Όταν η Γάζα λογοκρίνεται από τα ελληνικά σχολικά βιβλία. Το Κεντρικό Ισραηλινό Συμβούλιο διέταξε, η Ελληνική κυβέρνηση εκτέλεσε!

Ένα ακόμη χτύπημα στην ελευθερία του λόγου, την παιδεία και την αλήθεια

Σε μια απροκάλυπτα σκανδαλώδη παρέμβαση, το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα φέρεται να υπέκυψε σε εξωθεσμικές πιέσεις, αφαιρώντας κείμενο του δημοσιογράφου και συγγραφέα Πέτρου Παπακωνσταντίνου από το σχολικό βιβλίο Νεοελληνικής Γλώσσας της Γ’ Γυμνασίου. Το έγκλημά του; Έγραψε ένα κείμενο για τα παιδιά της Γάζας.

Σύμφωνα με ανάρτηση του ίδιου του συγγραφέα, η αφαίρεση του κειμένου έγινε μετά από παρέμβαση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου. Μιλάμε για ωμή λογοκρισία, πολιτικά κατευθυνόμενη, και μάλιστα με εισαγόμενες επιρροές.

Το κείμενο του Παπακωνσταντίνου δεν περιείχε ρητορική μίσους. Δεν ήταν στρατευμένο. Ήταν μια λιτή, ανθρώπινη μαρτυρία για τα παιδιά που ζουν κάτω από βομβαρδισμούς, αποκλεισμούς και ερείπια. Ήταν ένα κομμάτι που βοηθούσε τους μαθητές να καταλάβουν τι σημαίνει να είσαι παιδί στην Παλαιστίνη. Και αυτό ήταν, φαίνεται, υπερβολικά ενοχλητικό για κάποιους.

Αν το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας λογοκρίνει κείμενα με κριτήριο το ποιον “ενοχλούν”, τότε η παιδεία παύει να είναι δημόσιο αγαθό και μετατρέπεται σε εργαλείο εξευμενισμού ισχυρών. Αν οι μαθητές δεν μπορούν να διαβάσουν για τη φρίκη που υφίστανται συνομήλικοί τους στη Γάζα, τότε αυτό που τους προσφέρεται δεν είναι γνώση — είναι άγνοια ντυμένη ως “ουδετερότητα”.

Η λογοκρισία δεν είναι ποτέ ουδέτερη. Είναι πολιτική πράξη. Και σε αυτή την περίπτωση, στρατεύεται με το μέρος του θύτη: φιμώνει τη φωνή της αντίστασης, αποκλείει την αλήθεια, και καταδικάζει τα παιδιά μας στην απάθεια.

Και κάτι άλλο: Δεν είναι δυνατόν ένα κράτος που θέλει να λέγεται δημοκρατικό να επιτρέπει τέτοιες πρακτικές. Ούτε είναι ανεκτό η εκπαιδευτική πολιτική να χαράσσεται βάσει των “ευαισθησιών” λόμπι — είτε ελληνικών, είτε ξένων.