Αφιέρωμα: Εντεκα χρόνια απ’ την δολοφονία του Παύλου Φύσσα: Να μην πνίξουμε την οργή μας, να μην κατευνάσουμε τον θυμό μας.

Εντεκα χρόνια συμπληρώθηκαν από τότε που το μαχαίρι του πωρωμένου φασίστα Γ. Ρουπακιά  ενός έμμισθου στελέχους, μιας συμμορία δολοφόνων, η οποία παρίστανε το πολιτικό κόμμα, -όπως είχε χαρακτηρίσει την Χρυσή Αυγή πρώην στέλεχος της και υποψήφιος βουλευτής της -, με την ανοχή μπάτσων που ήταν παρόντες στον τόπο του εγκλήματος, και κανονικά θα έπρεπε να είναι κατηγορούμενοικόβει το νήμα της ζωής του αντιφασίστα εργάτη-καλλιτέχνη Παύλου Φύσσα.

Ο Ρουπακιάς, όπως και αρκετά μέλη της ναζιστικής εγκληματικής συμμορίας είχε εκπαιδευτεί  να σκοτώνει, σε ειδικούς χώρους που χρησιμοποιούσε το παραστρατιωτικό μόρφωμα.
Πιστό όργανο του φυρερίσκου το στέλεχος της νεοναζιστικής Χ.Α, έκανε το έγκλημα κατ΄ εντολή του αρχηγού του Μιχαλολιάκου.

Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το ναζιστικό μόρφωμα στήθηκε και αντρώθηκα με την αμέριστη αρωγή πλουτοκρατών, σε κάποια φάση με την βοήθεια της Ν.Δ., και την ανοχή και σε κάποιες περιπτώσεις συνεργασία κρατικών μηχανισμών.

Δεν ήταν καθόλου ασήμαντη η βοήθεια που προσέφεραν στην Χρυσή Αυγή, φυλλάδες, και κάθε είδους φιλελέδες.

 Χρήσιμο είναι να επαναφέρουμε στην μνήμη μας, κάποιες δηλώσεις και συμβάντα.

Πέτρος Γαϊτάνος: «Μου αρέσει ο τσαμπουκάς της Χρυσής Αυγής»

Βύρων Πολύδωρας: «Βεβαίως συνεργασία με τη Χρυσή Αυγή» | «Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απειλή για τη Δημοκρατία»

Θάνος Τζήμερος: «Αν η Χρυσή Αυγή είναι το αυγό, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το φίδι».

Στέφανος Κασιμάτης: «Οσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο “ευχαριστώ” στην Χρυσή Αυγή -και σοβαρολογώ απολύτως».

Παναγιώτης Ψωμιάδης: «Νέα Δημοκρατία και Χρυσή Αυγή είναι αδελφά κόμματα.»

Γιάννης Πλούταρχος: «Θα ψηφίσω Χρυσή Αυγή, αν είναι να μας βγάλει από το αδιέξοδο»

Γιώργος Τράγκας: «Έχουν οι έρθει οι άνθρωποι [σ.σ. οι χρυσαυγίτες] όμως σε πλήθος εκπομπών μου και μου έχουν πει ότι δεν είναι ναζιστικό κόμμα, έχουν διαψεύσει όλες τις σχέσεις με νεοναζιστικές οργανώσεις που επικαλούνται διάφοροι..» |

Ντόρα Μπακογιάννη (ΝΔ): «Εμένα η Χρυσή Αυγή μου φέρεται με το “σεις και με το σας”».

Μπάμπης Παπαδημητρίου: «Γιατί όχι μία σοβαρότερη Χρυσή Αυγή να τη δεχτούμε να υποστηρίξει μια συντηρητική συμμαχία.» | «Σε τελευταία ανάλυση, ο εθνικισμός δεν είναι ντροπή!»

Νότης Σφακιανάκης: «Η Χρυσή Αυγή ουσιαστικά αφυπνίζει αυτό που πρέπει να κάνουμε μόνοι μας. Να μην επιτρέπουμε σε κανέναν να έρθει να μας βιάσει.»

Γιάννης Μπέζος: «Το χαστούκι [του Κασιδιάρη] δεν σημαίνει ότι κάποιος χαστούκισε κάποιον συνάνθρωπό μας. Συμβολίζει χτυπάω κάτι κατεστημένο».

Σταμάτης Γονίδης: «Κάθε φορά κάποιον πρέπει να κάψουν για να αποδεικνύουν ότι είναι δημοκράτες. Να λοιπόν γιατί ο λαός που δεν μασάει κουτόχορτο ψηφίζει Χρυσή Αυγή.»

Μητροπολίτης Αμβρόσιος: «Η Χρυσή Αυγή μπορεί να καταστεί γλυκιά ελπίδα για τον πολίτη»

Σταμάτης Σπανουδάκης: «Σε ποιά δημοκρατία, ένα κόμμα τού 10-15%, δέν “δικαιούται δια να ομιλεί” και υβρίζεται καθημερινά από όλους, χωρίς να τού δίνεται βήμα, να απαντήσει. Συμφωνείς η όχι μαζί του. Ποιά δημοκρατία τό διδάσκει αυτό;»

Φαήλος Κρανιδιώτης: «Η ΧΑ, στη χειρότερη περίπτωση, κάνει αντιποίηση αρχής, ενίοτε πέφτει και καμιά ψιλή, ήτοι έργω εξύβριση και σωματικές βλάβες. Οι εκατόμβες των μαχαιρωμένων αλλοδαπών υπάρχουν στην ευφάνταστη και βλακώδη προπαγάνδα της “προοδευτικιάς” δημοσιογραφίας»

Μίκης Θεοδωράκης: “Η Χρυσή Αυγή αγαπά την πατρίδα, αλλά με τρόπο εριστικό”

Άρης Πορτοσάλτε: (απευθυνόμενος στον Κασιδιάρη, το πρωί μετά τη δολοφονία Φύσσα) «Πρέπει να βρείτε τρόπο να μην σας πιάνουν στο στόμα τους».

Πατουλίδου: «Ο διωγμός τον οποίο υφίσταται η ΧΑ είναι και νομικά αστήρικτος και πολιτικά επικίνδυνος. Διότι μια δημοκρατία καταδιώκει ένα εκλεγμένο πολιτικό κόμμα» .

Ελεονώρα Μελέτη: «σε πολλές γυναίκες αρέσει η βαρβατίλα του Κασιδιάρη»

Παύλος Τσίμας: Εάν γιαουρτώνουμε τον Πάγκαλο είναι καλό, ενώ εάν μαχαιρώνουμε τον Φύσσα είναι κακό. Δε λέω βέβαια ότι το γιαούρτι με το μαχαίρι είναι το ίδιο, αλλά η βία είναι βία.

Αντώνης Σαμαράς: «Έχουν γεμίσει οι μετανάστες τα νηπιαγωγεία και οι Έλληνες δεν μπορούν να μπουν στον παιδικό σταθμό. Αυτό τέρμα».

Μετά την δολοφονία του Παύλου, το αστικό κράτος δεν είχε περιθώρια  και αναγκαστικά έβαλε τέρμα στην πλήρη ασυλία που για δεκαετίες  εξασφάλιζε ο αστυνομικός και δικαστικός μηχανισμός  στους  νεοναζί.

Σχημάτισε δικογραφία σε βάρος τους, για μια σειρά δολοφονικές ενέργειές τους (δολοφονία Παύλου Φύσσα, νυχτερινό λιντσάρισμα Αιγυπτίων ψαράδων, νυχτερινή δολοφονική επίθεση κατά μελών και στελεχών του ΠΑΜΕ που έκαναν αφισοκόλληση) και τους έστειλε να δικαστούν.
Και πάλι όμως χρησιμοποίησε μεθοδεύσεις ώστε να “έχουμε μια δίκη σκανδαλωδώς υπέρ της Χρυσής Αυγής”, όπως κατάγγειλε ο δικηγόρος πολιτικής αγωγής Κώστας Παπαδάκης.

Κι έτσι όμως τα μέλη της  δολοφονικής συμμορίας, όταν βρέθηκαν μπροστά στους δικαστές, αποδείχτηκε πόσο “κότες” είναι.
Δεν φτάνει που τα  αλληλοκαρφώματα  πάνε σύννεφο, οι συνήγοροι υπεράσπισης της ηγετικής ομάδας σε μια προσπάθεια να ρίξουν στα μαλακά τους πελάτες του “άδειασαν” τους υπολοίπους χρυσαυγίτες.
Τα «παιδιά με τις μαύρες μπλούζες», από εκεί που ήταν το «καμάρι» της ηγεσίας της οργάνωσης ως μέλη των ταγμάτων εφόδου της, απαξιώθηκαν πλήρως και μεταλλάχτηκαν – τουλάχιστον για τις ανάγκες της δίκης – σε «τσίρκο Medrano»«συνονθύλευμα»«ΑμεΑ»«ευτραφείς», «αθλητές σούμο» και «υπέρβαρους» που «κάποιοι θα χρησιμοποιούνταν στο “πριν” σε φωτογραφίες αδυνατίσματος», ακόμη και σε  «Εβραίους»  και  «τρανσέξουαλ»!

Ασχετα το όποιο αποτέλεσμα προέκυψε από το αποτέλεσμα της δίκης, το δεδομένο είναι ένα: Τον φασισμό τον τσακίζουν αγώνες λαϊκοί.

Κλείνοντας, θεωρούμε σκόπιμο να επαναφέρουμε μια ανάρτησή μας που είχε γραφτεί στο μπλοκ μας σαν σήμερα το 2013.

Γράφει η Τ. Γ

Ο Παύλος είναι νεκρός. Ο Παύλος που πίστεψε και πάλεψε για την δικαιοσύνη, την ελευθερία, την εντιμότητα, δεν ζει πια.

Οι πανανθρώπινες αξίες στις μέρες μας δολοφονούνται.

Στον κόσμο που μας χτίζουν θέση έχουν μόνο τα καθάρματα.

Ο Παύλος δεν είναι πια μαζί μας. Είναι νεκρός γιατί υπήρξε ΑΝΘΡΩΠΟΣ και στις  μέρες μας η ανθρωπιά τιμωρείται.

Τα βρωμερά σκουλήκια συνηθισμένα να έρπουν δεν  αντέχουν τους  όρθιους ανθρώπους.
Έτσι τα φασισταριά απολαμβάνοντας την πλήρη ανοχή των αλητήριων που μας κυβερνούν χτυπούν, δολοφονούν.

Οι φασίστες δολοφονούν, το κράτος παρακολουθεί και φραστικά «καταδικαζει».

Ένα ανεγκέφαλο θρασίμι ο δράστης, πολλά κουστουμαρισμένα ανδρείκελα οι ηθικοί αυτουργοί.

Όχι. Να μην το αφήσουμε να περάσει έτσι. Να μην αναλωθούμε σε αναλύσεις και κούφιες αντιπαραθέσεις.
Ένας άνθρωπος είναι νεκρός. Ένας αγωνιστής είναι νεκρός. Δεν έχει σημασία το όνομα, η ηλικία, το επάγγελμα του. Αυτό που μετρά είναι η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ενός έντιμου ανθρώπου. Αυτό που μετρά είναι ο ΑΔΙΚΟΣ τρόπος που έφυγε.

Στους δίσεκτους καιρούς που ζούμε η έλλειψη ενός αντιφασίστα αγωνιστή είναι τεράστια απώλεια. Είναι κενό που δεν αναπληρώνεται.
Να μην το αφήσουμε να περάσει  έτσι. Να μην πνίξουμε την οργή μας να μην κατευνάσουμε  τον θυμό μας.

Ο Παύλος έφυγε. Ο Παύλος δεν θα τραγουδήσει πια. Δεν έχουμε δικαίωμα να μένουμε αδρανείς, να σιωπούμε, να αδιαφορούμε.

Η  σιωπή είναι συγκάλυψη. Η  αδιαφορία και η απραξία  συνενοχή.

Είναι ήδη  νεκρός όποιος συνεχίζει να ζει σαν να  μην  έχει αλλάξει τίποτα. Είναι ήδη νεκροί οι «κυρ Παντελήδες» αυτού του κόσμου.

Καμία ανοχή στους φασίστες, καμία ανοχή στους δολοφόνους, καμία  ανοχή στα καθάρματα.
Μαζικά  στους δρόμους να γκρεμίσουμε την αδικία, να τσακίσουμε το φασισμό.
Για να βρει ανάπαυση ο Παύλος, για να μην θρηνήσουμε άλλους συντρόφους.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *