ΜΙΑ «ΒΟΛΙΚΗ» ΙΣΤΟΡΙΑ -Ποιος έγραψε το έτος 33 ή 53 ή 63 για τον «Ιησού που αναστήθηκε»;

Ασυγχρονίες, παρεμβάσεις και αντιφάσεις για τη ζωή και τη δράση του σε έργα -σχεδόν- συγχρόνων του συγγραφέων

Του Αρτέμη Ψαρομήλιγκου -Δημοσιογράφου, “Αιρετικά”

Ο εκρωμαϊσμένος Εβραίος, σοφός και καιροσκόπος Φλάβιος Ιώσηπος (37-101 μ,Χ.Χ συγγραφέας της «Ιουδαϊκής αρχαιολογίας», θεωρεί χρήσιμο να περιγράφει τον τρόπο που κάποιος ιππότης, ο Δέκιος Μούνδος, κατάφερε την εποχή του Τιβέριου να αποπλανήσει μέσα στον ναό την ενάρετη Παυλίνα, και μάλιστα με την επίνευση του συζύγου της, υποδυόμενος τον θεό Ανουβι.

Το γεγονός έχει κάποια ελάχιστη ιστορική αξία απλώς και μόνο γιατί υπενθυμίζει πόσο συχνά οι αρχαίοι συνευρίσκοντο με τους θεούς τους ή τουλάχιστον υποτίθεται πως έτσι συνέβαινε. Η πραγματική ιστορική αξία της αναφοράς έγκειται στο ότι ο συγγραφέας μας δεν θεώρησε απαραίτητο να αναφέρει κάπου στο εκτενέστατο έργο του για κάποιον που «περπατούσε πάνω στα κύματα» ή «ανάσταινε νεκρούς». Και η απουσία αναφοράς είναι που καθιστά -αντιθετικά- τον Ιώσηπο
έναν από τους mo πολυσυζητημένους συγγραφείς μέχρι σήμερα για το θέμα της ιστορικής ή όχι υπόστασης του Ιησού (Jeshua).

Στο 18ο βιβλίο της «Αρχαιολογίας» του, κεφάλαιο 3.3 (Testimonium Flavianum), γράφει -ή υποτίθεται πως γράφει- τα εξής: «Τον καιρό εκείνο ζούσε ο Ιησούς, ένας σοφός άνθρωπος, αν μπορούμε να τον πούμε άνθρωπο, γιατί έκανε θαύματα. Δίδασκε τους ανθρώπους κι αυτοί με χαρά δέχονταν την αλήθεια κι έτσι μάζεψε πολλούς οπαδούς ανάμεσα στους Ιουδαίους και στους Ελληνες. Αυτός ήταν ο Χριστός. Υστερα, παρόλο που ο Πιλάτος τον καταδίκασε σε σταύρωση με βάση τις κατηγορίες των προεστών του λαού μας, του μείνανε ωστόσο πιστοί όσοι από την αρχή τον ακολουθήσανε. Γιατί παρουσιάστηκε και πάλι σ’ αυτούς την τρίτη μέρα αναστημένος, καθώς το είχανε προφητέψει οι προφήτες του Θεού μαζί με τόσα άλλα αξιοθαύμαστα πράγματα γι’ αυτόν. Απ’ αυτόν πήρανε το όνομα οι χριστιανοί που από τότε δεν έλειψε η αίρεσή τους».

Ομως σήμερα μη χριστιανοί ερευνητές υποστηρίζουν ότι η αναφορά αυτή αποτελεί μεταγενέστερη προσθήκη (του 3ου ή 4ου αιώνα) που έκανε κάποιος φανατικός χριστιανός αντιγραφέας κειμένων, ο οποίος θεώρησε υποτιμητικό και βλάσφημο να μην αναφέρει ο Ιώσηπος κάτι για τον Ιησού. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ