«Μέσα στα μπουντρούμια του Ιτζεδίν», του Δημήτρη Βλαντά – Επείγουσα η ανάγκη προστασίας του μνημείου

Του Δημήτρη Δαμασκηνού

Δημοσιεύτηκε σήμερα στην έντυπη και ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας “Αγώνας της Κρήτης” ένα πρωτότυπο κείμενο που συνέταξα για το φρούριο Ιτζεδίν με τίτλο: «”Μέσα στα μπουντρούμια του Ιτζεδίν”, του Δημήτρη Βλαντά – Επείγουσα η ανάγκη προστασίας του μνημείου»”.

Πιστεύω πως παρουσιάζει ενδιαφέρον για τους αναγνώστες όχι μόνο γιατί διασώζει μια ξεχασμένη μαρτυρία για το κάτεργο του Ιτζεδίν από έναν από τους πρώτους αγωνιστές που φυλακίστηκαν σ’ αυτό πριν ακόμα τη θέσπιση του Ιδιώνυμου, αλλά και γιατί καταλήγει σε μια πρόταση για την επανάχρηση του μνημείου που θα το προστατεύσει από τον κίνδυνο της πλήρους εμπορευματοποίησης των λειτουργιών του.

Ίσως δεν είναι ευρύτερα γνωστό πως ο Δημήτρης Βλαντάς, γεννημένος στον Μάραθο (Μαλεβιζίου) Ηρακλείου Κρήτης το 1908,[1] υπήρξε ένας από τους πρώτους κομμουνιστές πολιτικούς κατάδικους που μαζί με τον Στέλιο Παπαδομιχελάκη στις αρχές του 1929 εξέτισαν το μεγαλύτερο μέρος της ποινής τους “γι’ αντίσταση κατά της αρχής” στις φυλακές Ιτζεδίν.

Το ενδιαφέρον στην υπόθεση αυτή είναι πως οι δύο αγωνιστές προσήχθησαν σε δίκη για τη συμμετοχή τους στις μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου έτους[2] και καταδικάστηκαν πριν ακόμα τεθεί σε εφαρμογή το «Ιδιώνυμο»[3] που έγινε νόμος του κράτους στις 25 Ιουλίου 1929. Με αυτόν τον τρόπο ποινικοποιήθηκε σε ακραίο βαθμό η ιδεολογία και η δράση του κομμουνιστικού κινήματος[4] και εντατικοποιήθηκε η καταστολή με την εφαρμογή του. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *