Ο χρυσός και ως μέσο πληρωμής για το πετρέλαιο;


Από την ταινία “Σφαίρα”, όπου η “σφαίρα” απεικονίζεται ιντριγκαδόρικα να είναι φτιαγμένη από χρυσό

Στο προηγούμενο σχετικό ποστ μας, είχαμε δει ότι η Ινδία διαπραγματεύεται με το Ιράν για το πως θα αποφύγουν τη χρησιμοποίηση του δολαρίου για πληρωμή του πετρελαίου (εδώ και το σχετικό άρθρο του bloomberg). Σε σειρά άρθρων μας έχουμε δει το πως όλα τα κράτη τυπώνουν χρήμα, υποτιμώντας το νόμισμα τους, ώστε να μειωθεί έτσι -έμμεσα- ο μισθός του εργάτη, κάνοντας τον έτσι πιο “ανταγωνιστικό”, ώστε να προσελκύσουν επενδύσεις ο καθένας στη χώρα του.

Οι ΗΠΑ πρωτοστατούν σε αυτόν τον ιδιότυπο “αγώνα προς τα κάτω” – δείτε πχ αυτό το γράφημα που απεικονίζει την ποσότητα των δολαριών που κυκλοφορούν και παρατηρείστε την “εκρηκτική” άνοδο ειδικά από το 2008 και μετά

Όμως, το χρήμα δεν έχει μόνο το ρόλο του “μέσου συναλλαγών” – έχει και το ρόλο της “αποθήκης του πλούτου”, κάτι που ενδιαφέρει ιδιαιτέρως…τους πλούσιους, αυτούς δηλαδή που έχουν περισσευούμενο πλούτο να αποθηκεύσουν.

Έτσι εξηγείται η [επι]στροφή στο χρυσό, που ναι μεν δεν αποτελεί επένδυση (δεν δίνει κέρδος), αλλά από την άλλη μένει σταθερός, δε χάνει δηλαδή σε αξία.

Όταν “η αγορά κινείται”, τότε προφανώς συμφέρει τους κεφαλαιοκράτες να επενδύσουν σε ομόλογα, μετοχές, εργοστάσια, κτλ, κτλ, κτλ, διότι αυτή η επένδυση θα τους δώσει κέρδη (στη γενική τουλάχιστον περίπτωση).

Αν όμως “η αγορά δεν κινείται”, τότε η σταθερότητα του χρυσού είναι ιδιαίτερα ελκυστική, ειδικά από τη στιγμή που και τα νομίσματα πληθωρίζονται (υποτιμούνται έναντι του σταθερού χρυσού) για το λόγο που είπαμε παραπάνω (αλλά και για να δώσουν στις χρεωκοπημένες τράπεζες το “φρέσκο” χρήμα, γλιτώνοντας τες από τη χρεωκοπία).

Είχαμε δει και στο προηγούμενο ποστ το πως πρώτα ο Σαντάμ, και τώρα ο Αχμαντινετζάντ γυρίζουν την πλάτη τους στο δολάριο σιγά-σιγά, διότι δε θέλουν να πληρώνονται σε ένα νόμισμα που διαρκώς χάνει σε αξία (αλήθεια, πόσα ευρώ/δολάρια/λίρες, κτλ χρειάζεστε πλέον στο βενζινάδικο για να βάλετε βενζίνη;…Ολοένα και περισσότερα, έτσι δεν είναι;)

Εδώ θα δούμε καταρχήν μια νεότερη εξέλιξη, που κάνει το γύρο του κόσμου και αν επιβεβαιωθεί (είναι δύσκολο κατά την άποψη μου, και μάλλον η Ινδία τα λέει αυτά “δοκιμαστικά”, για να “τσεκάρει” αντιδράσεις) θα αποτελέσει προάγγελο ευρύτερων εξελίξεων:

Όπως λοιπόν μας λένε οι Economic Times της Ινδίας, πλέον η Ινδία συζητά με το Ιράν ακόμα και το ενδεχόμενο να πληρώνει για το πετρέλαιο που εισάγει…σε χρυσό!

Αυτό βέβαια διευκρινίζεται ότι θα ισχύει “προσωρινά”: Οι ΗΠΑ επιβάλλουν νέες, αυστηρότερες κυρώσεις στο Ιράν, και η Ινδία που εισάγει πολύ πετρέλαιο από εκεί, θέλει οπωσδήποτε να διασφαλίσει ότι η προμήθεια πετρελαίου δε θα διαταραχθεί. Προκειμένου να το εξασφαλίσει αυτό λοιπόν, φαίνεται διατεθειμένη, σύμφωνα πάντα με το άρθρο των Economic Times να πληρώσει ακόμα και σε χρυσό.

Εδώ ένα σχετικό απόσπασμα από το άρθρο:

India is determined to ensure steady crude oil supplies from Iran and is even considering settling payments with gold in the short term before the two countries agree on a mutually accepted currency and a bank to clear the transactions.

“We have written a letter to NIOC ( National Iranian Oil Company )) asking it to suggest a bank where US sanctions are not applicable,” a government official involved in the matter said requesting anonymity.

Another official said India could settle crude oil import transaction using gold in the short term, while efforts to resolve the deadlock continue. An Indian delegation, including officials from ministries of external affairs, finance and petroleum, will visit Tehran next week to thrash out the payment issue, officials said.

Oil industry officials are keenly awaiting a solution as India imports 80% of the 184 million tonne of crude oil it refines every year, and Iran accounts for 16% of these purchases, making it the second-biggest supplier, after Saudi Arabia.

India’s crude oil imports from Iran faced an impasse after the Reserve Bank of India declared that a regional clearinghouse that involved the Iranian central bank could no longer be used to settle oil and gas transactions between the two countries.


Μα καλά, πώς γίνεται τα τελευταία χρόνια η ποσότητα του χρυσού να αυξάνεται τόσο πολύ; Αφού η ποσότητα του είναι σχετικά σταθερή…Α ναι, ο πραγματικός χρυσός είναι σχεδόν σταθερός, αλλά ο “χάρτινος’ χρυσός μπορεί να πολλαπλασιαστεί σε χρόνο ρεκόρ…

Την ίδια ώρα, όπως σχολιάζαμε πριν λίγες μέρες σε άλλο άρθρο μας, η -βραχυπρόθεσμη- “πτώση” του χρυσού για μερικές μέρες φαίνεται να οφείλεται στο ξεπούλημα του “paper gold”:

Κάθε 3μηνο/6μηνο, “λήγουν” τα διάφορα συμβόλαια του λεγόμενου “paper gold”. Για όσους δε θυμούνται, είχαμε αναφέρει σε παλιότερο ποστ μας το τι είναι το “paper gold”/”paper silver”:

…Όπως και ο χρυσός, έτσι και το ασήμι έχει νομισματική αξία (αν και όχι τόσο μεγάλη). Και όπως ο χρυσός, έτσι και το ασήμι “ανεβαίνει”. Και όπως ο χρυσός, έτσι και το ασήμι “μανιπιουλάρεται”, ώστε να μένει η τιμή του όσο πιο χαμηλά γίνεται μέσω του “paper silver” (και “paper gold” αντίστοιχα): Συγκεκριμένα, το σύστημα λειτουργεί κάπως σαν τα αποθέματα των τραπεζών, που ΔΕΝ διαθέτουν όλα τα λεφτά που δανείζουν, αλλά μονάχα ένα μέρος τους (πχ το 10%). Έτσι και εδώ, υπάρχουν συμβόλαια, με τα οποία αγοράζεις χρυσό/ασήμι, χωρίς όμως να σου δίνουν κάτι. Σου δίνουν απλά έναν “λογαριασμό τράπεζας”, ένα “βιβλιάριο” δηλαδή, που λέει ότι έχεις το τάδε χρυσό ή ασήμι. Όμως, η τραπεζα ΔΕ διαθέτει όλο αυτό το χρυσό/ασήμι που έχει “πουλήσει” – και αν της το ζητήσουν όλοι, ΔΕ θα το πάρουν όλοι.

Αυτή η τελευταία φράση είναι η “φράση-κλειδί”: “αν της το ζητήσουν όλοι, ΔΕ θα το πάρουν όλοι”.

Ολοένα και περισσότεροι επενδυτές, ειδικά οι πιο “ξύπνιοι”, αρχίζουν να “ξεφορτώνονται” τα συμβόλαια που έχουν για “paper gold”. Κάθε φορά λοιπόν που τελειώνουν αυτά τα συμβόλαια (κάθε εξάμηνο), ολοένα και περισσότερα πωλούνται, με αποτέλεσμα να φαίνεται ότι “οι επενδυτές ξεπουλάνε το χρυσό”. Έτσι, η τιμή του χρυσού “πέφτει”. Μόνο που στην πραγματικότητα αυτό που κατά κύριο λόγο πουλιέται είναι…ο “χάρτινος” χρυσός (“paper gold”), όχι ο “πραγματικός”.

Αυτή η ανάλυση φαίνεται να επιβεβαιώνεται – το Reuters αναφέρει ότι η πτώση της ισοτιμίας του χρυσού οδήγησε…σε ακόμα μεγαλύτερο αγοραστικό ενδιαφέρον στην Ασία για πραγματικό χρυσό (όχι “paper gold”):

Gold price dip triggers physical buying
Asian buyers rushed into the market after prices fell from record highs to look for bargains, betting on growing demand and a bright price outlook for the rest of the year.

“Μια από τα ίδια” και στην περίπτωση του ασημιού, που ο Sprott, ένα μεγαλοεπενδυτής που έχει επενδύσει σε χρυσό/ασήμι, δήλωσε ότι… πλέον δυσκολεύεται να το εντοπίσει!

Ο ένας μετά τον άλλο, οι κάτοχοι “paper silver” ζητούν να πάρουν πραγματικό ασήμι, σε ποσότητες ρεκόρ.

Εδώ και το σχετικό ρεπορτάζ:

“And now for the big silver report.

We witnessed a massive withdrawal of silver unprecedented in the history of the comex. First there was a smallish 6507 oz of silver deposited to two customers, one being 497 oz and the other 6010 oz). But just look at the huge withdrawals:

Four customers (not dealers) withdrew a total of 1,019,310 oz from the comex vaults. This is real silver leaving from 4 registered vaults. The individual withdrawals are: 579,081, 30,380, 399,994 and 9855 oz.

The dealer (our bankers) also were involved in the withdrawal of silver to the tune of 769,941 oz (there were 2 dealers involved removing 102,866 and 667,875 ozs). When you see this massive drain of silver, the fire is raging. The total silver withdrawal by both dealer and customer totalled an astronomical 1,789,251. The Brink’s trucks must have been very busy yesterday.

I hope everyone caught the Eric Sprott story on Kingworld news that he is having trouble locating silver.”

Την ίδια ώρα, η πιο γελοία ατάκα των τελευταίων ημερών μας έρχεται από την Ιαπωνία, και συγκεκριμένα από τον Kiyohiko Nishimura, ο οποίος είναι στέλεχος της Κεντρικής Τράπεζας της Ιαπωνίας, και δήλωσε τα εξής:

Βank of Japan Deputy Governor Kiyohiko Nishimura said the central bank must avoid giving the impression that it is monetizing that country’s debt.

While implementing its asset purchase program, the bank should focus on “avoiding causing problems in national debt management,” Nishimura said today in Denver. He spoke at a panel discussion at a conference organized by the Allied Social Science Associations.

“Specifically, it is crucial to avoid creating an impression of the monetization of government debt,” he said. “Otherwise, purchases may lead to a substantial and lasting ratcheting-up of long-term rates which would pose a serious problem for economic recovery and the financial position of the government.”

Με απλά λόγια, “θέλουμε να τυπώσουμε χρήμα, απλά…δε θέλουμε να το καταλάβετε, διότι μετά δε θα μας δανείζει κανείς με χαμηλό επιτόκιο”.

Ο Bill Bonner, ο οποίος σημειωτέον είναι επενδυτής, και σε καμία περίπτωση δε φημίζεται για την αριστερή ματιά του στον κόσμο, μας λέει τα εξής για την Ιαπωνία:

In the present case, the Japanese have the biggest public debt in the world – at 200% of GDP. Already, they’re using almost 60% of their tax revenues just to pay the interest on the debt. How do they pay government expenses? They borrow more money!

This is not a healthy situation for the holders of Japanese Government Bonds (JGBs). They’ve got to expect that sometime in the next ten years the government is going to run out of money…or investors will run out of confidence…and interest rates will rise. When they do, bond prices will fall…probably collapse…and JGB holders will lose beaucoup yen.

There is no way that this crazy system of government finance can continue. The only reason it has come this far is that Japanese savers have no idea of what is going on. They’ve been saving for their retirements. And now, they are retiring in record numbers. Japan went over the demographic hump in 2002. Now, its population is falling. And there are more people retiring than there are entering the workforce. These retirees don’t realize that the government has taken their retirement savings and spent the money. They think it is waiting for them, ready to finance their golden years.

They’re in for a shock. And so are investors, when they finally realize that those JGBs are worthless.

Με απλά λόγια, η κυβέρνηση δεν έχει σκοπό να δώσει δεκάρα τσακιστή για συντάξεις, ούτε πρόκειται να αποπληρώσει αυτά τα χρέη – η Ιαπωνία απλά είναι όμως μεγάλο οικονομικό-πολιτικό μέγεθος, ενώ παράλληλα έχει και σημαντική παραγωγική βάση, με αποτέλεσμα να μην “πολυακούγεται” ως τώρα.

Εννοείται βέβαια πως και αυτή, όπως και οι υπόλοιποι, απλά τυπώνει χρήμα. Και, την ίδια ώρα που οι λαοί βομβαρδίζονται επικοινωνιακά με το ένα τρισεκατομμύριο μετά το άλλο σε “πακέτα σωτηρίας” που θα “μας” σώσουν, βλέπουν τις τσέπες τους να είναι…ολοένα και πιο άδειες. Μα πού να έχει πάει τέλος πάντων όλο αυτό το χρήμα; Λέτε να το τρώμε “όλοι μαζί”;

Ο Buiter της Citigroup μιλάει ανοιχτά για χρεωκοπίες στην Ευρώπη, οι οποίες μάλιστα θα εξαπλωθούν σε ΗΠΑ και Ιαπωνία, ενώ σε παλιότερα άρθρα του τονίζει διαρκώς ότι θέλει την ΕΚΤ να τυπώσει…τουλάχιστον 2 τρισεκατρομμύρια ευρώ (προκειμένου να γλιτώσει η τράπεζα του και οι υπόλοιπες τη χρεωκοπία – άλλωστε η Citigroup έχει ήδη λάβει δισεκατομμύρια επί δισεκατομμυρίων σε “πακέτα σωτηρίας”):

Fears of a sovereign default are “manifest” in Europe and will soon spread to Japan and the U.S. as governments struggle to control deficits, according to Citigroup Inc. economists led by former Bank of England policy maker Willem Buiter.

“Despite the recent drama, we believe we have only seen the opening and second act, with the rest of the plot still evolving,” London-based Buiter and colleagues wrote in a research note published today. “There is absolutely no safe” sovereign. (Κανένα κράτος δεν είναι “ασφαλές”)


Ο Άλαν Γκρινσπαν, γνωστός και ως “μαέστρος”, ήταν ο πρώην πρόεδρος της FED, και έφυγε λίγο πριν “ξεσπάσει η καταιγίδα”. Τώρα ζητά “να ληφθούν μέτρα” – το ίδιο και εμείς, μόνο που τα δικά μας μέτρα είναι μάλλον διαφορετικά από τα δικά του (για παράδειγα, αμφιβάλλουμε αν ανάμεσα στα μέτρα που θα ήθελε να δει ο Γκρινσπαν είναι να οδηγηθούν στην γκιλοτίνα οι ολιγάρχες που κυβερνούν, και να αναλάβουν την εξουσία οι εργάτες)

«Καμπανάκι» για το ενδεχόμενο κρίσης χρέους στις ΗΠΑ χτυπά ο Άλαν Γκρίνσπαν

Για ισχυρή πιθανότητα να εκδηλωθεί και στις Ηνωμένες Πολιτείες μία κρίση στην αγορά ομολόγων, εντός των προσεχών ετών, προειδοποιεί ο τέως πρόεδρος της Fed Αλαν Γκρίνσπαν, ζητώντας τη λήψη άμεσων μέτρων για τον περιορισμό του χρέους.

Εντάξει ρε παιδιά, μια κουβέντα είπα κι εγώ, μην κάνετε έτσι

Ο Thomas Hoenig, στέλεχος της FED, δήλωσε ότι “ο κανόνας του χρυσού” είναι ένα “αξιόλογο”/”δικαιολογημένο” (legitimate) σύστημα. Βέβαια, όπως έχουμε πει, δύσκολα θα έχουμε μια τέτοια επιστροφή, τα νομίσματα θέλουν να τα υποτιμήσουν “μέχρι τέλους” – απλά θα βάλουν και το χρυσό σε παραλληλία με τα νομίσματα, ως μέσο αποθήκευσης του πλούτου

Fed’s Hoenig Says Gold Standard “Legitimate” System

A gold standard that forces countries to back their currency reserves with bullion is a “legitimate” monetary system, though it would not prevent financial crises, Kansas City Federal Reserve President Thomas Hoenig said on Wednesday.

“The gold standard is a very legitimate monetary system,” Hoenig said, adding: “We’re not going to have fewer crises necessarily. You will have a longer of period of price stability or price level stability, but I don’t know that you’ll have lower unemployment, I don’t know that you’ll have fewer bank failures.


Το σημείο που έχουμε υπογραμμίσει είναι “όλα τα λεφτά”:

Αν συνδέσουν το νόμισμα με τον κανόνα του χρυσού (κάτι που παρεμπιπτόντως μπορεί να γίνει μόνο αν ο χρυσός ανατιμηθεί σε αστρονομικά επίπεδα, προκειμένου να καλύψει τα άπειρα νομίσματα που κυκλοφορούν), τότε το νόμισμα προφανώς θα έχει μια σταθερή αξία, και άρα θα είναι κατάλληλο για αποθήκη του πλούτου. Όμως, δε θα μπορεί να επιτελέσει το ρόλο του ως μέσο συναλλαγών (διότι δε θα κυκλοφορούν και τόοοοσα πολλά όσο τώρα), ούτε βέβαια θα μπορούν να τυπώνουν “κατα τα δοκούν”, προκειμένου να χαρίζουν λεφτά στις τράπεζες, για να μη χρεωκοπήσουν. Άρα, [υποτιμημένα] νομίσματα για συναλλαγές, και χρυσός για αποθήκη πλούτου. Αυτή είναι η κατεύθυνση για την άρχουσα τάξη

Και ένα τραγουδάκι για το χρυσό, που μερικοί ακόμα [κάνουν ότι] δεν τον βλέπουν:


“I’m only happy when it rains
You wanna hear about my new obsession?
I’m riding high upon a deep depression”

Garbage – Only Happy When It Rains Lyrics

Spoiler:
I’m only happy when it rains
I’m only happy when it’s complicated
And though I know you can’t appreciate it
I’m only happy when it rains

You know I love it when the news is bad
Why it feels so good to feel so sad
I’m only happy when it rains

Pour your misery down, pour your misery down on me
Pour your misery down, pour your misery down on me

I’m only happy when it rains
I feel good when things are going wrong
I only listen to the sad, sad songs
I’m only happy when it rains

I only smile in the dark
My only comfort is the night gone black
I didn’t accidentally tell you that
I’m only happy when it rains

You’ll get the message by the time I’m through
When I complain about me and you
I’m only happy when it rains

Pour your misery down (Pour your misery down)
Pour your misery down on me (Pour your misery down)
Pour your misery down (Pour your misery down)
Pour your misery down on me (Pour your misery down)
Pour your misery down (Pour your misery down)
Pour your misery down on me (Pour your misery down)
Pour your misery down

You can keep me company
As long as you don’t care

I’m only happy when it rains
You wanna hear about my new obsession?
I’m riding high upon a deep depression
I’m only happy when it rains (Pour some misery down on me)

I’m only happy when it rains (Pour some misery down on me)
I’m only happy when it rains (Pour some misery down on me)
I’m only happy when it rains (Pour some misery down on me)
I’m only happy when it rains (Pour some misery down on me)

0 απαντήσεις στο “Ο χρυσός και ως μέσο πληρωμής για το πετρέλαιο;”

  1. Γράφει ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

    Στο ομολογιακό δάνειο ύψους 5 δισ. ευρώ που συνήψε η Ελλάδα το Μάρτη του 2010 – ήταν το τελευταίο δάνειο πριν την υπαγωγή της χώρας στο «μηχανισμό στήριξης» και στο μνημόνιο – το επιτόκιο εκτινάχτηκε στο 6,3%.

    Το τοκογλυφικό εκείνο επιτόκιο αποτέλεσε και την αφορμή, το πρόσχημα που επικαλέστηκε η κυβέρνηση, για να καταφύγει στην «τρόικα» αφού, όπως δικαιολογήθηκε, το μεγάλο ύψος του επιτοκίου καθιστούσε πλέον επικίνδυνα ασύμφορη τη χρηματοδότηση της Ελλάδας από τις διεθνείς αγορές.

    Η προσφυγή στο «μηχανισμό στήριξης» (με το καθόλα ληστρικό επιτόκιο του 5% και πλέον) έγινε, μάλιστα, με το επιχείρημα ότι κατ’ αυτόν τον τρόπο οι «αγορές» θα μείωναν τις πιέσεις προς την Ελλάδα και θα αναγκάζονταν να προχωρήσουν στην αποκλιμάκωση των επιτοκίων δανεισμού της χώρας.

    Το αποτέλεσμα: Στους 9 μήνες από την ένταξη της Ελλάδας στο «μηχανισμό», τα περίφημα «σπρεντς» δανεισμού της Ελλάδας (δηλαδή, η διαφορά του επιτοκίου με το οποίο δανείζεται η Ελλάδα σε σχέση με το επιτόκιο δανεισμού της Γερμανίας), εκτινάχτηκαν χτες πάνω από τις 1.000 μονάδες βάσης.

    Δηλαδή, εάν η Ελλάδα έβγαινε για δανεικά στις διεθνείς χρηματαγορές σήμερα και μετά την τόση «σωτήρια» παρέμβαση της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, θα δανειζόταν με ένα επιτόκιο της τάξης του 13 – 14%!

    Με άλλα λόγια: Οι «ευεργετικές» συνέπειες του «μηχανισμού στήριξης», από τη στιγμή που η Ελλάδα προσέτρεξε στις αγκάλες του, είναι το επιτόκιο δανεισμού της χώρας να έχει υπερδιπλασιαστεί (!) σε σχέση με το ήδη ληστρικό επιτόκιο που δανειζόταν το ελληνικό Δημόσιο, πριν η κυβέρνηση καταφύγει στη… «βοήθεια» του «μηχανισμού» και της «τρόικας

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Current ye@r *