Ο φυλακισμένος για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη Ηρακλής Κωστάρης με επιστολή του προς την «Εφημερίδα των Συντακτών» εξηγεί γιατί κατήλθε σε απεργία πείνας και γιατί είναι αποφασισμένος να φτάσει μέχρι το τέλος:
«Το καλοκαίρι του 2002 δήλωσα πολιτικός κρατούμενος και αιχμάλωτος των κρατικών μηχανισμών καταστολής. Καταδικάστηκα βαρύτατα σε δύο δίκες-παρωδία όπου κυριάρχησε ο έλεγχος και η κρατική καθοδήγηση.
Παρά την αγανάκτηση που ένιωθα και την ανθρώπινη πικρία για τη δικαστική μου αντιμετώπιση, προσπάθησα όλα αυτά τα χρόνια στα πλαίσια του σωφρονιστικού κώδικα να εκτίσω την ποινή μου. Στα πλαίσια αυτά κέρδισα τα δικαιώματα και τα ευεργετήματα που προβλέπονται και μου αναλογούν.
Από τον Οκτώβριο του 2010 έχω πάρει 20 τακτικές άδειες, στις οποίες τήρησα όλους τους όρους χωρίς να υπάρξει κάποιο πρόβλημα. Τον Μάιο του 2011 με άδεια του συμβουλίου των φυλακών έδωσα πανελλήνιες εξετάσεις και πέρασα στα ΤΕΙ Πειραιά. Τον Ιούλιο του 2011 μετατάχθηκα στην ανοιχτού τύπου φυλακή ΚΑΥΦ. Από τον Σεπτέμβριο του 2011 για 2,5 χρόνια έπαιρνα καθημερινά εκπαιδευτικές άδειες και παρακολουθούσα τα μαθήματα στη Σχολή Ηλεκτρονικών, τηρώντας επίσης όλους τους όρους.
Εχοντας εκτίσει το μεγαλύτερο μέρος της ποινής μου είχα σαν στόχο την ομαλή πορεία για την αποφυλάκιση και τη μελλοντική κοινωνική επανένταξη.
Ξαφνικά από τον Ιανουάριο του 2014 έως σήμερα αντιμετωπίζω από το υπουργείο Δικαιοσύνης και τη Διεύθυνση των φυλακών μια διακριτική, δυσμενή και κατά κάποιο τρόπο τιμωρητική μεταχείριση, χωρίς να έχω δώσει αφορμή ή να έχω κάποιο πειθαρχικό ή άλλο παράπτωμα που να δικαιολογεί έστω και στο ελάχιστο αυτή την αντιμετώπιση. Χωρίς δική μου υπαιτιότητα, δίχως λόγο μετατάχθηκα από την ΚΑΥΦ στα υπόγεια κελιά του ΠΓΚΦ.
Εδώ και δέκα μήνες έχω καταθέσει σειρά αιτήσεων για τακτική άδεια και δεν έχω λάβει ακόμη μια απάντηση από το συμβούλιο της φυλακής.
Από τον Φεβρουάριο έως τον Ιούνιο είχα καταθέσει πάρα πολλές αιτήσεις για εκπαιδευτικές άδειες να παρακολουθήσω τα μαθήματα στα ΤΕΙ και πάλι δεν πήρα καμία απάντηση με συνέπεια να χάσω το εξάμηνο.
Τέλος Σεπτεμβρίου κατέθεσα νέα αίτηση για εκπαιδευτικές άδειες για να συνεχίσω τις σπουδές στο Ζ’ εξάμηνο και μέχρι σήμερα ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Τα μαθήματα ήδη ξεκίνησαν με συνέπεια να κινδυνεύω να χάσω άλλο ένα εξάμηνο και κάθε επαφή με τα μαθήματα.
Με τον νέο νόμο του υπουργείου Παιδείας τα χρόνια φοίτησης είναι περιορισμένα, άρα υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να μην ολοκληρώσω τις σπουδές μετά από τόση προσπάθεια.
Σ’ αυτή την εκδικητική στάση δεν μπορώ να μείνω απαθής.
Επειδή εξακολουθώ να τηρώ όλες τις προϋποθέσεις των νόμων για τις άδειες, όπως γινόταν και τα προηγούμενα 4 χρόνια που πήρα 20 τακτικές και πάνω από 200 εκπαιδευτικές άδειες.
Επειδή ακόμα και με τον νέο νόμο “Αθανασίου” δικαιούμαι τις άδειες, αφού έχω πάρει για 2,5 χρόνια καθημερινά εκπαιδευτικές άδειες και όχι μόνο τρεις που προβλέπει ο νόμος αυτός, και αφού τήρησα όλους τους όρους, δεν δημιούργησα κανένα πρόβλημα, δεν συντρέχουν λόγοι επικινδυνότητας και με το πνεύμα και με το γράμμα του νόμου.
Επειδή ζητώ το δικαίωμα πρόσβασης στην εκπαίδευση.
Επειδή σταματάει βιαίως και χωρίς αιτία η προσπάθεια που κάνω όλα αυτά τα χρόνια για την ομαλή κοινωνική επανένταξή μου και μη έχοντας άλλο τρόπο να αντιμετωπίσω αυτή τη διακριτική μεταχείριση και ως ύστατο μέσο να ακουστώ και να ξανακερδίσω όσα νόμιμα μου αναλογούν έχω ξεκινήσει απεργία πείνας».
Αφήστε μια απάντηση