Το να λαδώνονται συνεχώς οι μυλόπετρες του καπιταλιστικού κέρδους που αλέθουν καθημερινά ανθρώπινες ζωές από την τάξη μας, συνήθως από τους αρχισυντάκτες των καθεστωτικών ΜΜΕ, θεωρούνται γεγονότα που δεν αξίζουν κάτι περισσότερο από ένα μονόστηλο, ή μια πρόταση στα ραδιοτηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Οι δολοφονημένοι από τις σφαίρες του εργατικού κέρδους εργάτες θα προστεθούν σαν αριθμοί στην μακάβρια στατιστική αυτών που ονομάζουν “εργατικά ατυχήματα” και τα αφεντικά θα τους αντικαταστήσουν όπως ακριβώς θα έκαναν με ένα χαλασμένο εξάρτημα κάποιας μηχανής τους.
Αυτό ακριβώς θα συμβεί και σήμερα με τους δυο εργάτες που Κυριακάτικα έχυναν τον ιδρώτα τους στον Βόλο για να αποκτήσουν ένα μεροκάματο και να συντηρήσουν τις οικογένειες τους. Δυο νέοι άνθρωποι ένας 38χρονος στο ναυπηγείο, στο Τρίκερι, και ένας 28χρονος στην Χαλυβουργία Βόλου, σκόρπισαν τον θρήνο στους δικούς τους ανθρώπους χάνοντας την ζωή τους στην καθημερινή τους βιοπάλη.
Αφησαν πίσω τους ορφανά παιδάκια και χήρες νέες κοπέλες, που έχουν να διανύσουν Γολγοθάδες. Και προφανώς κανένας πολιτικός αρχηγός δεν θα στείλει συλλυπητήριο τηλεγράφημα στις οικογένειες των νεκρών, ούτε η βουλή θα “υιοθετήσει” τα ορφανά παιδάκια … Βλέπετε και τα εργατικά δυστυχήματα έχουν “διαβαθμίσεις” … Αλλο να χάσεις την ζωή σου εργαζόμενος σαν πιλότος στην πολεμική αεροπορία ή σαν ιπτάμενος πυροσβεστικού ελικοπτέρου και άλλο να είσαι … “πλεμπαίος” εργάτης … και να σε δολοφονήσει το εργοδοτικό κέρδος …
Αφήστε μια απάντηση