Είναι διαχρονική πολιτική μας τοποθέτηση, ότι δηλαδή όλα τα στελέχη των αστικών κυβερνήσεων δεν αποτελούν τίποτε άλλο παρά το υπηρετικό πολιτικό των πλουτοκρατών.
Στις δύο φωτογραφίες, δύο αστυνομικοί, χαιρετούν υπηρεσιακά δύο επιχειρηματίες. Υποβάλουν τα σέβη τους και δηλώνουν την υπακοή τους. Ο χαιρετισμός αυτός επιβάλλεται μόνο απέναντι σε ανωτέρους τους ή θεσμικά πολιτικά όργανα.
Είναι ο Βαγγέλης Μαρινάκης και ο Ιβάν Σαββίδης, θεσμικά όργανα του κράτους; Φυσικά και δεν είναι. Αλλά ο αστυνομικός, ως αδιόρατο γρανάζι της εξουσίας, καταλαβαίνει ποιος την ασκεί και την εκφράζει, ποιος είναι το πραγματικό αφεντικό.
Ο μπάτσος διαισθητικά αντιλαμβάνεται “ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο”, όπως αναρωτιόταν και ο Καραμανλής ο Πρώτος από την Πρώτη Σερρών. Αλλοι προσποιούνται ότι δεν το καταλαβαίνουν, ορισμένοι μάλιστα απ’ αυτούς αυτοπροσδιορίζονται και ως “αριστεροί”!
Αφήστε μια απάντηση