Πηγή: Θανάσης Καραμπάτσος – Documento
Κρίμα. Το Documento βρέθηκε στη θέση να καλείται να απολογηθεί επειδή έκανε τη δουλειά του. Ενημέρωση του κοινού. Η πρωτοδίκης όμως αποφάσισε: υπέρτερο είναι η εμπορική εκμετάλλευση πνευματικών δικαιωμάτων από την ελευθεροτυπία και τη δημοσιογραφική κριτική. Στο ζύγι δηλαδή μπήκαν οι αξίες της εποχής που έρχεται, με τη σιωπή Τσίπρα, και της εποχής που παραγκωνίζεται. Το άτομο και το σύνολο. Ο μεσσίας και η ομάδα. Προπομπός αυτού του rebranding στην κοινωνία ήταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης – και το έκανε πολύ επιτυχημένα. Γι’ αυτό όλοι θέλουν να κάνουν copy/paste την «αριστεία» του.
Η γέφυρα από τη μία πλευρά στην άλλη χρειάζεται γερά θεμέλια. Μνήμη. Διαγράφουμε όσα δεν μας συμφέρουν και προβάλλουμε όσα θέλουμε να μας κάνουν τέλειους. Είναι πολύ γνωστή διαδικασία.
Κάποτε με είχε ρωτήσει ένας γονιός σε μια παρέα, όταν έμαθε ότι είμαι ιστορικός: «Τελικά, υπάρχει απόλυτα αντικειμενική ιστορία;» Του απάντησα αρνητικά και με στραβοκοίταξε. Ήθελε θέσφατα, τετράγωνα σχήματα και αντιλήψεις. Η ιστορία είναι γεμάτη σκιές. Αποσιωπάς στοιχεία δομικά επειδή δεν σου αρέσουν ή επειδή δεν τα γνωρίζεις καλά. Τα αποκρύβεις ή απλώς τα ξεχνάς ως ασήμαντα. Γι’ αυτό ένα περιστατικό μιας κοινής ιστορίας που μαθαίνουμε από τους γύρω μας έχει πολλές εκδοχές. Άλλοι ξεχνάνε επισκέψεις, άλλοι συμπεριφορές, άλλοι διαμορφώνουν ένα ιστορικό περιβάλλον αλλάζοντας τη θέση τους. Γίνονται πρωταγωνιστές ή αλλάζουν στάση: δεν ήξεραν, δεν μπορούσαν, δεν ήταν αυτοί υπεύθυνοι. Βοηθάει να επανασυστηθούν. Αναβαπτίζονται. Αλλάζουν κοστούμια και ρόλους.
Η πολιτική σκηνή έχει γεμίσει τακτικιστές. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης στήνει σόου στα Ζάππεια και μόλις πάει να σηκώσει κεφάλι (λέμε τώρα, 1%), να σου τα μπλόκα και δραπετεύει από την οργή. Η επόμενη μέρα είναι δύσκολη με ΟΠΕΚΕΠΕ, αποζημιώσεις και ευλογιά που μια επιστροφή, στο όριο, για το πετρέλαιο χαρακτηρίζεται κοροϊδία. Ελαιοπαραγωγοί ξεμένουν από χρηματοδότηση ενώ είχαν ακολουθήσει κατά γράμμα τους όρους αλλά οι υπεύθυνοι τους άλλαξαν τελευταία στιγμή και έμειναν με λάθος προϋπολογισμούς και χρέη. Άλλοι στην Αχαΐα ανακαλύπτουν χωράφια τους να έχουν δηλωθεί από επιτήδειους και η κωλυσιεργία των υπαλλήλων του ΟΠΕΚΕΠΕ στην έρευνα της καταγγελίας να είναι παροιμιώδης. Και το κερασάκι στην τούρτα της αδιαφορίας είναι οι απευθείας αναθέσεις για καφέδες και βουτήματα, βαψίματα και νομικές συμβουλές εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης όλα αυτά, όπου υπάρχουν λεφτά για «σπατάλες» κι όχι για εμβόλια ευλογιάς (για να μειώσουν το υπερφουσκωμένο ζωικό κεφάλαιο).
Τα καλύτερα γίνονται στο υπουργείο Υγείας. Σκορπάνε 19,6 εκατ. ευρώ για να «οριζόντια τεχνική βοήθεια» έργων (τα τέσσερα στο χαρτοφυλάκιο Αγαπηδάκη). Για παρακολούθηση της ωρίμασης δηλαδή, για επίβλεψη ουσιαστικά. Όσο για τα έργα; Θα τσεκάρουν και μερικά που λιμνάζουν και δεν έχει κινηθεί ούτε σεντς, αλλά και αυτά που αλλάζουν προσθέτοντας μηδενικό ή μηδενικά στο τέλος του ποσού. Το καλύτερο είναι ότι για την ίδια υπηρεσία «επίβλεψης» υπήρχε ανάθεση σχεδόν 75.000 ευρώ. Με τις υγείες μας. Αμ δε, το υπουργείο ετοιμάζεται για εκλογές και ο Άδωνις Γεωργιάδης φουλάρει τις μηχανές για να δείξει ότι επιτελεί έργο και βουλώνει τρύπες. Απλώς μοχλεύει την κενότητα και κάνει θαύματα ανακατεύοντας οργανισμούς χωρίς καμία πρόσληψη.
Στον κόσμο τώρα. Μια σερβίδα αναλύτρια μιλάει για τα Τέμπη του Νόβι Σαντ και την απεργία πείνας μιας μάνας, ενώ ο γνωστός καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης και ιστορικός Νόρμαν Φίνκελσταϊν, γιος επιζησάντων του Άουσβιτς, μας μιλάει για τη Γάζα και τις ΗΠΑ του Τραμπ. Μας μιλάει επίσης ο εκ Μεσσηνίας ορμώμενος προπονητής της εθνικής μπάσκετ της Παλαιστίνης. Μας μιλάει και η Νάντια Βαλαβάνη για το Πολυτεχνείο και τον Φλεβάρη του ’74 με αφορμή την επέτειο και την επικείμενη έκδοση του βιβλίου της. Επίσης πιάνουμε το νήμα του Νοέμβρη του ’73 και το ψάχνουμε στον χρόνο τότε και τώρα.
Η ιστορία είναι μεγάλη υπόθεση για να την παίρνουμε αψήφιστα και ανάλαφρα.
Αφήστε μια απάντηση