Δυο ενδιαφέρουσες παρεμβάσεις σε δυο διαφορετικά μέρη έκανε ο Φεμινιστικός τομέας Ρουβίκωνα. Η πρώτη ενέργεια των μελών της αντιεξουσιαστικής ομάδας έγινε στην Αθήνα και στο στόχαστρο βρέθηκε το γραφείο του Βασίλη Χειρδάρη, συνήγορο υπεράσπισης του παιδοβιαστή Πέτρου Λεύκοβιτς
“Έχουμε αρχίσει πια να χάνουμε το μέτρημα των παραγόντων της Νέας Δημοκρατίας που, ανάμεσα σε άλλα κατάπτυστα, έχουν και τη διαστροφή του να βιάζουν παιδιά. Από τον Γεωργιάδη, τον Λιγνάδη και τον Μίχο, ερχόμαστε σήμερα σε μια ακόμα πιο νοσηρή περίπτωση παιδοβιασμού, αυτή τη φορά εντός της οικογένειας, από τον Πέτρο Λεύκοβιτς στην ανήλικη κόρη του”, αναφέρει η σχετική ανακοίνωση του Φεμινιστικού Τομέα τους Ρουβίκωνα κάνοντας ειδική μνεία γιατί στοχοποιήθηκε ο δικηγόρος του παιδοβιαστή: “Τόσο ο καινούριος συνήγορος του Λεύκοβιτς, Βασίλης Χειρδάρης, όσο και η μητέρα του και ο αδερφός του Στέλιος, συγκάλυψαν από την πρώτη στιγμή αυτό το σίχαμα, ρίχνοντας την ευθύνη στο θύμα, κλασσική αηδιαστική στρατηγική όσων ξεπλένουν βιαστές, ή είναι οι ίδιοι”.
Παράλληλα ο “αποκεντρωμένος” Ρουβίκωνας έκανε την εμφάνισή τους και στα Γιάννενα με την Φεμινιστικη του Ομάδα να αναρτά πανό στο δικαστικό μέγαρο Ιωαννίνων για την υπόθεση Λεύκοβιτς.
Σημειώνεται μεταξύ άλλων στο κείμενο που ανάρτησε η συλλογικότητα:
Η Έλενα όμως, παρόλο που είναι αντιμέτωπη με κράτος και θεσμούς που ξεπλένουν και συγκαλύπτουν βιαστές, καταγγέλλει, με όσο σθένος διαθέτει, τον βιαστή της. Καταγγέλλει τον πατέρα της. Η δικαστική εξουσία βέβαια, για άλλη μια φορά, (δεν) ανταποκρίνεται αναλόγως, καθώς ο βιαστής Λεύκοβιτς κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος, πίνει προκλητικά τον καφέ του στην κεντρική πλατεία των Ιωαννίνων και παρόλο που έχει καταδικαστεί πρωτόδικα, δεν έχει εκτίσει ούτε μια μέρα στη φυλακή. Γιατί να το κάνει άλλωστε? Μήπως ‘βρέθηκε’ κανένα αποτύπωμα του σε καμιά σακούλα? Το κράτος καταδιώκει τελικά μόνο ό,τι του σπέρνει φόβο και οι πάσης φύσεως βιαστές δεν φαίνεται να είναι στη λίστα. Γιατί η συνεργασία του κράτους με το κεφάλαιο είναι άριστη, είναι αμοιβαία, με μία αλληλεξάρτηση διαχρονική.
Ως θηλυκότητα, είναι δύσκολο να επιβιώνεις σε κοινωνίες οι οποίες έχουν δομηθεί πάνω σε πατριαρχικά καπιταλιστικά θεμέλια, σε κοινωνίες οι οποίες υποτιμούν το βίωμά σου -ακόμα κι όταν αυτό είναι τραυματικό-, και οι οποίες στρέφονται εναντίον σου και υποστηρίζουν αυτά ακριβώς που πυροδοτούν το φόβο για το φύλο σου.
Ως φεμινιστικά υποκείμενα, είναι σκληρό, άδικο και συχνά τραυματικό να ερχόμαστε κάθε μέρα αντιμέτωπα με το πιο στυγνό πρόσωπο της εξουσίας και της φαλλοκρατίας, να βλέπουμε τις αδελφές μας να συμβιώνουν με την απειλή, να ζουν με την τρομοκρατία, να παραβιάζονται, να παρενοχλούνται, να εκβιάζονται ή να αμφισβητούνται.
Η μόνη μας ελπίδα είναι ο αγώνας που δίνουμε καθημερινά για την ελευθερία και την αυτοδιάθεσή μας, είναι οι αδελφές μας που δεν υποκύπτουν στον τρόμο, παρόλο που τον νιώθουν, είναι οι σύντροφοι και οι συντρόφισσές μας.
Την Τετάρτη 30/04 κρίνεται επιτακτικό να σταθούμε δίπλα στην Έλενα και απέναντι στο σύστημα που πρώτα ανατρέφει και ύστερα ξεπλένει βιαστές.
Στο πλευρό της Έλενας και της κάθε Έλενας.
Απέναντι σε πατριαρχία, κράτος και κεφάλαιο.
Αφήστε μια απάντηση