Είναι φανερό ότι εδώ έχουμε ένα στημένο σκηνικό με την εξέλιξη που υπάρχει σύμφωνα με την οποία ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Χρήστος Τριαντόπουλος, κατέθεσε επιστολή προς τον Πρόεδρο της Προανακριτικής Επιτροπής Παναγή Καππάτο με την οποία έθεσε στην κρίση της Επιτροπής την επιθυμία – αίτημά του να προχωρήσει η διαδικασία απευθείας στην δικαιοσύνη, κατά τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα και στη νομοθεσία περί ευθύνης υπουργών.
Προφανώς είναι μια απόφαση που πήρε ο Τριαντόπουλος σε συνεννόηση με το Μέγαρο Μαξίμου, γιατί όπως και να το κάνουμε μια προανακριτική μπορεί να έχει και τις απρόβλεπτες στιγμές, να υπάρξουν μη προβλέψιμες αντιδράσεις και γενικά να συμβεί αυτό που είπε ο Μητσοτάκης ότι η περασμένη εξεταστική που έγινε “δεν ήταν από τις καλύτερες στιγμές του Κοινοβουλίου”. Ενώ φυσικά με τακτικούς δικαστές η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική.
Μας είπε, λοιπόν το ποίημα του ο Τριαντόπουλος:
“… Υπό αυτές τις συνθήκες, φοβούμαι πως το όποιο πόρισμα εκδώσει η Επιτροπή σας θα αποτελέσει αντικείμενο έντονης αμφισβήτησης και αντιπαράθεσης, η οποία μοιραία θα με ακολουθεί στο υπόλοιπο του δημόσιου και ιδιωτικού βίου μου. Και η ακεραιότητά μου, στα μάτια των συμπολιτών μου, είναι κάτι που δεν είναι, για εμένα τουλάχιστον, διαπραγματεύσιμο. επιθυμία μου είναι, όσο παράδοξο και εάν τούτο εκ πρώτης μπορεί να φαντάζει, να κριθώ από την τακτική Δικαιοσύνη, κατά τα προβλεπόμενα στο Σύνταγμα και στη νομοθεσία περί ευθύνης υπουργών. Έχω απόλυτη πίστη στην αθωότητά μου και τυφλή εμπιστοσύνη στη Δικαιοσύνη, η οποία και επιθυμώ να με κρίνει απευθείας, ως σας ζητώ δια της παρούσας να πράξετε, λαμβάνοντας σχετική απόφαση”.
Λογικό είναι. Εδώ εμπιστεύτηκε την δικαιοσύνη και δικαιώθηκε ο πρώην υπουργός Γιάννος Παπαντωνίου, που είχε “ακούμπημα” μόνο μια θεία στην Νιγηρία, ο “αντ’ αυτού”, Τριαντόπουλος, δεν θα την εμπιστευόταν;
Αφήστε μια απάντηση