Για τους αρχισυντάκτες των καθεστωτικών ΜΜΕ ένα ρεπορτάζ που αναφέρει για τα καθημερινά εγκλήματα του εργοδοτικού κέδρους έχει υποδεέστερη σημασία από κάθε παπαριά που θα ξεστόμισει κάθε … Στέφανος.
Και όμως τα επίσημα στοιχεία που παραθέσει το συγκλονιστικό δημοσίευμα των “Νέων” μας δείχνουν τον φόρο αίματος που πληρώνει η τάξη μας με την ανοχή της κυβέρνησης, για να γιγαντώνεται τα κέρδη των αφεντικών.
Αντιγράφουμε:
«Κάθε μέρα πονάω. Το πρωί ξυπνάω μισή ώρα νωρίτερα για να κάνω παγοθεραπεία, να ξεκλειδώσει το πόδι ώστε να βγάλω το μεροκάματο».
Ο Χρηστός Τέλιος εργάζεται επί 41 χρόνια ως ναυπηγοξυλουργός, τα τελευταία χρόνια στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος. Τον Μάρτιο του 2021 έπεσε στο κενό μιας σκάλας σε σκάφος που εργαζόταν, επειδή ένα κάλυμμα είχε μείνει ξεβίδωτο με αποτέλεσμα να υποχωρήσουν τα ξύλα στα οποία πατούσε. Χρειάστηκε να μείνει στο νοσοκομείο για 15 ημέρες. Ηταν η καλή εκδοχή. «Αυτοί που με έβγαλαν μου είπαν ότι ζω από θαύμα» λέει στα «ΝΕΑ». Ομως το τίμημα του εργατικού ατυχήματος είναι υψηλό: «Εχω μείνει σακάτης, είμαι ανάπηρος. Επειδή δεν με καλύπτει η αναπηρική σύνταξη που θα μπορούσα να πάρω, παίρνω παυσίπονα και σφίγγω τα δόντια να πάω στη δουλειά».
Το ατύχημά του είναι ένα από τα 4.475 που καταγράφηκαν κατά το 2021 και αποτυπώθηκαν στην Ερευνα Εργατικών Ατυχημάτων της ΕΛ- Σ’ΓΑΤ που δημοσιοποιήθηκε φέτος τον Ιούλιο. Πρόκειται, βεβαίως, για τα ατυχήματα που καταγράφηκαν επισήμως καθώς αποτελεί κοινή παραδοχή ότι ο πραγματικός αριθμός των εργατικών ατυχημάτων είναι σημαντικά υψηλότερος από αυτόν που αποτυπώνεται στις επίσημες στατιστικές.
Μέλος του ΔΣ στο Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, ο Χρήστος Τέλιος υποστηρίζει ότι στη Ζώνη γίνονται πολλά ατυχήματα που δεν καταγράφονται. «Τα καλύπτει η εργοδοσία όταν μπορεί, αν δηλαδή δεν είναι πολύ σοβαρά. Υπάρχουν και άλλα που μπορεί να μην καταγράφουν ποτέ ως εργατικά γιατί κάποιοι εργαζόμενοι, πιεζόμενοι από την ανέχεια, δουλεύουν ανασφάλιστοι. Εκεί δεν σε καλύπτει κανένας, πας σαν το σκυλί στο αμπέλι» συνεχίζει. Ο ίδιος σημειώνει ότι όσον αφορά τα μέτρα ασφαλείας στους χώρους εργασίας «όλα είναι στο περίπου», με αποτέλεσμα «κάθε μέρα να γίνεται και κάτι». Και αυτό γιατί «για να παρθούν σωστά μέτρα ασφαλείας πρέπει να αναλωθεί χρόνος και χρήμα».
Στον χρόνο και στο χρήμα, σε συνδυασμό με την αντικειμενική επικινδυνότητα του επαγγέλματος του, αποδίδει τα ατυχήματα και στον κατασκευαστικό τομέα ο οικοδόμος Νίκος Κατσίφης. Εχει δει συνάδελφό του να σκοτώνεται σε εργατικό δυστύχημα στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ενώ και ο ίδιος έχει τραυματιστεί στα πλευρά πέφτοντας σε φρεάτιο ασανσέρ. Αλλωστε, στη μακρά λίστα των νεκρών οικοδόμων προστέθηκε μόλις χθες και ένας 54χρονος, ο οποίος διαμελίστηκε από μηχάνημα έργου που «έκοβε» δρόμο στη Βάρη
Αφήστε μια απάντηση