία, για να μπορούν τα παιδιά να έχουν ίδιες προϋποθέσεις για την εξέλιξή τους, αλλά και να χαίρονται στο σπίτι την οικογενειακή ζωή και το παιχνίδι.
   4. Ικανοποίηση όλων των αιτήσεων με την ένταξη όλων των παιδιών, χωρίς όρους και προϋποθέσεις στους Παιδικούς Σταθμούς και η υποχρεωτική ένταξη όλων των νηπίων, από 4 έως 6 χρόνων στα δημόσια Νηπιαγωγεία.

Δεν τα έχουμε όλα λυμένα και ξέρουμε ότι χρειάζεται πολλή δουλειά για να φτάσει η κοινωνία να διεκδικήσει ξανά έναν άλλο δρόμο, όπως το έκανε με τόσο θάρρος τον Ιούλη του 2015. Ξέρουμε όμως πια ότι δεν υπάρχει καμιά ελπίδα για την κοινωνική πλειοψηφία, για τους φτωχούς και τους εργαζόμενους όλων των χωρών, μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος, που παράγει απίστευτη χλιδή για την ελίτ και ανείπωτη φτώχεια και δυστυχία για την κοινωνική πλειοψηφία.

Ζούμε σε μια εποχή δύσκολη, απαιτητική αλλά και με δυνατότητες ανατροπών. Σε μια εποχή όπου το παλιό πεθαίνει και το νέο δυσκολεύεται να γεννηθεί. Εμείς με τις δυνάμεις μας θα επιχειρήσουμε να συμβάλλουμε σ’ αυτή τη “γέννα”. Όλα τα παραπάνω θα τα παλέψουμε εντός του δημοτικού συμβουλίου, αλλά κι εκτός: στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία και τις σχολές, στις γειτονιές, μαζί με τα κινήματα, τις κινήσεις πολιτών και όλες τις μαχητικές συλλογικότητες της πόλης. Σε καλούμε να δώσεις αυτόν τον αγώνα μαζί μας.

Προτεραιότητες Προγράμματος

Σύμφωνα με την απόφαση της δεύτερης συνέλευσής μας (02/03), αυτές είναι οι 10 προτεραιότητες που προκύπτουν μέσα από το πρόγραμμά μας, τα 10 σημεία για τα οποία θα αγωνιστούμε, πριν και μετά τις Δημοτικές Εκλογές, μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο, πάντα μαζί με τα κινήματα της πόλης μας.

1. Δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα. Δημιουργία ποιοτικών θέσεων εργασίας με δημόσιες επενδύσεις και έμπρακτη ενίσχυση των συνεργατικών εγχειρημάτων από τον Δήμο (παραχώρηση χώρου, μείωση τελών, απορρόφηση προϊόντων). Σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους στον Δήμο, διαφύλαξη της Κυριακάτικης αργίας, βρεφονηπιακοί σταθμοί για όλες τις εργατικές οικογένειες. Απαλλαγή των ανέργων από τα δημοτικά τέλη.

2. Δικαίωμα στη στέγη. Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη, κανένας πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας. Έλεγχος των ενοικίων, αξιοποίηση των άδειων κτιρίων, περιορισμός της κερδοσκοπικής βραχυχρόνιας μίσθωσης. Κανένας χωρίς σπίτι, κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό.

3. Δημόσια, φθηνά, ποιοτικά μέσα μεταφοράς. Αύξηση των λεωφορείων και των δρομολογίων, αποκλειστικές λεωφορειολωρίδες και ποδηλατόδρομοι. Δωρεάν μετακίνηση για ανέργους, χαμηλόμισθους (στο δρόμο για τη δουλειά), φοιτητές/τριες, συνταξιούχους. Αποκλειστικά δημόσιος φορέας συγκοινωνιών. Λειτουργία του υπό καθεστώς κοινωνικού ελέγχου.

4. Καμία ιδιωτικοποίηση δημόσιων χώρων, υποδομών και αγαθών. Επιστροφή του λιμανιού, της Στοάς Μοδιάνο, του αεροδρομίου σε δημόσια ιδιοκτησία και αξιοποίηση τους για τις κοινωνικές ανάγκες. Όχι στην ιδιωτικοποίηση της Νέας Παραλίας, όχι στην πώληση της ΕΥΑΘ.

5. Προστασία και αύξηση των ελεύθερων & πράσινων χώρων της πόλης. Περιορισμός της ανοικοδόμησης στους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους. Απόδοση των πρώην και νυν στρατοπέδων στους πολίτες.. Έλεγχος των τραπεζοκαθισμάτων και των άλλων εμπορικών χρήσεων. Καθολική προσβασιμότητα για τα ΑμεΑ. Δραστική αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Όχι στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική.

6. Περιβαλλοντικά δίκαιη διαχείριση απορριμμάτων. Περιορισμός της παραγωγής και χρήσης συσκευασιών μιας χρήσης. Καμία σκέψη για εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων. Συμμετοχική ανακύκλωση με διαχωρισμό στην πηγή. Δημόσια διαχείριση της συγκομιδής και της απόθεσης, με σεβασμό στα δικαιώματα των εργαζομένων.

7. Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών. Πόλη ελεύθερη από τις στρατιές των δολοφόνων. Απομάκρυνση του ΝΑΤΟϊκού στρατηγείου. Καμία εγκατάσταση νατοϊκής ή άλλης βάσης, καμία παραχώρηση χώρων και υποδομών της πόλης στους ιμπεριαλιστικούς στρατούς.

8. Καμία ανοχή στο φασισμό, το ρατσισμό, το σεξισμό, τον εθνικισμό. Αλληλεγγύη στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αδελφοσύνη με τους γειτονικούς λαούς. Όχι στις διακρίσεις με βάση το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Υλική και ηθική υποστήριξη των θυμάτων της έμφυλης βίας.

9. Πολιτισμός για τους πολλούς. Ενίσχυση της πολιτιστικής παραγωγής. Παραχώρηση χώρων και υποδομών σε καλλιτεχνικά εργαστήρια, δωρεάν παρακολούθηση θεάτρων, συναυλιών και προβολών για μαθητές/τριες, άνεργους/ες και άλλους, με κάλυψη του εισιτηρίου από το Δήμο.

10. Δημόσιος έλεγχος και λαϊκή συμμετοχή. Πραγματική εμπλοκή των ανθρώπων που ζουν και εργάζονται στην πόλη στο σχεδιασμό και τον έλεγχο του προϋπολογισμού. Ενθάρρυνση τοπικών πρωτοβουλιών – συνελεύσεων κατοίκων, διαδικασίες συμμετοχικού σχεδιασμού.

Οργανωτικό μοντέλο Δημοτικού Σχήματος

Α. Τρόπος λειτουργίας

1. Στόχος μας είναι η δημιουργία ενός τοπικού δημοτικού σχήματος, το οποίο θα συμμετέχει στα κινήματα, στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες της πόλης μας και ταυτόχρονα θα παρεμβαίνει στην τοπική αυτοδιοίκηση και το Δημοτικό Συμβούλιο, με στόχο να μεταφέρει και σε αυτό το επίπεδο τα αιτήματα και τις ανάγκες των εργαζομένων, των φτωχών, των κοινωνικών κινημάτων.
2. Το νέο σχήμα θα είναι μια συλλογικότητα μελών, με αυτοτελή ζωή και διαδικασίες, βασισμένο στις αρχές της δημοκρατίας, της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης και της συντροφικότητας.
3. Σε αυτό το πλαίσιο, θα αναγνωρίζει τη συμμετοχή και τη συνεισφορά των συλλογικοτητών του κινήματος και των οργανώσεων της ριζοσπαστικής αριστεράς που μετέχουν σε αυτό και θα σέβεται το δικαίωμά τους στη διαφωνία και στη διακριτή έκφραση, μέσα κι έξω από το σχήμα.
4. Μέλος του σχήματος μπορεί να είναι (α) όποιος/α είναι Δημότης Θεσσαλονίκης, καθώς και όποιος/α κατοικεί μόνιμα ή/και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη, χωρίς να έχει ή να μπορεί να μεταφέρει τα εκλογικά του δικαιώματα του στο Δήμο, (β) δεν εναντιώνεται στις συλλογικές αρχές και θέσεις, (γ) συμμετέχει στις δράσεις και τις συνελεύσεις του σχήματος και (δ) πληρώνει τη συμφωνημένη συνδρομή. Τα νέα μέλη εγκρίνονται από τη συνέλευση, μετά από σχετική εισήγηση του συντονιστικού.
5. Πυρήνας λειτουργίας του σχήματος θα είναι η συνέλευση των μελών του, η οποία θα συνέρχεται αρκετά τακτικά ώστε να παίρνει αυτή τις πολιτικές αποφάσεις. Αυτό σημαίνει ότι θα συνέρχεται τουλάχιστον 3 φορές το χρόνο, καθώς και όποτε το προτείνει το συντονιστικό ή το 1/3 των μελών.
6. Η συνέλευση θα στηρίζεται στα μέλη και θα επιδιώκει τη συναίνεση ή -όταν αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί- τις ευρείες πλειοψηφίες (στη βάση του ‘ένα μέλος – μία ψήφος’), με σεβασμό πάντα στη μειοψηφία και στο δικαίωμα της έκφρασής της.
7. Από τη συνέλευση εκλέγεται συντονιστικό, το οποίο θα είναι υπεύθυνο για την υλοποίηση των αποφάσεων της συνέλευσης, θα είναι υπόλογο σ’ αυτήν και ανακλητό ανά πάσα στιγμή. Η σύνθεσή του θα γίνεται προσπάθεια να ανανεώνεται τακτικά. Οι συνεδριάσεις του θα είναι ανοικτές. Στη σύνθεση του συντονιστικού θα εκπροσωπούνται ισορροπημένα οι συλλογικότητες/οργανώσεις που συμμετέχουν/στηρίζουν το σχήμα και ανένταχτοι αγωνιστές/στριες. Στο συντονιστικό θα συμμετέχουν επίσης υποχρεωτικά τα μέλη της ομάδας συλλογικής εκπροσώπησης με σκοπό να ελέγχεται και να οργανώνεται η δράση τους. Αν κάποια από τις οργανώσεις/συλλογικότητες, που συμμετέχουν στο σχήμα, έχει μέλος στην ομάδα συλλογικής εκπροσώπησης, τότε στο συντονιστικό θα εκπροσωπείται από το μέλος αυτό.
8. Θα λειτουργούν 3 ομάδες εργασίες (Οργανωτικών, Προγράμματος και Καμπάνιας) με μέλη και αρμοδιότητες που θα ορίζονται από τη συνέλευση. Όλα τα μέλη του συντονιστικού θα συμμετέχουν υποχρεωτικά σε μία από τις τρεις ομάδες. Οι ομάδες εργασίας λειτουργούν με βάση το πολιτικό και οργανωτικό πλαίσιο που αποφασίζεται στη συνέλευση, φέρνουν εισηγήσεις και προτάσεις στη συνέλευση και το συντονιστικό και συντονίζονται από αυτό.
9. Με ευθύνη του Συντονιστικού και των τριών ομάδων εργασίας θα συγκροτηθούν, κατά το δυνατό, θεματικές ομάδες ανά άξονα δράσης, και μία τοπική ομάδα ανά Δημοτική Κοινότητα.

Β. Συμμετοχή στις εκλογές – ψηφοδέλτιο

1. Η παρέμβασή μας στις ερχόμενες Δημοτικές Εκλογές θα γίνει μέσα από ένα ψηφοδέλτιο που θα αποτυπώνει την πολιτική και κοινωνική φυσιογνωμία του σχήματος. Το ψηφοδέλτιο αυτό θα αποφασιστεί από κοινού, μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες του σχήματος, με βάση τα παρακάτω κοινά συμφωνημένα κριτήρια, επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή συναίνεση και χωρίς τη δυνατότητα βέτο.
2. Σε αυτό το πλαίσιο, στο ψηφοδέλτιο θέλουμε να εκπροσωπούνται κατά προτεραιότητα οι εργαζόμενοι/ες, με έμφαση στους άνεργους και τους επισφαλώς εργαζόμενους, οι νέοι κι οι νέες, οι γυναίκες. Επιδιώκουμε τη συμμετοχή και την έκφραση άλλων αποκλεισμένων ομάδων, όπως οι μετανάστες/τριες, οι πρόσφυγες, οι μειονότητες, αλλά και πληττόμενων στρωμάτων, όπως οι συνταξιούχοι, οι μικροί επαγγελματίες κα.
3. Η σύνθεση του ψηφοδελτίου θα αποφασιστεί επίσης με κριτήρια τη σχέση με κοινωνικούς χώρους και κινήματα, την ενεργή συμμετοχή στους κοινωνικούς αγώνες, την παρουσία στις γειτονιές, την αποτελεσματικότητα, τη διεισδυτικότητα και τη μαζική απεύθυνση, την πολιτική συνέπεια, την εκπροσώπηση όλων των επιμέρους συλλογικοτήτων που στηρίζουν το εγχείρημα, την ανανέωση των εκπροσωπήσεων και φυσικά τη διαθεσιμότητα του καθένα και της καθεμίας για ενεργή συμμετοχή στα δημοτικά δρώμενα, μέσα κι έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο.

Γ. Συλλογική Εκπροσώπηση

1. Για να υποδείξει το συλλογικό και πολυσυλλεκτικό του χαρακτήρα, το σχήμα θα συμμετέχει στις ερχόμενες εκλογές χωρίς επικεφαλής ή υποψήφιο/α δήμαρχο. Θα εκπροσωπείται από μια ομάδα συλλογικής εκπροσώπησης 5 ανθρώπων, η οποία θα αποφασιστεί συλλογικά με βάση τα παραπάνω κριτήρια.
2. Ο/Η επικεφαλής του συνδυασμού που θα δηλωθεί σύμφωνα με το νόμο θα είναι είτε ένα από τα μέλη της ομάδας συλλογικής εκπροσώπησης είτε κάποιο άλλο μέλος του σχήματος που θα συγκεντρώνει την κοινή αποδοχή. Η επιλογή του/της επικεφαλής θα γίνει από τη συνέλευση, μετά από συναινετική πρόταση του συντονιστικού, χωρίς αυτός/ή να αποκτά κάποιο ενισχυμένο ρόλο στην εκπροσώπηση του σχήματος.
3. Οι δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι που θα εκλεγούν δεσμεύονται και στηρίζονται από τις συλλογικές διαδικασίες και αποφάσεις του σχήματος.
4. Για την καλύτερη σχέση μεταξύ εκλεγμένων και συλλογικότητας, όλοι οι εκλεγμένοι/ες θα εναλλάσσονται τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια της θητείας τους.